ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ: Διαφημιστική Α-φύσα

Day 1,661, 19:45 • Published in Greece Greece • by Asterios C

Προηγούμενες μετακομίσεις:
> ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ: Χ(λ)ωροθέτηση
> ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ: Πεπυραμένος
> ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ: Πλέων κοντά σας




Αν η κοινότητα είναι άνεμος…

Τι άραγες άνεμος είναι η eGreece; Λίβας που καίει τα σπαρτά (που εδώ που τα λέμε με τιμή στο 0.07 GRD είναι κι αυτό μια λύση, να μην πιάνουν χώρο και στην αποθήκη); Βαρδάρης, φουριόζος και Σαλονικιός (ρε καρντάση, δε σε κάνω πλάκα, με είπαν το παιχνίδι φυσάει αφού!); Μελτέμι ανάλαφρο, Αιγαιότικο να παιχνιδίζουν στα κύματα δελφίνια και… δελφίνοι; Ή μήπως μουσώνας που έρχεται ορμητικός, θερμός και υγρός και φεύγει με σπίτια κι αυτοκίνητα;

Οι παίκτες με μικρό χτύπημα είναι φουρφούρια. Τόση, μα τόση διάθεση να προσφέρουν! Το βλέπεις άλλωστε με τη λαχτάρα στριφογυρνούν τα μικρά, χάρτινά τους πτερύγια. Τους ρυθμούς περιστροφής τους κανείς δεν τους πιάνει ενώ και η παραμικρότερη αύρα αρκεί να τους θέσει εν κινήσει. Αν όμως φυσήξει πιο πολύ ή τα παραπετάξεις, μπορεί τα πτερύγια να τσαλακωθούν ή χειρότερα να σχισθούν και να χαθεί η αεροδυναμική. Τα φουρφούρια θα γυρνούν ακόμη κι έτσι, αλλά το βλέπεις πως το τέμπο τους χωλαίνει. Για κάποιους είναι ευτελή, για τα πανηγύρια. Για άλλους κρύβουν τη δυνητική για ένα καλειδοσκοπικό πανόραμα. Όπως και να ‘χει φέρνουν το χαμόγελο.

Οι παίκτες μετρίου χτυπήματος είναι ανεμόμυλοι. Έχουν ανακαλύψει και την πρακτική μεριά του πράγματος. Με πτερύγια από πανί –έδωσαν το κατιτίς να τα ράψουν- γυρνούν πιο νωχελικά απ’ τα φουρφούρια, μα μεθοδικά και με σύστημα. Το στριφογύρισμα δεν είναι πια αυτοσκοπός –όχι πως δε το διασκεδάζουν κι αυτοί μια στις τόσες αν κάποια ριπή τους κεντρίσει – αλλά μέσο παραγωγής κι επιβίωσης. Ζεμένοι στη μυλόπετρα μοχθούν για να βγαίνει το ψωμί. Αν δεν τους πείσουν Δον Κιχώτηδες πως είναι γίγαντες, πιθανότατα θα αποδειχθούν οι αποδοτικότεροι λόγω μακροβιότητας και συνέπειας. Κι αν συναντήσουν δυσκολίες δεν πτοούνται. Εξάλλου, ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει. Ας είναι καλά το αεράκι που τον σπρώχνει…

Οι παίκτες μεγάλου χτυπήματος είναι ανεμογεννήτριες. Μπήκαν από νωρίς στο νόημα κι επένδυσαν στην ενέργεια, ενέργεια που ως γνωστόν είναι μεγααάλη μπίζνα. Χάρη σε μεταλλικά πτερύγια, στιλπνού επαγγελματισμού, τώρα βγάζουν άνετα τα προς το ζην: στροφή και κέρδος (rpm, νομίζω, η μονάδα = round providing medal). Για μεγιστοποίηση δε του περιθωρίου αυτού ορισμένες φορές, πίσω έχει η τουρμπίνα την ουρά, να μπορεί να στρέφεται όπου φυσάει ο άνεμος. Είθισται βέβαια να ηλεκτροδοτούν και μια σειρά από άλλες παραγωγικές μονάδες, καλύπτοντας τις ενεργειακές τους ανάγκες. Αδιαμφισβήτητα έχουν ρεύμα.

Αν η κοινότητα είναι άνεμος…

Πόσα παίρνει τελικά –μήπως βρούμε αλλού φθηνότερα; Ο αέρας ο κοπανιστός τι q φαΐ είναι; Θα μας πάρει και θα μας σηκώσει; Φυσάει πολύ απ’ το σπασμένο μας το τζάμι; Είναι επόμενο να ξεστομίζουμε λόγια του αέρα; Για ταύτο είμαστε αίολοι; Ως εγγενώς ποζέρια, θέλουμε να μπούμε και στο μάτι του κυκλώνα; WIN😨 Όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι; Να ξαναθυμόμασταν –λέω εγώ τώρα- το σύνθημα: «ΑΕΡΑ!»;