στα 4

Day 2,681, 17:59 Published in Greece Greece by vanzel papado

Ορισμένοι άνθρωποι είναι eγεννημένοι να ζουν και να πεθαίνουν χωρίς να τους πάρει χαμπάρι κανείς.

Χαρακτήρες με χαμηλό προφίλ
που δεν αντέχουν το φως. . Προτιμούν τη σκιά.
Όχι τη δική τους αλλά των άλλων.

Λειτουργεί σαν ασπίδα σιγουριάς,Επειδή είναι ανασφαλείς. Αλλά γεμάτοι ερωτηματικά και συμπλέγματα.
Και μια δόση χαμηλής αυτοεκτίμησης, να λειτουργεί ως damage προστασίας.

Οί περισσότεροι άπαυτους παρατηρούν την ίδια τους τη ζωή, αμέτοχοι σαν κόνδορες που τρώνε ένα ψοφίμι .
Εκείνοι παραμένουν βουβοί παρατηρητές, λες και το θέαμα δεν τους αφορά ούτε τώρα, ούτε ποτέ.

Ίσως κανείς μας δεν τους παίρνει είδηση ότι υπάρχουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας,σε βαθμό που ούτε καν οι ίδιοι παίρνουν χαμπάρι τον εαυτό τους.
Άλλωστε το θέαμα είναι τόσο βαρετό, ακόμα και γι’ αυτούς.


Θά έχεις ακούσει τί με νοιάζει τώρα,καλά άστο μη βρούμε κάνα μπελά ,ώχ μωρέ τώρα ,τσίτα ευθηνοφοβικοί ,χέστες παντού , άνθρωποι με προφίλ πολύ χαμηλών τόνων.
Υπερβολικά ήσυχοι και υπέρ του δέοντος, καλοί .
Σαφώς και είμαι επιφυλακτικός , Επειδή ποτέ δεν μου ενέπνευσαν την ελάχιστη εμπιστοσύνη.

Άς πούμε λοιπόν για εμένα που το παίζω υπερβολικά καλός άνθρωπος, είμαι κατά κανόνα ο υποκριτικά καλός.
Αυτός που θα σου φέρει ένα ύπουλο χτύπημα κάτω από τη ζώνη, προτού πεις κύμινο.

Θές να πούμε γενικά για τον άνθρωπο.... ενυπάρχει το καλό και το κακό.
Απλώς η δοσολογία των υλικών σπάνια είναι αρμονική.
Σε κάποιους υπερέχει το καλό κι ας έχουν και κάποιες εκρήξεις κακίας και σε κάποιους άλλους υπερέχει το κακό με τις αντίστοιχες εκρήξεις καλοσύνης.

Λοιπόν ο υπερβολικά ήσυχος και πάντα καλωσυνάτος άνθρωπος, λειτουργεί σαν τη συγκαλυμμένη διαφήμιση.
Άλλα σου δείχνει, άλλα εννοεί.
Τις περισσότερες φορές δεν σου δίνει καν την ευκαιρία να αντιδράσεις.

Γι αυτή την κατηγορία ανθρώπων μιλάω, αυτούς εννοώ όταν αναφέρομαι σε κείνους που ζουν στη σκιά, επιβάτες στο τρένο της ζωής άλλων, τους οποίους επιλέγουν κατά τη βόλεψή τους.
Για να τους παρατηρούν, να τους φθονούν και να τους κρίνουν, κάτω από το πέπλο της προσποιητής καλοσύνης και παθητικότητας.
Σαν βαμπίρ που αναζητούν εναγωνίως το επόμενο θύμα, του οποίου θα απομυζήσουν το αίμα για να τραφούν και να επιβιώσουν.


υ.γ


Εγκωμιάζω βέβαια όλα αυτά όχι για να σε κάνω να νοιώσεις καλύτερα ,ούτε χειρότερα
αλλά σε παρατηρώ .