Δεν θέλεις να με ακούσεις. Αλήθεια δεν θέλεις.

Day 1,621, 04:09 • Published in Greece Greece • by Patsumbas360

Πέρα από την πλάκα και μιλάω απόλυτα σοβαρά

Καταλαβαίνω το σκεπτικό σας , για την Ελλάδα , για την συμμετοχή , για την ανάγκη να προσφέρουμε.
Είναι ένα σκεπτικό το οποίο σέβομαι και είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που βρίσκομαι ανάμεσα σε παιδιά που απολαμβάνουν το παιχνίδι και αγαπούν την πατρίδα μας.
Όμως εδώ δεν είναι πατρίδα , Εδώ δεν είναι Ελλάδα. Εδώ είναι μια μικρογραφία μιας κοινότητας αποτελούμενη ως ένα βαθμό από παίκτες αχαρακτήριστους.

Οι φωνές οι ήρεμες , οι πράες, οι φωνές που έχουν ικανότητες , που δεν πολιτικοποιούνται ,που δεν κομματίζονται , που αγαπάνε την παρέα , απλά δεν ακούγονται. Δεν υπάρχει βήμα για αυτές τις φωνές , μόνο φασαρία και καταπνίγονται στον όχλο και στην δημαγωγία.

Βλέπω σε αρκετούς από εμάς όρεξη να προσφέρουν , να χτίσουν , μα φοβάμαι ότι δεν αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορείτε να χτίσετε στην άμμο. Δεν μπορείτε να δημιουργήσετε όταν πέφτουν βόμβες.

Μια κοινότητα παίζει το παιχνίδι 2-3ων. Ακολουθούμε τυφλά διαταγές 2-3 ανόητων , καταστρεμμένων. χωρίς προσωπική ζωή , μόνο χολή και πίκρα.

Mιλάω για εκείνους που έχουν το βήμα και αποφασίζουν ποιος θα ανέβει , ποιος θα κατέβει, μιλάω για αυτούς που θα τους ρωτήσεις το γιατί και θα σε λούσει ο Νιαγάρας γιατί τόλμησες να ρωτήσεις, γιατί αντιδράς στο ψέμα και στην υποκρισία και θα σε λούσουν με κοσμητικά επίθετα του τύπου , νέε, moyltaki, Πασόκε, κομούνι, φασίστα.

Ακόμα αναφέρομαι σε όλα αυτά τα πρόβατα που ακολουθούν πιστά την γνώμη τύπων που νομίζουν ότι είναι άρχοντες , σε μια εικονική πραγματικότητα.

Έχω σταματήσει να απολαμβάνω αυτό το παιχνίδι αρκετούς μήνες τώρα και κρατιέμαι από κάποιους από εσάς , που έχω γνωρίσει , που έχω σεβαστεί και έχω μάθει να φροντίζω.

Που κάνουμε την διαφορά? Πως δημιουργούμε , όταν υπάρχουμε μόνο για να εκτελούμε καπρίτσια κάποιων που όλη τους η ζωή είναι αυτό το παιχνίδι και από πίσω δεν υπάρχει τίποτα άλλο από βρωμιά και οχετός?

Αρνούμαι να είμαι άλλο ένα χαραμισμένο χαρτί , αρνούμαι οι φίλοι μου να είναι και άλλα χαραμισμένα ταλέντα , απέναντι σε μια κοινότητα που έχει σκοπό να σε εξοντώσει , να μην σε αφήσει εν τέλει να προσφέρεις , να σε χαραμίσει σε μια αέναη διαμάχη μεταξύ 2-3ων ή και παραπάνω ανόητων.
Θυσία στο βωμό της ξεδιαντροπιάς.
Που είναι η χαρά του παιχνιδιού? Που είναι το φιλικό χτύπημα στην πλάτη όταν χάνεις? Που είναι το πανυγήρι οταν κερδίζεις?

Είναι πιο σημαντικό να βγάλεις φωτογραφία στο σπίτι του Κεμάλ για να πικάρεις την κοινότητα από το να χαρείς με αυτήν την κοινότητα.
Είναι πιο σημαντικό να αναγκάσεις κάποιον να βγάλει φωτογραφία στο σπίτι του Κεμάλ , από το να μην τον αδικήσεις τουλάχιστον.

Είναι πολύ πιο σημαντικό να κατηγορήσεις κάποιον ότι δεν έδωσε το στοκ σε ένα πρόεδρο που δεν γούσταρε .
Είναι πολύ πιο σημαντικό να αναγκάσεις κάποιον να μην δώσει το στοκ που με κόπο μάζεψε για να το προστατέψει γιατί ως πρόεδρος δεν προσέφερες την ελάχιστη εγγύηση .

Είναι πιο σημαντικό να μην στηρίζεις τις μάχες της κοινότητας γιατί δεν γουστάρεις την κυβέρνηση που η κοινότητα ήθελε.

Είναι πιο σημαντικό να αναγκάσεις στρατιωτικές μονάδες να μην σε στηρίζουν στις μάχες γιατί είσαι τραγικός ως πρόεδρος γιατί έχεις προσωπικά κόμπλεξ γιατί έχεις ατζέντα..

Είναι πιο σημαντικό να αλλάζεις στρατιωτικές μονάδες σαν τα πουκάμισα και να κάνεις κολοτούμπες .

Είναι πιο σημαντικό να τον κατηγορήσεις για κολοτούμπες , μα όταν ήταν στην μονάδα σου ήταν κολλητός και φίλος.

Είναι πιο σημαντικό να διώξεις μια στρατιωτική μονάδα στην π.χ Ιρλανδία γιατί έχεις διαφορετικό σκεπτικό από το να της εξηγήσεις ή να δεχθείς κάποιες απόψεις της

Είναι το ίδιο σημαντικό να μην δέχεσαι εξηγήσεις και να παρατάς μια κοινότητα για την π.χ Ιρλανδία γιατί δεν γουστάρεις το σκεπτικό που επικρατεί.

Είναι πολύ πιο εύκολο να χαρακτηρίσεις τον Aristomaho ως Aristoblaho , τον Makrygianni ως μεσήλικα με κόμπλεξ , τον Stefen ως κομπλεξικό τρολλ, τον barakobamias ως ανίκανο, τον iaswn ως τραγικό , τoν tall Niki ως βασίλισσα Φρειδερίκη, τον Σάββα ως κολοτούμπα τον Synatla ως γραφικό καραγκιόζη .


Είμαι 2,5 χρόνια εδώ , και σας ξέρω καλά . Και είμαι κομμάτι αυτής της παρωδίας .

Αλίμονο , μέχρι να ξυπνήσω , μέχρι να βρω την έξοδο από την πλάνη ήμουν ενεργό μέλος στην βλακεία , άλλο ένα πρόβατο, βελάζοντας δεξιά και αριστερά , νομίζοντας ότι εκπροσωπώ το δίκαιο.

Μα όχι άλλο

Νομίζεις ότι σε αδικώ φίλε αναγνώστη? Μα γιατί σε αδικώ?
Τόσο καιρό εδώ μέσα που σε αδικούν κατάφορα όλοι αυτοί οι τυχάρπαστοι δεν είδα να σηκώνεις κεφάλι και να αντιδράς. Εγώ σε ενόχλησα?


Εάν έφτασες ως εδώ διαβάζοντας μπράβο σου .

Εάν συμφωνείς ή όχι δεν με νοιάζει. Έτσι τα είδα τα πράγματα και έτσι χύμα όπως τα είδα στα παρουσιάζω με την μονόπλευρη ,μονοδιάστατη , υποκειμενική οπτική μου γωνία.

Το unfriend κουμπάκι είναι πάνω δεξιά .

Είναι πιο εύκολο να το πατήσεις από το να αλλάξεις συμπεριφορά απέναντι στους συμπαίχτες σου.

Είναι πιο εύκολο να βρίσεις τον άλλον από το να τον ακούσεις τι έχει να πει.
Είναι πιο εύκολο να μην συμφωνήσεις με κάτι από το να δεχθείς και μια άλλη άποψη για το γενικότερο καλό. Εκτός αυτού βασιλιάς και αλάνθαστος γεννήθηκες. Όταν μπήκες στο παιχνίδι τα ήξερες όλα .

Εγώ ποιος είμαι να σου αλλάξω γνώμη?


Frank Synatlas the 2nd.
Τον πρώτο τον έφαγε η μαρμάγκα για μουλτι

1 ΥΓ. Αρχαίος , κέρδισες , τα είπα όλα , δεν έχω κάτι άλλο να κάνω.

2.ΥΓ Dreico, τα είπα όλα και ξεθύμανα

3 ΥΓ Ιaswn είχες δίκιο και είχα άδικο. Ήθελα να στο πω καιρό τώρα.

4 ΥΓ. Klaras είσαι από τα παλικάρια που πραγματικά σέβομαι . Μα είσαι αδικημένος εδώ μέσα αδερφέ. Αξίζεις πάρα πολλά.

5 ΥΓ. Μεγαλέξανδρος LOVE YA BROOOOOOOOOOOO.

Δώστε κάνα sub στον Vinsent, μας έχει πρήξει

http://www.erepublik.com/en/newspaper/the-ev--260419/1