Вера Ацева
Partisan Fighter
Роден на 24 ноември 1919
Роден во Ореовец (Прилепско), Кралство СХС
Починал на 10 ноември 2006 (87 год.)
Починал во Скопје, Македонија
Професија работничка
Вера Ацева - Доста (Ореовец (Прилепско), 24 ноември 1919 - Скопје, 10 ноември 2006) — македонски комунист, учесник во НОБ и народен херој на Југославија.
НОВ
Ацева била еден од организаторите на првите прилепски партизански одреди. На почетокот од 1942 година работи во ПК КПЈ во Скопје, а потоа е партиски инструктор во Струмица, Битола и Штип. Во август 1943 година станува комесар на Шарскиот партизански одред, а кога на 11 ноември 1943 година е формирана Првата македонско-косовска бригада, Ацева е избрана за заменик-политички комесар. На таа функција е до јануари 1944 година кога станува политички секретар на Третиот и на Четвртиот областен комитет на КПМ. Во август 1944 година учествува на Првото заседание на АСНОМ, на кое е избрана во неговиот Президиум.
По ослободувањето Ацева врши повеќе раководни функции. Во 1948 била Градоначалник на Град Скопје. На Петтиот конгрес на КПЈ во јули 1948 година е избрана во Централниот комитет на КПЈ.
Во март 1949 година, при реконструкцијата на Владата на НРМ, е избрана за министер за земјоделство.[4] Во Владата од 1951 година е избрана за министер - претседател на Советот за народно здравје и социјални грижи. Избрана е за член на Извршниот совет од февруари 1953 година, од декември 1953 година и од 1958 година. На 27 септември 1960 година е разрешена од должноста претседател на Републичкиот Совет за социјална политика и комунални прашања.[5] Потоа била член на Сојузниот извршен совет. Била пратеник во повеќе свикувања на Собранието на НРМ и на СФРЈ.
Во 1960 година Ацева доаѓа во судир со тогашниот секретар на Сојузот на комунистите на Македонија, Лазар Колишевски, обвинувајќи го дека заедно со Видое Смилевски - Бато ги донесува одлуките надвор од Извршниот комитет на СКМ. На седницата од 18 октомври 1960 од Белград доаѓа Александар Ранковиќ, кој застанува на страната на Колишевски. Ацева е принудена да се повлече и е преместена на работа во Белград.
Во 1991 година ја објавува својата книга „Писмо до Светозар Вукмановиќ – Темпо“.
Одликувања: Орден народен херој , Орден на трудот со златен венец, Орден заслуги за народ со златна звезда, Орден за Храброст ,Орден братство и единство .
Comments
o/
*
Poveli komentar, zasluzeno ... moze si kopiral, ama ako i vaka e dobro 🙂
o7
o/
o7
o7
o7
o7
ooo
brao
о7
v+s17
o7
komentar 🙂
o7
o7
o7
o7
o7
Ajde
oo
o/
Mk
o7
[removed]
o7
o7
o7
jojo
o7
o7
O7 vrati sub kaj mene
o7
o/
[removed]
види се сам во огледало и сврши си, ебате забеган коментаротн ти е за во Бардовци, тие така резонираат на се што ќе видат. абак со такви како тебе држава не може да управиме како треба.
дека со црно бело е ваква излезена
ok
A
qq
o7