ΣΤΟΧΑΣ ΜΟΙ

Day 1,784, 13:34 • Published in Greece Greece • by EleytheroSatanogria

Στοχάζομαι,αντιδικώντας τρόπον τινά με τους πόθους των φόβων μου,τους παρεισφρύωντες συνεχώς στην ροή των σκέψεων μου.

Στοχάζομαι,βεβαιώνοντας την ύπαρξη μου στον βάναυσα υπέροχο τουτο κόσμο,δίολου μάταιο,τραγικά άδικο,και στην βεβαιότητα μου δικαιολογούμαι, στοχαζόμενος το τέλος της σκέψης.
Τελείωνει άραγε η σκέψη με το τέλος η συνεχίζει να υπάρχει σαν συμπαντική ενέργεια,σαν κβαντοποιημένο πακέτο μεταφερόμενο απο άκρη σε άκρη παντού στο σύμπαν και στα έλλογα μυαλά των απανταχού πλασμάτων;

Στοχάζομαι άρα μπορώ.
Μπορώ να νοιώσω την αλήθεια των πραγμάτων με τον συλλογισμό,να βιώσω την αγάπη της αλήθειας με την σκέψη,να ερωτευτώ στοχαζόμενος την ομορφιά της αγάπης.

Και στοχαζόμενος πράττω έλλογα;συλλογάμαι ελεύθερα η θαρρώ και θεωρώ πως αν στοχάζομαι υπάρχω;

Δεν θα απαντήσω παρα με ένα τραγούδι που σκαρφίστηκα στοχαζόμενος.....


Γροικάς που σε τηρώ στραβά ανάδελφε αφέντη και τον θυμό μου οσμίζεσαι απο πολύ μακρυά,
με ορμή καθώς ξεχύνομαι προς τα ψηλά βουνά,
εικάζεις πως αδιαφορείς και με φωνάζεις ψεύτη!!

Ψεύτικος είμαι για τε σε και τσι υποτακτικούς σου,μίκρο γατί ανώδυνο,δεν τρώγει τα φλουριά,
πόσα καντάρια κουβαλώ δεν βάνεις με το νου σου και πόση τρέλα το φτωχό μυαλό μου διαπερνά!!

Εικάζεις και νομίζεις δε πως σκλάβος πάντα θα'μαι,να προσκυνώ πειθήνια σαν άτιμη κερά,
μα δεν λογάριασες ποτές πως μόνος δεν φοβάμαι να συλλογάμαι αληθινά,αντρίκεια,φωναχτά...

Οσους κι αν βάνεις να βαρούν τ'ασήμαντο κορμί μου,με πυρωμένα σίδερα,με σπάθες,με καρφιά,
δεν θα χτυπήσεις 'κει που θες,την λεύτερη ψυχή μου και την πελώρια θέληση που θρέφω στην καρδιά.

Οσα και να σκαρφίζεσαι,νομίζεις θα τελέψεις,με μένανε τον άμοιρο τον δούλο τον φτωχό,
μα με το τέλος μου με μιάς κ ευθύς θα ξεθαρρέψεις ανθρώπινο κι ορμητικό ποτάμι αληθινό!!



Σκέφτομαι άρα υπάρχω είπε ο Καρτέσιος,και όποιος συλλογάται λεύτερα συλλογάται σωστά ο Ρήγας.

Πείτε μου όμως αλήθεια πόσες φορές ευχηθήκατε να μην σκεφτοσασταν για λίγο;Τίποτα,σκέψη καμιά να μην αυλάκωνε τις πτυχές του εγκεφάλου σας,να μην περνούσε τα κανάλια των νεύρων σας πριν καταλήξει πλανην οικτρά στο βλέμμα σας,που γίνεται γυάλινο,σαν συλλογάστε....Πόσες φορές έχετε σκεφτεί;