Join the new world

http://i50.tinypic.com/2u8fqfn.jpg" />

İnsanoğlu var olduğu andan itibaren iletişim kurmaktadır. Bu ister gerçek yaşamda olsun ister e-yaşamda... Gerçek yaşamda anne ile iletişim kurulur, buralarda ise eski oyuncularla. Süreç içinde bu iletişim artmakta ve olaylara yorumlar da getirmeye başlamaktayız. Benim bugün üzerinde durmak istediğim konu ise gerçek yaşamdaki iletişim beceriksizliğimizi aynen buraya yansıtıyor olmamızdır. Elbette bunun kaçınılmaz olduğunun farkındayım, ancak sanal bir dünyada bir parça da olsa belli kalıp düşüncelerden sıyrılmanın daha kolay olabileceğini düşünmekteyim ya da en azından umut etmekteyim.

Çok sık Yunanistan ile savaş durumuna düşüyoruz ve bu süreçte vatan elden gidiyor feryatlarıyla tekrar topraklarımızı geri kazanıyoruz. Çok eski bir oyuncu sayılmam, fakat bu tabloyu birkaç kez gördüm ve açıkcası tam bir dejavu yaşadığımı söyleyebilirim. Hem "vatanı kurtarın" diye başlayan sürecin hem de birbirimize girme biçimimizin aynı olduğunu gördüm. Hayattan almadığımız dersleri burada da almıyoruz. Oyunun politik dinamiklerine kesinlikle hakim değilim ve bu konuda yorum yapma arzusunda değilim, ancak birbirimizle kurduğumuz iletişimin tam bir hastalık boyutunda olduğunu söyleyebilirim. Ne düşüncelerimizi ifade edebiliyoruz, ne de karşıdakini anlamaya çalışıyoruz. Halbuki herbirimiz bir insan (hadi e-insan olsun) olarak değerliğiz ve düşündüklerimizin dikkate alınmasında fayda vardır. Karşı tarafın düşüncesi sizi ne kadar rahatsız ediyorsa, bu sizin kendi iç dünyanızın bozukluğunun en güzel işaretidir. Bunu bir ölçüt olarak alabilirsiniz. Ne kadar çok öfke duyuyorsanız o kadar içsel bir öfkeniz var demektir. Yani kendinizle önce barışın. Öfkenize rağmen, ben kendimle barışığım diyorsanız bu çok daha derin bir mevzudur ki, yüzleşemediğinizin göstergesidir. Fazla uzatmadan; "iletişim kurarken biraz olgunluk gösterelim lütfen". Karşı taraf ile hemfikir olmasak da yanılıyor olma olasılığını hiçbir zaman gözden kaçırmayın...

http://i45.tinypic.com/2zisjrt.jpg" />