Εφορία VS ευφορίa

Day 1,612, 06:53 • Published in Greece Greece • by stroumfita4

Είναι Πέμπτη πρωί, μια κατά τ’άλλα συνηθισμένη μέρα. Ξυπνάς και το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι η μουτζουρωμένη μαξιλαροθήκη από τη μαύρη μάσκαρα. Αφού δε το αντέχεις το Τούμπα Λίμπρε τι το πίνεις? Σηκώνεσαι, πλύνεσαι, ντύνεσαι (αν ξέχασα κάτι σχωράτε με) βάζεις τα ερ μαξ σου και κατεβαίνεις μια βολτούλα (αναψυχής σίγουρα όχι) στην εφορία. Έχεις όλα τα απαραίτητα χαρτιά αγκαλιά και κατεβαίνεις σεινάμενη λυγάμενη, να τελειώνεις με τις υποχρεώσεις σου. Μεγάλωσες πια!

Μπαίνεις στην εφορία ,που έκανες 25 λεπτά να βρεις (γιατί είσαι άχρηστη) και ανεβαίνεις στον έκτο όροφο. Ρωτάς τον κύριο με τα μούσια (καλά μπορεί και να μην είχε, δεν ενθυμούμαι). Σε στέλνει στο γραφείο αριστερά (μετράτε γραφεία που πήρα!). Μπαίνεις, αλλά δεν ενοχλείς, περιμένεις πως θα σου απευθύνουν τον λόγο. Περνάει ένα 5λεπτο και τζίφος. Μωρέ μήπως ΔΕ ΦΑΙΝΟΜΑΙ?? Είμαι εγώ κοντή, περνάω εγώ απαρατήρητη?? Ρίχνεις ένα διακριτικό ξερόβηχα, στα καπάκια και ένα συγνώμη και ΒΟΥΑΛΑ... σε είδαν!! Τί τιμή.... Η γυναίκα με τα σγουρά μαλλιά με στέλνει στην προϊστάμενο με τα ίσια (στενές επαφές τρύπιου τοίχου), της εξηγείς τι ακριβώς θέλεις και η απάντηση που παίρνεις είναι «Ναι, αλλά ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ...» και το ύφος ιδιαίτερα άκομψο. ΚΙΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΒΆΝΙΑ ΜΩΡΗ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΑ! Ευτυχώς δεν εξωτερικεύεσαι, το πνίγεις με ένα χαμόγελο, βλέπετε είμαστε και επιπεδομένες! Σε στέλνει στον πέμπτο όροφο, στο περιβόητο 515, που την Παρασκευή απεργεί, δεν λειτουργεί, είναι κλειστό τέλος πάντων, προφανώς θέλουν ξεκούραση οι υπάλληλοι. Το παρακάμπτουμε με μια έξοχη τρίπλα και στα καπάκια έξυπνη ασίστ, και το χαρτάκι με το νούμερο 158 είναι στα χέρια σου. Είναι μπροστά σου, μόνο 50 άτομα..ΤΕΛΕΙΑ! Έρχεται η σειρά σου, (μετά από 2 ώρες) μπαίνεις στο γραφείο και......ΔΕ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΆΛΛΟ.

Η αγένεια της Κιουρίας (ΜΕ Λ ΚΕΦΑΛΑΙΟ) στο γραφείο 515 δεν υπήρχε. Η απροθυμία της δε, μου προκαλούσε έκρηξη φαιάς ουσίας. Παρέλασα από άλλα 3 γραφεία και το αποτέλεσμα ήταν μια τρύπα στο νερό.

Ένα ύψιλον μπορεί να κάνει τόσο μεγάλη διαφορά? Όχι, απλά κάνει διαφορά, αλλάζει τα φώτα της έννοιας, και ανάβει τα δικά μου. Η εφορία κάνει κακό στην υγεία, οι άνθρωποι δε, που εργάζονται σε αυτήν σίγουρα στερούνται βασικών εννοιών που θα πρεπε να διέπουν κάθε δίποδο, ευγένεια και επιθυμία για εξυπηρέτηση. (Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, σήμερα μιλάω με τον θυμό μου, από αύριο αντικειμενικότητα τα λέμε!)

Ένα βραβείο Τρόμπελ στους ιθύνοντες, που δεν γνωρίζω με ποια ακριβώς κριτήρια προσλαμβάνουν ανθρώπους και κατά πόσο η αξιολόγηση και ο έλεγχος καταλληλότητας συμβαίνουν. Όταν πήραν τα πτΩχία τους, προφανώς ξέχασαν σε κάποιο συρτάρι, την ανθρωπιά και την ευγένεια τους. Και δε με ενδιαφέρει η γραφειοκρατία, που αναμφισβήτητα δε μπορείς να αποφύγεις, γιατι εδώ στο Ελλαδιστάν έχει πρόσφορο έδαφος να ανθίσει, αλλά το ελάχιστο που θα μπορούσα να εκλάβω είναι ευγένεια. Από πότε η ευγένεια έγινε προνόμιο των λίγων και τέλοσπαντων που είναι ο Βάγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι???

Κάτω η μοΥναρχία του κάστινγκ ακαταλληλότερου για τη θέση! Κάτω η δυναστεία της υπολειτουργικότητας, τόσο σε θέσεις και τρόπους λειτουργίας, όσο και σε ανθρώπους. Κάτω η δυναστεία του Chrxstos και του κάθε Χρήστου!

Γιαυτό, λοιπόν, εφορία χωρίς κράνος, δια αποφυγής πάσας βολής αγένειας δε γίνεται. Έχουμε και λέω, εφοδιαστείτε ένα κράνος και για πιο σκληροπυρηνικές περιπτώσεις δωρίστε στα 2ποδα που αγνοούν την ευγένεια, 3 κιλά παιδείας, μία αρχιδέα και έναν ανε-μνηστήρα. Η έλλειψη έχει παρενέργειες! Καλή μας τύχη..