Апамятайцеся

Day 1,783, 09:30 • Published in Belarus Ukraine • by KittyKet

Добрага часу сутак, паважанае спадарства!

Ужо даўно ходзяць розныя чуткі пра тое, што прыйшоў час еБеларусі мяняць альянс. Нагадаю, што Беларусь уваходзіць ў альянс EDEN з 11.10.11 і па гэты момант мы працягвае там знаходзіцца (кэпа-матэматыка: амаль год). Чуткі плаўна перарастаюць ў размовы, што вельмі адбіваецца на меркаванні народа, які гуляе не так даўно і слаба арыентуецца ў навакольных падзеях.

Сёння ў еСвеце існуе 5 паўнавартасных альянсаў і набліжаныя да іх краіны: EDEN, Asgard + краіны ex-Terra з аднаго боку і ABC, CoT, CTRL + краіны ex-ONE з іншага боку. У нашым свеце ваенны вектар выяўляецца наборам МПП, што стала і для мяне вызначэннем да якой-небудзь з бакоў.


Такім чынам, ўявім сабе, што Беларусь пакідае EDEN і стаіць перад выбарам новага альянсу. Што ў нас ёсць:

-Геапалітычнае становішча: на поўначы ў нас ABC, перманентная вайна з якімі сядзіць у пячонках; на ўсходзе - Расія, з якой адносіны заўсёды былі цёплымі, хоць у апошні час выглядаюць не так вясёлкава (МПП ў нас няма, абодва бакі і не спяшаюцца яго падпісаць); на поўдні - Украіна, з якой у нас выдатная ўзаемападтрымка; на захадзе ў нас Польшча, якая ўваходзіць у CTRL екс-оне краіна, якая нядрэнна падтрымлівае ABC.
- Саюзнікі і сябры, нейкія ў большай меры, нейкія ў меншай, але яны ёсць. Да прыклад Asgard , Украіна, трохі Расія, Германія ў вайне з ABC ну і гэтак далей.

А зараз разгледзім кожны альянс як патэнцыйны для ўступлення туды Беларусі з пункту гледжання двух фактараў апісаных вышэй:

1. Асгард. Саюз Швецыі і Фінляндыі. Альянс можна лічыць цалкам анты-АБЦ. Пры падтрымцы Германіі праводзілі выдатныя ваенныя аперацыі супраць АБЦ. Пры уступленні Беларусі ў Асгард ў альянсе не будзе гэтак крытычнай сітуацыя за каго ваяваць, бо у нас адзін агульны вораг. Аднак, у чым крыецца сакрэт паспяховасці дадзеных аперацый: Беларусь на дадзены момант звязнае звяно паміж Эдэн і Асгард. Мы маем падтрымку Эдэн ў той жа час як і падтрымку Асгарда. Пры выхадзе з Эдэн гэта наўрад ці будзе - у іх ёсць занадта шмат сваіх франтоў для таго, каб адцягвацца на Асгард. Выпіллиць нас будзе нескладана той жа Венгрыі, падтрымкай якой можа заручыцца АБЦ. А ў Асгард дамаг не настолькі вялікі. (прыклад верасня)

2. АБЦ. Як па мне, прапаноўваць Беларусі альянс з краінай, адвечна захапляючай нашы тэрыторыі - бессэнсоўна. Як мінімум, будзе ўнутраны супраціў. Як максімум - мы становімся супраць Украіны, Расіі і Асгарда, што ўжо смешна. Атрымліваем нейкую падтрымку Польшчы з КРТЛ і екс-оне, якім хутчэй за ўсё будзе пляваць на нас, як і ўсяму АБЦ,які яшчэ нядаўна разглядаў нас як Бонусы-якія-пакуль-што-не-нашы.

3. СоT. Саюз Балгарыі, Чылі, Малдовы і яшчэ купкі невялікіх краін. Оне-арыентаваны, як і АБЦ, якіх яны падтрымліваюць. Аналагічна з п.2.

4. КТРЛ. Альянс цікавы, але дзіўны. На ногі толкам яшчэ не сталі. Саюз мае падсоюз - АЛТ. У КТРЛ ўступіць нерэальна, бо трэба мець 100% падтрымку краін-заснавальніц - Польшчы, ЗША, Бразіліі, Іспаніі. Гэта здарыцца толькі ў тым выпадку, калі раптам Вячорка вернецца, нас стане 3000 і ў нас выпадкова дамаг стане шмат мільярдаў. 😃 Хамячкі ім не патрэбныя пад нагамі, для гэтага ў іх ёсць АЛТ - саюз Пакістана і Венесуелы (яшчэ весялей). КТРЛ абяцаюць падтрымку АЛТ, хоць хутчэй за ўсё гэта проста марыянеткі (альянс, у якім ёсць хоць кто-то, відавочна лепш альянсу, у якім няма нікога; тым больш, што Пакістану не прывыкаць - досыць доўгі тэрмін яго ТОшыла тая ж Украіна). Ваенны вектар таксама дзіўнаваты: ЗША і Бразілія - краіны екс-Тэры. Падтрымліваюцца Расіяй. ЗША ваюе супраць Македоніі, падтрымлівае нас і Албанію. Польшча і Іспанія - краіны екс-оне. Польшча на даный момант трымае палову Еўропы і частку Канады, якія з'яўляюцца краінамі Эдэн або сябрамі-саюзнікамі, ваюе за АБЦ. Вырашыць гэта ўсё першая-лепшая вайна КТРЛ супраць каго-небудзь. З пункту гледжання геапалітычнага становішча для Беларусі: калі пра-оне, то аналагічна як у выпадку з АБЦ (ваяваць з Асгард або Украінай), калі ж пра-Эдэн, то альянс тупа разваліцца як супярэчны сам сабе - Польшча наўрад ці адпусціць тэрыторыі, якія яна трымае столькі часу. Яе стануць атачаць ўяўныя саюзнікі, якія Ужо-не-нашы-тэрыторыі і ў выніку ўсё абрынецца. На АЛТ, у якім мы будзем састаць, будзе пляваць. Пілянуть нас не так складана той жа Венгрыяй, так як Асгард нам не дапаможа. Пастаянны выпіл. (Ды жывуць дамовы арэнды 😁)

5. Магчымы варыянт стварыць новы альянс. Я гэта разглядаю як утопію, бо дамага ў нас саміх не занадта шмат, а топ-краіны цяпер маюць свае цёплыя зацішныя мястэчка. Беспрытульныя дзеці рэдка вырастаюць ў нешта нармальнае і адэкватнае. 🙂



А што ж нам дае наш цяперашні альянс, які па чутках "аб нас не думае наогул":

1. Падтрымку баёў. Так, не кругласутачны прыярытэт. Але ў нас ёсць кангрэс у той час, калі ў многіх яго няма. Ці вы думаеце, што мы сілай думкі абаранялі краіну напярэдадні вераснёўскіх выбараў у кангрэс? Не, у той эпічнай бітве за Гродна мы ўсю ноч стаялі ў прыа1, ішоў саплай і ўсялякая падтрымка альянсу, нават маральная. У пачатку месяца нас таксама спыталі якія ў нас планы на войны.

2. Эдэн кіруецца Дагаворам Эдэн, у арт.1 п.2 якога пазначана, што ўсе краіны ў альянсе маюць роўныя правы. Хочаце верце, хочаце не, але яны РЭАЛЬНА гэтым кіруюцца, бо гэта нарматыўны дакумент (наколькі гэта ёсць у еРепаблік). Як мінімум, туды можна носам тыкаць у выпадку чаго.
Вядома ж, для актыўнай падтрымкі не трэба грэбаваць і надаваць увагу кіраўніцтву на адпаведных каналах Эдэн, а не сядзець і чакаць пакуль яны самі дадумаюцца. Чым наш урад не заўсёды вызначаўся па прычыне "не ведаю англійскую" ці "няма часу".



Эдэн можна параўнаць з мамай для ўсіх сваіх дзетак-краін - што б ні здарылася, зразумець і дараваць. І нават разграбаць нашы праблемы. Без праблем было накіравана наша НЕ Літве ў верасні для таго, каб дапамагчы Швецыі - краіне, якая не знаходзіцца ў дадзеным альянсе. Пры чым гаворкі пра тое, што Эдэн будзе змагацца не ішло. А потым, калі мы апынуліся падкурчаныя з другога боку Венгрыяй, яны дапамагалі нам захопліваць тэрыторыі Літвы, каб у нас было больш шанцаў мець кангрэс. У той час як тая ж Партугалія заставалася без кангрэса (Галоўнакамандуючы Эдэн выхадзец Партугаліі - заўв. аўт.). Хіба так паступае альянс, якому пляваць на ўдзельнікаў? Асабіста я сумняваюся.

Ды і ў рэшце, народная мудрасць абвяшчае: лепш сініца ў руках, чым журавель у небе. Кідаць усё і бегчы за уяўнымі мэтамі ў той час, калі краіна толькі становіцца на ногі, як мінімум, неразумна. Хто з гульцоў старэй калі-небудзь мог уявіць, што Беларусь выпільць амаль палову АБЦ? Ды гэта былі ружовыя мары. Якія нарэшце-то становяцца рэальнасцю. У нас выдатныя саюзнікі, з якімі мы ўсе разам зможам адолець многае. А ісці на падставе тэндэнцыі змены альянсаў заўсёды паспеем.

Дзякуй ZmicerU за дапамогу, сама бы я такую сцяну па-беларуску не адолела.


Заўсёды ваша са сваімі замарочкамі,
Кіці.