Τρομακτικό συναίσθημα η απώλεια..
WorstNightmare
Καλώς σας βρήκα ξανά, πιστά μου αναγνωστόπουλα.
Πρόσφατα έχασα έναν φίλο. Αν όχι φίλο με την έννοια του κολλητού, σίγουρα φίλο με την έννοια του πιστού συνανθρώπου, που δεν θα πρόδιδε την εμπιστοσύνη μου.
Η απώλεια είναι άσχημο πράγμα. Σε κάνει να σκέφτεσαι κάθε φορά ότι δεν θα ξαναδείς το αγαπημένο σου πρόσωπο, δεν θα ακούσεις ξανά τη φωνή του, δεν θα είναι δίπλα σου σε μια άσχημη στιγμή να σου κρατάει το χέρι.
Όλοι μας έχουμε σκεφτεί το θάνατο. Κάποιοι τον βίωσαν στο πετσί τους, χάνοντας συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα. Εγώ προσωπικά, όχι. Τολμώ να αποκαλέσω τον εαυτό μου "τυχερή", που η απώλεια κάποιου πολύ κοντινού μου, δεν μου χτύπησε ακόμα την πόρτα.
Αυτό, όμως, δεν είναι απαραίτητα καλό. Αντιθέτως, θεωρoύσα πως είναι άσχημο να μην έχω νιώσει την απώλεια, γιατί έτσι ενδεχομένως δεν μπορώ να εκτιμήσω τη ζωή.
Αυτή τη φορά, όμως, ήταν διαφορετικά. Θες επειδή πλέον (από την τελευταία φορά που έχασα κάποιον συγγενή-γνωστό) έχω άτομα που θεωρώ αναντικατάστατα στη ζωή μου, θες επειδή μεγαλώνω και σκέφτομαι τα χρόνια που πέρασαν, η απώλεια με έβαλε σε σκέψεις.
Σκέφτηκα όλα αυτά που θα μου λείψουν όταν θα φύγω. Σκέφτηκα το δροσερό αεράκι τα βράδια του Απρίλη που πάντα λατρεύω, σκέφτηκα τη γεύση από το αγαπημένο μου φαγητό, σκέφτηκα την αίσθηση από το βελούδινο χάδι στα σκυλιά-γατιά μου.. Μα περισσότερο από όλα σκέφτηκα αυτό που ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Το χαμόγελο του γιου μου.
Όσοι από εσάς δεν έχετε δική σας οικογένεια, δεν μπορείτε να το νιώσετε, όπως είπα ότι δεν μπορώ να καταλάβω εγώ την απώλεια. Είναι τρομακτικό συναίσθημα να σκέφτεσαι πως μια μέρα δεν θα δεις ξανά αυτό που λάτρεψες περισσότερο από κάθε τι άλλο.
Η μητέρα μου ως γιατρός, έχει γίνει σκληρή απέναντι στην απώλεια. Έχει βρει το κουράγιο αρκετές φορές να πει σε κάποιους ότι ένα αγαπημένο τους πρόσωπο έχασε τη μάχη για τη ζωή. Αν, όμως, της ανακοίνωνε κάποιος κάτι ανάλογο για δικό της πρόσωπο, θα το δεχόταν το ίδιο ψύχραιμα; Αμφιβάλλω.
Καθένας από εσάς, έχει αναλογιστεί τι είναι αυτό που θα του λείψει περισσότερο?
Γι' αυτό, επειδή κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει πράγματα που δεν έχει ζήσει, καλό είναι να μην κατακρίνει τον άλλο. Όπως πολύ σοφά ο Ελληνικός λαός λέει :
Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα' ρθεις.
Hugs and kisses
xxx
Comments
v...
-V-
v
may you never have to bear the weight of a close loss.
voted
Η ζωή είναι απλή και απρόβλεπτη.... Καλή δύναμη να έχεις...!!!
v
voted
Πράγματι, το πιο άσχημο συναίσθημα.
voted!
o θανατος ειναι αναποσπαστο κομματι της ζωης μας.
Νομοτελειακα αργα/γρηγορα ολοι εκει θα καταληξουμε.
Αγγαλιασε το ως γεγονος
Η απωλεια με τον τροπο π την περιγραφεις , ειναι ενα εγωιστικο συναισθημα.(ΕΓΩ δεν θα δω Αυτον ξανα - >στεναχωριεμαι)
Τα αγαπημενα προσωπα δεν πεθαινουνε ποτε καθως η ψυχη τους ή η έντονη σκέψη για αυτους, θα σε συντροφευουν για οσο διαστημα θα εισαι ΕΣΥ ζωντανος -)
Απωλεια -με την δικη μου λογικη- ειναι να μην αγαπησεις και αγαπηθεις ποτε.
v+s κοιτα να συνηθίζεις στην απώλεια.Εγώ έχασα πολλούς απο μικρή ηλικία.1) Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.2) Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει ποιο δυνατό.
v
v
Όπως σου είπα και τότε, θα σου πω και τώρα, πως παραείσαι ευαίσθητη και πονόψυχη. Σε όλους μας κόστισε η απώλεια αγαπημένων μας ανθρώπων, αλλά ξέρω πως για σένα θα είναι ανεπανόρθωτη η ζημιά.
Όσα χρόνια σε γνωρίζω, πάντα σου εξηγώ πως δεν πρέπει να σκέφτεσαι το θάνατο, γιατί χάνεις κομμάτια της ζωής. Η μοίρα μας είναι αναπόφεκτη. Αποδέξου το και ζήσε ελεύθερη.
Η απώλεια του φόβου του θανάτου θα ήταν συνταρακτική για τον άνθρωπο..
Θα τον απελευθέρωνε από την ανάγκη του μεταφυσικού, του Θεού, της μετά θάνατον ζωής..
Γι' αυτό και οι θρησκείες φροντίζουν να μην το καταφέρουμε, θάβοντας εξαιρετικούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους όπως τον Επίκουρο.
Διαβάστε για την "Τετραφάρμακο"..
Σώζει ζωές.. σώζει ψυχές.. ; )
Ας κάνουμε όσο καλό μπορούμε, όσο μπορούμε..
Τα άλλα δε θα μας αφορούν.
Καλή δύναμη και καλή λευτεριά!
v
v30 s1001
`http://www.erepublik.com/gr/newspaper/super-aris-232965/1
Έρρικα ο θάνατος δεν συνηθίζεται ποτέ και ας το λένε αυτό. Κάθε φορά που χάνεις κάποιον είναι σαν να το αντιμετωπίζεις πρώτη φορά. Δεν το μαθαίνεις ποτέ, απλά συνηθίζεις «να κουβαλάς τους νεκρούς σου κάτω από το δέρμα σου» όπως λέει και ένας ποιητής...
Ο Θεός να σου δίνει δύναμη κοπελιά..
voted
Πάντα μια απώλεια πονάει κι ο χρόνος απλά κάνει ότι μπορεί φέρνοντας νέα πράγματα στη ζωή σου, κάνοντάς σε να λησμονείς...μην τρομάζεις, ένας κύκλος είν' η ζωή κι όλοι πάλι βρισκόμαστε μαζί στο τέλος!
voted!
An kai epeidi exw xasei prosfata ena kontino proswpo,ta atoma pou to kratane mesa tous ponane perisotero pistepse me!i apwleia kapoiou proswpou tous pligwnei pio polu!o kathenas bebaia exei tn tropo tou gia na antimetwpizei kapoies katastaseis!🙂