Ένα ποτήρι νερό

Day 1,639, 06:15 • Published in Greece Greece • by Vags

Θα μιλήσω σε εσένα που θα ρiξεις την ψήφο σου στις εκλογές του Ιούνη -και συγχώρεσε μου το γεγονός ότι το άρθρο ξεφεύγει από το παιχνίδι (αν και ο τρόπος παιξίματος εδώ μέσα έχει ξεφύγει από τα όρια του παιχνιδιού...).

Σε εσένα που είτε έχεις αποφασίσει που θα το ρiξεις, ή το παιδεύεις ακόμα. Δεν θέλω με καμια κυβέρνηση (με ποια? trololo) να σου πω πως θα ψηφίσεις. Θέλω να σου βάλω έναν προβληματισμό, ο οποιος πηγάζει από το εξής απλό ερώτημα:

Με ποια κριτήρια ψηφίζεις?

Μέχρι και τις προηγούμενες εκλογές, υπήρχαν τρεις κατηγοριες ψηφοφόρων: όσοι ψήφιζαν από συνήθεια (ή επειδή έτσι το είπε ο μπαμπάς) κάποιο κόμμα, όσοι ψήφιζαν τυφλά από ιδεολογία (είτε επειδή k@@λωνουν ακόμα με τον Αντρέα, τον 'εθνάρχη' ή τραβάνε μια για πάρτη της Αλέκας) και όσοι ψήφιζαν για να βολευτούν. Αφήνω έξω την τεταρτη κατηγορια, των όσων ψήφιζαν με το κριτήριο που θα αναλύσω παρακάτω, καθώς το ποσοστό της κυμαίνεται στα όρια του στατιστικού λάθους.

Στις προηγούμενες εκλογές ήρθε να προστεθεί η ψήφος του συναισθήματος και της οργής, ή αλλιώς ψήφος της μούντζας. Νομίζω ότι ο Jon Stewart έκανε τον καλύτερο σχολιασμό πάνω στο θέμα πριν από κάνα δυο βδομάδες.

Σε αυτές τις εκλογές θα προστεθεί και η ψήφος Δραχμή ή Euro, όμως για να λέμε την αλήθεια, όλοι αυτοί οι τύποι ψήφων είναι απλά για τα σκουπίδια. Το πραγματικό δίλημμα της χώρας δεν είναι το αν θα συνεχίσει στο euro ή αν θα πάει στη δραχμή, αλλα με ΠΟΙΟΥΣ θα πορευτεί. Ποιος είναι αυτός που θα συνεχίσει τις συνομιλίες με τους δανειστές, αν η χωρα μείνει στο euro ή ποιος θα είναι αυτός που θα αναλάβει τη μετάβαση στο παλιό νόμισμα? Έχουν ικανότητες?

Και εδώ μπαίνει ο προβληματισμός που θέλω να βάλω. Για εμενα, το πιο σημαντικό κριτήριο για να ψηφίσεις έναν πολιτικο είναι η καριέρα του. Κοινώς, αν το έχει φάει το πεζοδρόμιο. Το πρόβλημα αυτής της χώρας είναι ότι βγάζει επαγγελματίες πολιτικούς. Αλήθεια, ξέρετε τι δουλειά έκαναν οι δυο Καραμανλήδες, ή οι δυο Παπανδρέου? Έχετε ακούσει κάτι για τη δικηγορική καριέρα του Βενιζέλου (αν έχει κερδίσει καμια δικη ρε παιδί!) ή για το σε ποιον οικονομικό οίκο έχει εργαστεί ο Σαμαράς? Για το ποσα σπίτια έχει σχεδιάσει ο πολιτικός μηχανικός Τσίπρας ή για το ποσα χρονια έχει εργαστεί σε σχολεια η φιλόλογος Παπαρήγα?


Θα μου πεις τώρα, καλά, το αν έχει δουλέψει κάποιος που κολλάει, εδώ μιλάμε για πολιτική! Και απαντάω:

-Αν κάποιος δεν έχει διαπραγματευτεί ποτε του για μια αύξηση στο μισθό του, πως θα μπορέσει να διαπραγματευτεί με τους δανειστές για καλύτερους ορους?
-Αν κάποιος δεν έχει νοιώσει ποτε του την απόλυση στο πετσί του, πως θα νοιαστεί για τη δικη σου απόλυση?
-Αν κάποιος έχει αναδειχθεί ως foithtopateras και όχι από τη δουλειά του, πως γνωρίζεις αν αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός?
-Αν κάποιος δεν έχει λιώσει τη sola του στο τρέξιμο ή αν τα χερια του δεν έχουν βγάλει καλους από τη δουλειά, πως pεριμενεις να τρέξει και να παλέψει για εσένα?

Θα προτιμούσα να δω πρωθυπουργό τον κυρ Μπάμπη τον ξενοδόχο από τα Χανιά, που τρέχει το ξενοδοχείο του τα τελευταία 30 χρονια από έναν οικονομολόγο με δυο μεταπτυχιακά ή από ένα τσογλανάκι του πανεπιστημιου. Και αυτό επειδή ο κυρ Μπάμπης την έχει φάει τη ζωή. Κόβει τον άλλο με το που τον βλέπει, ξέρει να διαφημίζει το ξενοδοχείο του και να μαζεύει τουρίστες, ξέρει να κρατάει τα οικονομικά, έμαθε με το μιλητό τρεις -τέσσερις ξένες γλώσσες, ζει 30 χρονια στην τσίτα, γιατί πολύ απλά όταν τρέχεις τη δικη σου επιχείρηση, δεν εφησυχάζεις αν δε θες να μείνεις πίσω. Οι άλλοι μπορούν να το κάνουν αυτό?

Όταν, λοιπόν, μπείτε πίσω από το παραβάν, ρωτήστε τον εαυτό σας: αυτός που πάω να ψηφίσω, αν τον έβαζα για μια μέρα πίσω από το ταμείο ενός μαγαζιού, θα μπορούσε να το κρατήσει? Θα μπορούσε να πουλήσει έστω κι ένα ποτήρι νερό?

Filika,