Η Γιορτή της Δημοκρατίας

Day 3,651, 10:22 Published in Greece Greece by vanzel papado

Να ποιοι άσκησαν διοίκηση στην περιοχή της Μάντρας Αττικής και δημιούργησαν αυτό το έκτρωμα παρεμβαίνοντας στην φύση για να εξυπηρετηθούν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Υπουργοί Περιβάλλοντος Χωροταξίας Δημοσίων Έργων: Κώστας Λαλιώτης (ΠΑΣΟΚ) 1996-2001, Βάσω Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) 2001-2004, Γεώργιος Σουφλιάς 2004-2009(ΝΔ), Γεώργιος Παπακωνσταντίνου (ΠΑΣΟΚ) 2009 -2011, Γιάννης Μανιάτης (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) 2013-2015. Νομάρχες- Περιφερειάρχες: Φώφη Γεννηματά (ΠΑΣΟΚ) 2003 -2007, Αρκουδάρης Αριστείδης (ΠΑΣΟΚ) 2002-2010, Σγουρός Ιωάννης (ΠΑΣΟΚ) 2010-2014, Ρένα Δουρου (ΣΥΡΙΖΑ) 2014-σήμερα. Δήμαρχοι: Λιούλης Ιωάννης 2002-2006, Δρίκος Γεώργιος (ΝΔ) 2010-2014, Κριεκούκη Ιωάννα(ΠΑΣΟΚ) 2006-2010 και 2010- σήμερα. Επειδή οι ευθύνες δεν είναι κάτι αόρατο, αλλά έχουν ονοματεπώνυμο. Σε αυτούς προσθέστε και τους πολεοδόμους που τα τσέπωναν για να εκδίδουν άδειες και θα έχετε συμπληρωμένο το παζλ της ανομίας. Υπάρχει και η κατηγορία βουλευτών Δυτικής Αττικής ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας που έκαναν τα ρουσφέτια τους και δεν άρθρωναν κουβέντα για όλα αυτά, όπως Πάγκαλος, Βλάχος, Οικονόμου, Βορίδης, Χριστοφιλοπούλου, Κατσιγιάννης, Δούκας, Μπούρας, Βρεττός .

(ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΟΙ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ δεν ΕΊΧΑΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ)

Στις 26-11-1925 ο Δρακάτος με τον Ζαριφόπουλο οδηγηθήκαν στο Γουδί και μετά την καθαίρεση τους, απαγχονίστηκαν από τον εθελοντή (!) δήμιο Κοτρωνάρο.

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι οι χούντες δεν πέφτουν απ' τον ουρανό, ούτε οι δημοκρατίες μετατρέπονται σε χούντες απ' τη μια στιγμή στην άλλη: μεσολαβεί συνήθως μια διαδικασία διολίσθησης, κάποια στάδια της οποίας τα βλέπουμε να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας. Η ανάδειξη εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, πραγματικών ή φανταστικών, η όξυνση της πόλωσης από την πλευρά της εξουσίας, η υπερβολική καταστολή, η περιστολή ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, είναι από μόνα τους προειδοποιητικά καμπανάκια. Σε μια κοινωνία που μαστίζεται από την κρίση, με καταρρακωμένη την αξιοπιστία του πολιτικού της συστήματος και με μηδαμινές προοπτικές βελτίωσης της κατάστασης, δεν έχουμε την πολυτέλεια να σφυρίζουμε αδιάφορα και να θεωρούμε τη Δημοκρατία δεδομένη.