Join the new world

ლექსი ჩვენ უდნა დავწეროთ თუ შეიძლება რომელიმე მწერლის ლექსი გამოვიყენოთ?

5.მე ქართულ პოეზიას ძალიან ვაფასებ,მაგრამ სხვისი ლექსი არ მიიღება.

Arsebuli

tviton unda dawerot leqsi.

სათაური: ესაქართველო ხარ საოცრება.

ავტორი: კაატინგა.

ლექსი:

ერთხელ როცა მიუნხენში,
ჯიმი ყვერებს იფხანდა,
რუმინეთში პლატოს თავში
იდეა ფრთებს ისხამდა.

აუ დამეზარა, თუ არ დამეზარება მერე გავაგრძელებ.
პოემაა

shennairi epoeti arsad aryavt

a rogoria,erti shesworeba uzrdeloba ar mosula.

მიდი მერფი ბოლომდე დაწერე შენია ჯილდო :დ

😃dddddddddddddd

giyvardes chxubi, mushtebis qneva,
danis xmareba nu dagzardeba,
mudam gaxsovdes, rom sheni wixli,
shensa qveyanas gamoadgeba.
iyav bejiti da gqondes rwmena,
didi gandzia uswavleloba,
magram amas gtxov yvelaze ufro,
gulit giyvardes xalxis wameba :3 rogoria

chemi edzma xar xo ici?magrad mevaseba es patrioti adamiani.🙂

dzma xar chemi ♥♥♥

saqartveloshi patriot xalxs xeli chavkidot,
dges chvens samshoblos,
yvelaertad gverdshi davudget,
gtxovt vemsaxurot, yvela ertad chvens saqartvelos,
sadac ki wavalt,yvela ertad iq vasaxelot.

MAGALITI.

ეუჰ ძაან ისეთია, აი როგორ გითხრა :დ .
მოკლედ ცოტა უფრო ღიმილიც უნდა იგრძნობოდეს რა , და ხუმრობა რავი ბევრი რამ,ძაან შეძახილი და მოწოდებაა ეგ ,ლექსი - არა :დ.

ცხრა პროცენტია გადასახადი,
ხალს წელში ვწყვეტ და ეს მე მახარებს,
დიქტატორი ვარ ,თუმცა ახალი-
მე გაზაფხულზე არ ვთვლი ბახალებს .

უმუშევრობა სწრაფად იმატებს ,
მაგრამ ჩემს გულში კვლავ სუფევს სითბო.
თქვენს ჯიბეში რომ ხურდა ჩხრიალებს,
ეგეც ჩემია, არ გპარავთ-ვითხოვ.

პირსისხლიანი ვარ-არ გეშლებათ,
სულსაც ამოგხდით თუკი დამაცდით,
მაგრამ ვერავინ ვერ დაივიწყებთ ,
რომ ქვეყანას აქვს ჩემი ამაგი :

ერთი რომ გახრჩობთ ,გაწვალებთ,
მერე რომ- არავის გისმენთ,
მესამე - პრეზოს ვაწამებ ,
მეოთხეც -სმასაც არ ვიკლებ .

Nwahahaahhah :d .

ar dagezara? 😃DD

ღადაოოობ? :დ 3-4 წუთის საქმეა ,მაგრამ რაოდენ სასიამოვნო 😃D

აი ლუკა საღოლ ძმაო ♥ :დ

raiyo bliad tkven saministros sxva saqme ar aq an ra sachuqrebia adamianma lexi unda daiweros da pirvelze tu ver gavida meore da mesame adgilas ras miigebs 2 laris iarags? 😃DDDDDD wadit alterebi gaaketet accebi daitriet xalxo sheeshvit lexebis weras am sachuqrebis gamoo ;d

yleze davikidot eyleoba
radgan mainc araferi
ar gveshveleb manam sanam axlebi
ar moindomeben da /
normalur accebs ar iyidian

vsomovige konkursi 😃

es marto fulistvis araa da chven sxva saqmec gvaqvs,gazeti gamodis,sadac interviuebi da yvela sachiro nnformacia iwereba,rac chven gvexeba an emsoflios!

რა გვაძლევს ძალას

რა გვაძლევს ძალას ნეტავ ქართველებს,
სხვადასხვა ხალხის ნაწამ ნაგვემებს,
აქამდე ცოცხლად ჩვენ რა გვაჩერებს,
რა ძალა გვაქვს და რა არ გვანელებს.

ნუთუ მხოლოდ ის, რომ ღვთისმშობელმა
ჩვენი მოქცევა თავად იკისრა,
ნუთუ მხოლოდ ის, რომ ქრისტიანნი
ვიყავით, ვართ და ვიქნებით მარად.

ალბათ ისიც, რომ ჩვენ არასოდეს
ხმალი ქარქაშში არ ჩაგვიგია,
ენა, მამული, სარწმუნოება
ბოლო წუთამდე მით დაგვიცვია...

ახლა რაღა ვართ, დავიხარჯენით,
რაც დავრჩით ისიც ტანჯვით, წამებით...
მაგრამ მოვა დრო, როცა იქნება
და ქართველ ერსაც დაულხინდება...

maladec jigari xar,yvelaze magrad shen dawere.

გამოფხილდი საქართველო!

მე ვერ ვიტან,შურს და ბოღმას
და არ მიყვარს ორპირობა,
არც ის მიყვარს,რომ დღეს ხალხმა...
მოინდომეს თვით გმირობა.

მაშ თქვენ ამბობთ-საქმე არ მაქვს?
ან ტყუილად ვიკლავ თავსა?
მე საქმეც მაქვს,საჯავრელიც...
ქვეყნისთვისაც ვწირავ თავსა.

მე არ მინდა დღეს შექება
და ამისთვის...სარ ვირჯები,
მე სულაც არ მენაღვლება,
ამისტვის ტუ დავისჯები...

მენაღვლება მე სამშობლო,
მე რომ წავალ...ვის დარჩება,
არც სკამი არ მენაღვლება,
ქარტულია ჩემი რწმენა.

მე მიყვარს ჩამი სამშობლო,
მისი მიწა,მისი წყალი,
სადაც არუნდა წავიდე...
სამშობლოა საფიცარი.

ჩემი ლექსია,გაბრაზებულმა დავწერე.

[removed]

gaagrdzelet...sxvebmac am kacs mibadzet.

nikoloz shenc dawere,erti magari leqsi,saqartvelostvis.

ubralod,konkurss gareshe.

სამშობლოზე კი არაა,მაგრამ მაინც მინდოდა მეჩვენებინა :დდ

დრო, ხედავ როგორ მსწრაფლად გაიქცა,
უთქმელი დარდი ტუჩზე შეგახმა
და მოდის ვიღაც, ამბობს
სამძიმარს, დროს გუშინ მისი ხელიც ეკავა...

ახლა კი შენი სიმწრიდ აღვსილი
თვალები ცრემლით შეეგებება
და ხალხთა ,ზოგჯერ,ცბიერ გარინდვის
მიღმა
სიხარულს გადაეყრება.

დამალულია ყველგან ყოველი,
მაგრამ შენ იგრძნობ ,როგორც არასდროს,
როგორც არასდროს ახლა
უღირსი,
შენს დედის წმინდა საფლავს დარაჯობს.

გახსოვს,როდესაც დაუჭკნა კანი
და გიყურებდა მქრქალი ფიქრებით,
ახსენდებოდა ,როდესაც ღამით მის
სასთუმალზე დაიძინებდი,

როცა იარას დაუმალავდი,
გულის სიღრმეში რომ გეხსნებოდა,
რადგანაც გსურდა ,რომ არ ენაღვლა,
სანამ სიმშვიდეს შენში ჰპოვებდა.

შემოგხედავდა...დაგამშვიდებდა,
გეფერებოდა ევას კარნახით,
იგი შენს ყოველ ფიქრს მიხვდებოდა,
არ დაგაცლიდა სანამ გათქვამდი.

ყოველი ძნელად გეჩვენებოდა
და გშურდა თითქოს მისი რაღაცა,
მაგრამ მაელვე დრო გაიპარა,
ხომ ხედავ,
შურიც კი გამოგტაცა?

გახსოვს, გათბობდა მისი სხეული?
ახლა კი ყველა თითქოს ცივია,
ისიც ჰაერში ცრემლად გაიფრქვა
და მიწის მტვერში დაუძინია,

მთვარეს მოკითხვას თუ დააბარებ,
გაახსენდება,როს გათენდება
,შენ ნამსხვრევებში გძინავს ყოველდღე
და დედაშენი თავზე გევლება...

მაგარია ძმაო რა ვთქვა,მე მეტი რა დავამატო.