ΠΑΙΞΕ ΚΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ

Day 1,590, 00:19 • Published in Greece Greece • by Makrugiannis

Έχω επιστρέψει από τη δουλειά και στήνομαι βιαστικά μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή
Η μάχη είναι κρίσιμη
Η κυανέρυθρη μπάρα αμφιταλαντεύεται,δεν λέει να αποφασίσει προς τα πού να γύρει
Πολύχρωμα avatars που εναλλάσονται με αριθμούς στο κάτω μέρος,κι ένα από αυτά δαφνοστεφανωμένο

Ο πιτσιρικάς έρχεται γεμάτος χαρά με τα αυτοκινητάκια στο χέρι και μου λέει:
Παίζουμε μπαμπά;
και η τρίτη φορά που δίνω την ίδια απάντηση
Σε πέντε λεπτάκια αγόρι μου

Η γυναίκα λίγα μέτρα πιο πέρα,από την κουζίνα,συνεχίζει να μου μιλάει,της απαντώ μονολεκτικά-μηχανικά χωρίς να δίνω σημασία σ'αυτά που λέει

Παραδίπλα ο μπέμπης συνεχίζει το διαπεραστικό του κλάμα αναζητώντας την πιπίλα του
Το πρόσωπό μου σε όλα αυτά τα ερεθίσματα παραμένει ανέκφραστο

Η κυανέρυθρη μπάρα τώρα γέρνει υπέρ των εχθρών
Αγχώνομαι και κατσουφιάζω,το πρόσωπό μου αρχίζει να αλλάζει εκφράσεις
Αρχίζουμε την αντεπίθεση και η μπάρα ξαναγίνεται μπλε
Το πρόσωπό μου αλλάζει και πάλι έκφραση,τώρα λαμποκοπά!

Είναι η τρίτη φορά που ο πιτσιρικάς με παρακαλά να παίξουμε
Το κινητό χτυπά,είναι ο κολλητός μου,το βάζω στο αθόρυβο
Αυτή η μάχη δεν πρέπει να χαθεί

Τα βλέφαρα βαραίνουν
Η μάχη τελειώνει
Επικρατεί απόλυτη ησυχία στο σπίτι
Ο μπέμπης βρίσκεται στο κρεβατάκι του με την πιπίλα στο στόμα
Ο πιτσιρικάς έχει κοιμηθεί δίπλα μου με τα αυτοκινητάκια στο χέρι

Συγνώμη που ζω στο erepublik και παίζω Real Life