Kendi Namıma Minik Bir Nostalji

Day 4,027, 10:09 • Published in Turkey Turkey • by Tjorbergh

Arkadaşlar, dostlar, yoldaşlar, karındaşlar;

Oyunun ilk başladığı zamanlardı. Zamanı tam olarak kestirememekle birlikte, erepublik dünyasında sıradan ve ne yapacağından emin olmayan bir vatandaştım. Kimi devlet başkanlarının fortumlayarak düşman Makedonya'ya sığındığı, kimi yerine gelenlerin canhıraş savaştığı, kan akıttığı günlerden bir gündü.

Edevletimiz, fakru zaruret içerisinde ve tam manasıyla dört bir koldan kuşatılmış, topraklarının hepsi Bulgur kafirince işgal edilmişti. Direniş başlatacak 1000 TRY, imece usulüyle toplanır, direniş başlatanlara kodaman gözüyle bakılırdı. Hava savaşı diye bir şey yoktu.

Raw material depoda 1 yer kaplar, birkaç kuruşa satılırdı. Goldu buldun mu nereye harcayacağımızı şaşırırdık. Raw material şirketi kurmak için gold harcayana enayi, goldunu ülkenin bağımsızlığı için harcamayana hain derdik. Gerçek godamanlarımızın, Mecidiyeköy'de daire satarak gold alıp, bununla ölesiye enerji paketi alıp vurduğu efsaneleri dolaşırdı. Doğru da olabilir, gerçekten "mabedimin göğsüne namahrem eli" değmiş gibi varımızı yoğumuzu veriyorduk.

İşte bu günlerde, günde 0,19 gold harcayarak kas yapardım. Bir ordu kurmuştuk ülke çapında, herkes profilini "AĞIR TANK" yapmıştı.

Son günlere kadar bu bayrağı gururla taşıdım. Oyuna geri döndüğümde 4000. güne 4 gün kala, intibak sıkıntısı çektim. Her şey o kadar değişmiş ki, afalladım. Sağ olsun partim -diğer yazılarımda da bahsettiğim gibi- bana kol kanat gererek hızla gelişip yeniden devletime ve milletime faydalı olmamı sağlyacak yolları gösterdi, gösteriyor. Zannediyorum beni geri kazanmak için olsa gerek -ki kendilerine teşekkürü boyun borcu kabul ederim- vekil olmam için bana garanti sayılabilecek bir sıra bile verdiler.

Bugüne kadar biraz yük oldum. Eski teknoloji birkaç raw material tesisim, 1 tane q1 eppek fabrikam vardı, hala öyle ama bana ekmek yağdırarak kafam rahat bir şekilde tüm gün vuruş yapmamı sağladılar.

Buradan tekrar her şey için teşekkür ederim.

Konunun asıl bağlamı şudur. Biraz önce profil fotoğrafımı değiştirdim ve şimdi profilimde bulunan fotoğrafı ekledim. Arkadaşlarım öyle istediler. Bir ordu fotoğrafını belki de en uzun süre profilinde taşıyan insan oldum. (Lazokratlardan da eski olabilir, değilse özür dilerim) Değiştirdikten sonra bir hüzünlendim ve o fotoğrafı saklamam gerektiğini düşündüm. Heyhat, profilimi değiştirmiştim. Lakin diğer sekmede açık bulunan ve şansıma profil fotoğrafımın görüldüğü yerden çük kadar bir "sikrin şat" aldım.

Bu resme iyi bakın beyler, bayanlar; bu fotoğraf, bizim bağımsızlık mücadelemizde deli gibi vurduğumuz ordumuzun fotoğrafıdır. Bu fotoğraf, bugünlerimizin temelidir.

O günler ağır tank olduğumu hesaba katarsanız ve ortalama bir vatandaş olduğumu hesaba katarsanız o günlerin nasıl günler olduğunu da az çok tahmin edebilirsiniz.

Hepinize esenlikler diliyorum.

Ülkeniz için üçün beşin hesabına bakmayın. Antrenman savaşlarında kazancınıza bakın, onur savaşlarında kimsenin gözünün yaşına bakmayın.

resimag.com/p1/a2eea30483.jpeg

resimag.com/a2eea30483.jpeg