Τρομακτικό συναίσθημα η απώλεια..

Day 1,652, 14:51 Published in Greece Greece by WorstNightmare

Καλώς σας βρήκα ξανά, πιστά μου αναγνωστόπουλα.

Πρόσφατα έχασα έναν φίλο. Αν όχι φίλο με την έννοια του κολλητού, σίγουρα φίλο με την έννοια του πιστού συνανθρώπου, που δεν θα πρόδιδε την εμπιστοσύνη μου.
Η απώλεια είναι άσχημο πράγμα. Σε κάνει να σκέφτεσαι κάθε φορά ότι δεν θα ξαναδείς το αγαπημένο σου πρόσωπο, δεν θα ακούσεις ξανά τη φωνή του, δεν θα είναι δίπλα σου σε μια άσχημη στιγμή να σου κρατάει το χέρι.
Όλοι μας έχουμε σκεφτεί το θάνατο. Κάποιοι τον βίωσαν στο πετσί τους, χάνοντας συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα. Εγώ προσωπικά, όχι. Τολμώ να αποκαλέσω τον εαυτό μου "τυχερή", που η απώλεια κάποιου πολύ κοντινού μου, δεν μου χτύπησε ακόμα την πόρτα.
Αυτό, όμως, δεν είναι απαραίτητα καλό. Αντιθέτως, θεωρoύσα πως είναι άσχημο να μην έχω νιώσει την απώλεια, γιατί έτσι ενδεχομένως δεν μπορώ να εκτιμήσω τη ζωή.
Αυτή τη φορά, όμως, ήταν διαφορετικά. Θες επειδή πλέον (από την τελευταία φορά που έχασα κάποιον συγγενή-γνωστό) έχω άτομα που θεωρώ αναντικατάστατα στη ζωή μου, θες επειδή μεγαλώνω και σκέφτομαι τα χρόνια που πέρασαν, η απώλεια με έβαλε σε σκέψεις.
Σκέφτηκα όλα αυτά που θα μου λείψουν όταν θα φύγω. Σκέφτηκα το δροσερό αεράκι τα βράδια του Απρίλη που πάντα λατρεύω, σκέφτηκα τη γεύση από το αγαπημένο μου φαγητό, σκέφτηκα την αίσθηση από το βελούδινο χάδι στα σκυλιά-γατιά μου.. Μα περισσότερο από όλα σκέφτηκα αυτό που ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Το χαμόγελο του γιου μου.
Όσοι από εσάς δεν έχετε δική σας οικογένεια, δεν μπορείτε να το νιώσετε, όπως είπα ότι δεν μπορώ να καταλάβω εγώ την απώλεια. Είναι τρομακτικό συναίσθημα να σκέφτεσαι πως μια μέρα δεν θα δεις ξανά αυτό που λάτρεψες περισσότερο από κάθε τι άλλο.
Η μητέρα μου ως γιατρός, έχει γίνει σκληρή απέναντι στην απώλεια. Έχει βρει το κουράγιο αρκετές φορές να πει σε κάποιους ότι ένα αγαπημένο τους πρόσωπο έχασε τη μάχη για τη ζωή. Αν, όμως, της ανακοίνωνε κάποιος κάτι ανάλογο για δικό της πρόσωπο, θα το δεχόταν το ίδιο ψύχραιμα; Αμφιβάλλω.
Καθένας από εσάς, έχει αναλογιστεί τι είναι αυτό που θα του λείψει περισσότερο?
Γι' αυτό, επειδή κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει πράγματα που δεν έχει ζήσει, καλό είναι να μην κατακρίνει τον άλλο. Όπως πολύ σοφά ο Ελληνικός λαός λέει :
Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα' ρθεις.

Hugs and kisses
xxx