حمله به روسیه، برنامه یا جو؟

Day 1,919, 13:57 Published in Iran Russia by RinOIr

درود بر ایرانیان ارجمندم

من بیش از سه ساله که وارد این دنیای مجازی شدم و کسایی که منو می شناسن می دونن که همیشه سعی کردم بی حاشیه بازی کنم و تو هیچ حزبی فعالیت نکردم. ولی وقایعی تو این چند روز دیدم که باعث شد دست به قلم بشم و بعد از سه سال و 3 ماه اقدام به نوشتن روزنامه بزنم.

موضوع از نزدیک شدن مقدونیه به خاک کشورمون و جنگ اجتناب ناپذیر با این تسخیرگر باستانی شروع شد. اینکه مقدونیه بسیار قویتر از ما بود و شکست ما قابل پیش بینی بود حرفی در اون نیست بچه ها هم مقاومت خوبی انجام دادن و بی خوابی های دوست
داشتنی بچه ها رو همه شاهد بودیم.

روسیه هم از آب گل آلود ماهی گرفت و ایشون هم وارد آغوش باز ایران شد.
من نقدی روی این اتفاقای گذشته ندارم. تمام این رویدادها طبیعی بود و برای هر کشوری می تونست اتفاق بیوفته. ولی الان تصمیمی سران کشور گرفتن که کاملن مربوط به خودمونه هیچ دخالت خارجی نیست و اون حمله به روسیه است اونم زمانی که کشور رنگین از کشورهای ریز و درشت دنیای مجازیه و این مسئله اصلن با فرهنگ ایرانی جور در نمیاد!

اگر ایرانیا بعد از حمله ی اعراب و یکم جون گرفتن، می رفتن عربستان رو می گرفتن (در صورتی که کشور هنوز تو دست عربا بود) الان ایرانی واسه ما می موند؟
اینکه ما کشور خودمون رو که از سفید و سرخ دارن تو خلیج فارس آفتاب می گیرن ول کنیم بریم از کرملین دیدن کنیم، چه افتخاری داره؟ به جز اینه که زمین سوخته رو با زمین سوخته عوض کردیم؟ این حرکت فقط از اقوام وحشی برمیاد که هیچ اصلی ندارن.

منم قبول دارم که هر 100 دمیج ارزش داره ولی این 100 ها دمیجی که قراره به مرز روسیه بخوره 100 ها ثانیه خروج روس ها و مقدونی ها رو از کشورمون به تاخیر نمیندازه؟
با این حرکت چی رو می خوایم ثابت کنیم؟ اینکه ما هم جسارت حمله به روسیه رو داریم؟ اونا هم با دیدن جمعیت الانمون می تونن دیر یا زود این پیش بینی رو بکنن. آیا این حرکت فقط از روی جو و احساسات نیست؟

من خیلی دوست داشتم یکی از سران کشور مقاله بده برنامه رو بگه که چرا داریم اینکارو می کنیم. ولی تنها چیزی که می دیدم این بود که می گفتن ظهر بخوابین که شب جنگ رو در رو داریم! آیا جنگیدن با دشمن اگه بیرون از خاک خودمون باشه فقط جنگ رودررو حساب میشه؟

جمع کنم بحثو تا طولانی تر نشده، فقط این پیشنهادو دارم که کسایی که زیر مقالشون از شعار
اگر سر به سر تن به کشتن دهیم / از آن به که کشور به دشمن دهیم یا
چو ایران نباشد تن مباد استفاده می کنن یا
نقشه امپراتوری ایران در اواخر سلطنت داریوش اول میذارن یکم بیشتر فکر کنن که اینا یعنی چی و ما داریم به کجا میریم.

در آخر هم اقتباسی از داریوش دوست داشتنی:
به مولتی های تو و من / وقتی یه روز بزرگ شدن / فردا که می خوان بدونن / کجا به ایریپ اومدن /
بگو جوابمون چیه / حرف حسابمون چیه / تکلیف اون خونه ای که شده خرابمون چیه /
خزرمون که یخ زده / کارونمون ولگا شده / خلیجمون خزر شده؟


راستی امروز تولدم هم هست، کادو بدید کیک بگیرید :دی