Περί ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑΤΟΣ στις διακοπές...

Day 1,649, 13:03 • Published in Greece Greece • by Stan CCCP

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΠΙΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ CAMPING;

Πριν βιαστούν (δικαιολογημένα ίσως) οι admins να σβήσoυν αυτό το άρθρο, ας αναλογιστούν πόσο επίκαιρος, πραγματικός και κοινός είναι ο παρακάτω προβληματισμός-δίλλημα, όσον αφορά το ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ όλων μας στις παραλίες που πάμε (και τελικά δεν ξεμοναχιαζόμαστε όπως-όσο πιθανά να επιθυμούσαμε).

Το δίλλημα έχει ως εξής: ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ βαθιά στη θάλασσα, ή κάπου βαθιά (όχι και τόσο βαθιά αποδεικνύεται συνήθως) στην άμμο;

Η ώρα του ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑΤΟΣ είναι για τον κάθε άνθρωπο μερικές στιγμές χαλάρωσης , πνευματικής απελευθέρωσης και ανακούφισης.

Πρέπει να σημειώσω οι καλλιτέχνες και οι απανταχού κουλτουριάρηδες σαν και μένα θεωρούν τo ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ μια εμπειρία συνταρακτική και κοσμοϊστορική , η ώρα του ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑΤΟΣ είναι τρομερή πηγή έμπνευσης , πραγματικά εγώ σαν καλλιτέχνης και μη γελάς έχω γράψει αριστουργήματα από ιδέες που μου ήρθαν ΤΑΝΚΑΡΟΝΤΑΣ. Άλλος τη βρίσκει την έμπνευση στον ύπνο ανάμεσα στον ύπνο R.E.M ,άλλος κατά τη διάρκεια μιας ονείρωξης τι να κάνω που εγώ τη βρίσκω ΤΑΝΚΑΡΟΝΤΑΣ.

Η συνήθης πρακτική των ελευθέρως κατασκηνώντων (ή κατασκηνούμενων) είναι να προσπαθούν να βρουν ένα απόμερο μέρος, να κάνουν τη βρωμοδουλειά τους, να τα θάψουν όπως όπως και να ελπίζουν. Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά και με τα σκουπίδια, ιδίως όταν κατασκηνώνουν για πολύ καιρό σε απόμερη καβατζούλα. Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα, ιδίως όταν μαζευτεί πολύς κόσμος σε μικρή παραλία, να δημιουργείται μια βρωμοζώνη ψιλοαπλησίαστη, ή να περιμένουν τον καθένα/μια μικροεκπλήξεις σε ανύποπτο βέβαια χρόνο.

Όσον αφορά το ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ αυτό καθεαυτό, υπάρχει και εναλλακτικός τρόπος αποπεράτωσης του. Πιο απολαυστικός, πιο οικολογικός, που απαιτεί όμως υπευθυνότητα και ελαφρά γνώση της συμπεριφοράς των φυσικών φαινομένων.

ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ στη θάλασσα ή στην παραλία;

Ιδού το δίλημμα να ζει κανείς ή να μη ζει ;
Κατά τη ταπεινή μου γνώμη όταν ΤΑΝΚΑΡΩ στον καμπινέ ή στην παραλία αγχωμένος μη με δει κανένα μάτι είναι άλλη φάση, ενώ μέσα στη θάλασσα είσαι χαλαρός δε σε καταλαβαίνει σχεδόν κανείς , κοιτάς το γαλάζιο ουρανό και τον πανέμορφο ελληνικό ήλιο. Άσε που δίνεις τροφή στα ψαράκια και λίπασμα στα φύκια. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Στο τέλος μάλιστα διαλύεται οικολογικά και η ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ βιοδιασπάται. Άμα είσαι και τροτσκιστής το ξέρεις είναι κάτι λοιπόν σαν τον τελευταίο τροτσκιστή αυτοκτονεί γιατί δεν έχει με ποιον να διασπαστεί , δεν πρόκειται για μια απλή μια οποιαδήποτε διάσπαση αλλά για μια ολοκληρωτική εξαΰλωση, η οποία μάλιστα προσφέρει και λειτούργημα στο κοινωνικό σύνολο και στο περιβάλλον.

Αν φρόντιζε ο καθένας/μια, την πιο μεγάλη ώρα, την ώρα που πεθαίνει ο χωροχρόνος, να ξανοιχτεί στα βαθιά, έχοντας βέβαια κοζάρει προηγουμένως ότι το ρεύμα ΔΕΝ είναι προς την παραλία και τους/τις λουόμενους/ες, θα απολάμβανε ένα τρομερό συναίσθημα λύτρωσης, αδειάσματος και μπιντέ ταυτόχρονα!! (ειδικά για τους πάσχοντες από αιμορροΐδες είναι ιδανικό).
Και θα έδινε την ευκαιρία στη μαμά φύση και την πλανεύτρα θάλασσα να ανακυκλώσει φυσικά και καθόλου ρυπογόνα τους καρπούς της θείας αυτής πράξης.
Άλλωστε, για πολλά ψάρια, αυτοί οι καρποί είναι νοστιμότατος μεζές.

Εσείς τι λέτε; ΤΑΝΚΑΡΙΣΜΑ στη θάλασσα ή στην παραλία;