گِله از همه

Day 935, 07:04 • Published in Iran Iran • by Mohsen

بابا شما که اینقد اهل عشقو حالین و با مرامین چرا این کارو میکنین؟

مجبور شدم مقاله قبلیمو پاک کنم

مسابقه دیگه بی مسابقه

شما همیشه فراموش میکنین که یه تیم هستین! تو یه یه تیم ممکنه خیلی ها خودشون رو فدا کنن تا یه نفر کارو تموم کنه و همیشه هم نتیجه ی آخر مسابقه به اسم همه هست و جایزش به همه میرسه.

تاحالا "وار کرفت" بازی کردین؟ تا حالا مسابقه هاشو دیدین؟
میری تو یه گیم نت تو یه پسکوچه تیم میشین ولی هرکی به فکر خودشه ولی برین جایی که چند تا آدم حرفه ای بازی میکنن. میبینین آخر بازی 3تاشون فقط دمپایی دارن ولی 2تای دیگه واسه خوذشون قول شدن و حریف رو له میکنن

اینجا هم همینه، ایران یه تیم چند هزار نفرست. پیشرفت فردی خوبه ولی هدف پیشرفت ایرنه
یه بازیکن خوب که تکروی کنه تو تیم جایی نداره
سعی کن به هم تیمیهات احترام بزاری، جه اینجا چه بیرون
اگه ما جند هزار نفر هماهنگ نباشیم به جایی نمیرسیم
بازی رو از بیرون ببینین، تیمهارو نگاه کنین. سعی کنین حرفه ای باشین

من تو ما خیلیامون یه روز از بازی میریم ولی هنوز ایران میمونه، پولا و مدالایی که جمع کردیم پوچ میشه ولی افتخار یک ایرانی بودن برات میمونه، توری بازی کن که اگه یه روز یه جایی تو یه کشوری یه اسمی از اره پابلیک اومد ایران تو 3 تا کشور اولش باشه، اونوقت هر شهروند اره تورو میشناسه، نه به اسم؛ به ملّیتت

دیگه چجوری به راه راست هدایتتون کنم؟

یه سخن از یه امام:
هر آنچه را برای خود میپسندی برای دیگران بپسند و هرآنچه را برای خود نمیپسندی برای دیگران مپسند

جوکش رو نگو تا جوکت رو نگه

به امید روزی که واقعا به ایرانی بودنمون توی هر جایی افتخار کنیم