Σοφιστές & Συντηρητικοί. Μια e- αλληγορία...

Day 2,480, 14:16 Published in Greece Greece by Eleanor 82



Με τα όσα διαδραματίζονται τελευταία στην eGreece και με την επικείμενη ανάρρηση του arxaios στην Προεδρία θυμήθηκα ένα παλιό μου ανάγνωσμα που πιστεύω ότι θα είναι χρήσιμο σε πολλά άτομα εδώ αλλά και στη ζωή:

"...
VI
Οι Σοφιστές που είχαν σαν μοναδική αξία την πρακτική επιτυχία, μπορούσαν να αντιμετωπισθούν όχι τόσο με λογικά επιχειρήματα όσο με την πρακτική αποτυχία της προσπάθειας τους. Δεν μπόρεσαν να πείσουν την Ελλάδα για την ορθότητα του απόλυτου σκεπτικισμού τους και δεν κατόρθωσαν να αντικαταστήσουν τη φιλοσοφία με την ρητορική. Εμφανίσθηκε ο Σωκράτης, ο οποίος κατέληξε να τους γελοιοποιήσει, ανοίγοντας νέους ένδοξους δρόμους στην φιλοσοφία. Είναι ευνόητο το μίσος των Σοφιστών εναντίον του' είναι όμως παράδοξο σε πρώτο κοίταγμα το γεγονός ότι τάχθηκε αλληλέγγυα με του Σοφιστές σε αυτό το μίσος μια άλλη παράταξη.
Ήταν φυσικό να μισούνται μεταξύ τους αυτοί που υποστήριζαν το απαραβίαστο των παραδεδεγμένων δοξασιών και αρχών της ζωής, με τους αρνητές τους που όπως οι Σοφιστές αμφισβητούσαν όλες τις κατεστημένες αρχές της κοινότητας και είχαν σαν βασική τους θέση την άρνηση και της ίδιας της δυνατότητας να υπάρχουν τέτοιες αρχές στη ζωή και την σκέψη.
Και φυσικά υπήρχε έχθρα ανάμεσα στους Συντηρητικούς και τους Σοφιστές, αυτή όμως κάθε άλλο παρά απέτρεψε την τραγική κατάληξη των πραγμάτων.
...
Εν τω μεταξύ ο Σωκράτης από την πλευρά του, κάθε άλλο παρά άτεγκτη και ανυποχώρητη έχθρα έτρεφε, είτε εναντίον των Σοφιστών είτε εναντίον των υπερασπιστών των πατρογονικών παραδόσεων και νόμων. Με προθυμία και ειλικρίνεια αναγνώριζε το μέρος εκείνο της αλήθειας που αναλογούσε σε κάθε μερίδα.
Μαζί με τους Σοφιστές, υπερασπιζόταν το δικαίωμα και την αναγκαιότητα της κριτικής και διαλεκτικής έρευνας' όπως και αυτοί καταφερόταν ενάντια στην τυφλή και άκριτη πίστη και δεν ήταν διατεθειμένος να δεχθεί τίποτα που δεν το γνώριζε εμπειρικά.
...
Από την άλλη όμως πλευρά, δεχόταν την σημασία και την αλήθεια των λαϊκών δοξασιών και των πανάρχαιων νόμων. Στην ουσία, επέδειξε μέχρι τέλους τόσο ευσέβεια όσο και πατριωτική νομιμοφροσύνη. Δεν είναι δυνατό να αμφισβητηθεί η ειλικρίνεια της θυσίας του και με την άρνησή του να αποδράσει από την φυλακή του μετά την θανατική καταδίκη του, έθεσε πάνω από την ίδια τη ζωή του τις υποχρεώσεις του απέναντι στην πατρογονική πόλη του.
...
VII
...
Ακόμη και αν ο Σωκράτης δεν στηλίτευσε ποτέ ευθέως τους Αθηναίους Συντηρητικούς σαν κακούς υπερασπιστές και τους Σοφιστές σαν κακούς στοχαστές, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο γιατί έτσι κι αλλιώς στηλίτευε και τους μεν και τους δε με την ίδια την προσωπικότητά του, με το ήθος του, με το θετικό περιεχόμενο των λόγων του.
...
Πιστεύοντας στην ύπαρξη του απόλυτου Αγαθού ο Σωκράτης δεν το προσδιόριζε εκ των προτέρων με κανέναν προσεγγιστικό ορισμό' δεν το θεωρούσε δεδομένο, αλλά ζητούμενο.
Είναι όμως δυνατό να αναζητάς κάτι, αν δεν πιστεύεις στην ύπαρξή του;
...".
.

Vladimir Soloviev
"ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ"
Εκδόσεις "ΑΡΜΟΣ"





Αυτά τα λίγα' και δεν ελπίζω σε comments για την "Αποστολή"...

😃