Το δρομο&lambd a;όγιο του Ρήγα

Day 1,540, 12:12 • Published in Greece Greece • by yan50

ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ή διαδρομές με ονοματεπώνυμο

Στην εποχή μας που η εικονικότητα αποτελεί μέρος της πραγματικότητας, η ζωή εντός οθόνης είναι ένα κρησφύγετο με κανόνες πιο κανονικούς και ίσως πιο ηθικούς σε σχέση με τη πραγματικότητα εκτός οθόνης. Παρ’ όλα αυτά, οι συμβολισμοί και οι μύθοι του κυβερνοχώρου αντλούνται έξω από την οθόνη και με αυτούς θα ασχοληθούμε, ελπίζοντας να ζυμωθούνε, να μυθοπλαστούνε, να γίνουν avatar, shouts και να επιστρέψουνε έξω από την οθόνη για να δράσουν ξανά.
δρομολόγιο: Ρήγας Βελενστινλής

«....στοχαζόμενοι ότι ο τύραννος ονομαζόμενος σουλτάνος κατέπεσεν ολοτελώς εις τας βρωμεράς θηλυμανείς ορέξεις του, επερικυκλώθη από ευνούχους και αιμοβόρους αμαθέστατους αυλικούς, ελησμόνησε και κατεφρόνησε την ανθρωπότητα, εσκληρύνθη η καρδία του κατά της αθωότητας και το πλέον ωραιότερον βασίλειον του κόσμου, όπου εκθειάζεται πανταχόθεν από τους σοφούς, κατήντησεν εις μιαν βδελυράν αναρχίαν τόσον, ώστε κανένας, οποιασδήποτε τάξεως και θρησκείας, δεν είναι σίγουρος μήτε δια την ζωήν του, μήτε δια την τιμήν του, μήτε δια τα υποστατικά του. Ο πλέον ήσυχος, ο πλέον αθώος, ο πλέον τίμιος πολίτης κινδυνεύει κάθε στιγμήν να γίνει ελεεινή θυσία της τυραννικής φαντασίας, ή των αγρίων τοποτηρητών και ανάξιων μεγιστάνων του τυράννου ή τέλος (όπερ συνεχέστερον συμβαίνει), των κακότροπων θηριωδέστατων μιμητών του, χαιρόντων εις το ατιμώρητον κρίμα, εις την σκληρότατην απανθρωπότητα, εις την φονοκτονίαν, χωρίς καμμίαν εξέτασιν, χωρίς καμμίαν κρίσιν.
Ο μέχρι τούδε, λέγω δυστυχής ούτος λαός βλέποντας, ότι όλαι του οι θλίψεις και οδύναι, τα καθημερινά δάκρυά του, αφανισμός του, προέρχονται από την κακήν και αχρειέστατην διοίκηση, από την στέρησιν καλών νόμων, απεφάσισεν ενανδριζόμενος μίαν φοράν να ατενίση προς τον ουρανόν, να εγείρει ανδρείως τον καταβεβαρυμένον τράχηλόν του και ενοπλίζοντας εμμανώς τους βραχίονες του με τα άρματα της εκδικήσεως και της απελπισίας να εκβοήση μεγαλοφώνως ενώπιον πάσης της Οικουμένης, με βροντώδη κραυγήν τα ιερά και άμωμα δίκαια, οπού θεόθεν τω εχαρίσθησαν δια να ζήση ησύχως πάνω στη γήν.»
Αμήν.