ΑΝΤΑΡΣΙΑ

Day 1,021, 10:30 • Published in Greece Greece • by stefen

Το τι συμβαίνει αυτές τις ώρες στο παιχνίδι είναι το αποκορύφωμα τις ξεφτίλας σαν φυσική κατάληξη της πορείας που έχει πάρει το παιχνίδι στην χώρα μας. Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στο παιχνίδι πάνω από ένα χρόνο τώρα βρέθηκα αντιμέτωπος με κάθε είδους λαμογιά κλεψιά κι ανεντιμότητα. Τους τελευταίους μήνες το κακό έχει παραγίνει. Με αφορμή την αντιπαράθεση των ενθρονισμένων με τους εκθρονισμένους γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά ενός ανελέητου πολέμου με αλληλοκατηγορίες εκατέρωθεν. Καταχρήσεις δημόσιου χρήματος, εξαφανίσεις κρατικών εταιρειών και οργανισμών μαζί με τα χρυσά που περιέχουν, φαγωμένα ομόλογα, ύβρεις και λοιδορίες, πολιτικά πραξικοπήματα και αμφισβητούμενα εκλογικά αποτελέσματα, zombie multie pto, το τρίπτυχο της επιτυχίας. Πρωταγωνιστές άξιοι συνεχιστές της βυζαντινής συνωμοσίας συνθέτουν ένα σκηνικό όμοιο ακριβώς της rlife ζωής που ζούμε.
Μην αναρωτιέστε λοιπόν πως φτάσαμε ως εδώ. Ηταν νομοτελειακό επακόλουθό των όσων είχαν συμβεί. Και να ‘μαστε με ένα Πρόεδρο ηθικά εξαντλημένο, χωρίς κύρος, ανίκανο να εμπνεύσει, αδύναμο να οδηγήσει. Ενά πρόεδρο άδειο πουκάμισο.
Και ένα διεκδικητή της προεδρείας ακριβώς με τα ίδια χαρακτηριστικά απλώς η άλλη μορφή του νομίσματος, χωρίς να έχει το ηθικό δικαίωμα να ασκήσει κριτική, πόσο μάλλον να αντικαταστήσει τον εκλεγμένο (λέμε τώρα)
Και εμείς οι υπόλοιποι οι αμέτοχοι θεατές σ’ αυτό το πανηγύρι των τρελών τι προσδοκούμε? Τι πρέπει και τι μπορούμε να κάνουμε?
Η πιο εύκολη λύση είναι να διαγράψουμε το link του παιχνιδιού από τα bookmarks και να μη ξανασχοληθούμε. Φαντάζει διαστροφή να επιμένουμε να βρισκόμαστε εδώ δίνοντας άλλοθι σε όλο αυτό τον εσμό.
Υπάρχει και ο άλλος δρόμος, ο δύσκολος. Ακριβώς όπως στην rlife ήρθε ο καιρός να; γυρίσουμε τις πλάτες σ’ όλους αυτούς που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Ηρθε ο καιρός να πούμε φτάνει. Αντι να φύγουμε εμείς, ήρθε ο καιρός να ξεκουμπιστείται όλοι εσείς. Στα τσακίδια.

Ηρθε ο καιρός να φτιάξουμε την κοινότητα που μας αξίζει. Ηρθε ο καιρός να ιδρύσουμε το δικό μας κράτος. Κρατός δικαίου και αξιοκρατίας. Κράτος που δεν θα ανέχεται ούτε θα κλείνει τα μάτια σ’ αυτή τη παραφροσύνη που επικρατεί. Και το πρώτο βήμα είναι να χωρίσουμε τα τσανάκια μας. Δεν θέλουμε την εξουσία σας είναι κούφια. Δεν θέλουμε ούτε τα Υπουργεία σας, ούτε τα org σας ούτε τις εταιρείες σας είναι λερωμένες.

Δεν γουστάρουμε τίποτα πια από εσάς, μη ζητάτε τίποτα από εμάς. Αυτοοργάνωση, ανταρσία. Δικές μας εταιρίες δική μας οργάνωση. Καμιά σχέση πια με όλους εσάς. Αφού έτσι το θελήσατε έτσι ας το κάνουμε. Καμιά ανοχή πια.

Οποιονδήποτε δρόμο ακολουθήσει κάθε έντιμος παίκτης εγώ δεν θα του πω ότι κάνει λάθος. Απλώς ελπίζω ότι αυτοί που θα ακολουθήσουν το δεύτερο θα είμαστε αρκετοί