Σ’ ευχαριστώ, πατέρα, που μου δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…

Day 1,624, 12:24 • Published in China Greece • by Mithridatis

Μια πλούσια οικογένεια ζει με όλες τις ανέσεις, απολαμβάνοντας καθημερινά ότι επιθυμεί, μόνο που όλα τα μέλη της δείχνουν να μην εκτιμούν τον πλούτο τους. Το αντίθετο, μάλιστα! Είναι τις περισσότερες φορές αχάριστοι, δύσκολα ικανοποιούνται και πάντα ονειρεύονται κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν. Ο πατέρας, απογοητευμένος από την αχαριστία, αποφασίζει να ξεκινήσει τη διδαχή από το γιο του και να του δείξει στην πράξη τι σημαίνει πραγματική φτώχεια. Έτσι επιλέγει μια φτωχή οικογένεια που ζει σε ένα ορεινό χωριό και τον παίρνει μαζί του να περάσουν λίγες μέρες μέσα στην απόλυτη φτώχεια…





Πέρασαν τρεις μέρες και δύο νύχτες στο χωριό. Στο δρόμο της επιστροφής ο πατέρας γεμάτος αγωνία ρώτησε το γιο του:

“Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;”
“Ωραία”, απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
“Και τι έμαθες;” συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.

Ο γιος απάντησε:

- Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις…
- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί έχουν ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές…
- Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι…
- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα…
- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν γι’ αυτό…
- Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη “συμφωνία” από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι…
- Εμείς μαγειρεύουμε στην ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ψήνουν στα ξύλα και ότι τρώνε έχει θεσπέσια γεύση…
- Εμείς για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις πόρτες ορθάνοιχτες, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους…
- Εμείς ζούμε “καλωδιωμένοι” με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση… Αυτοί, αντίθετα, “συνδέονται” με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης, την οικογένειά τους…

Ο πατέρας, έμεινε έκπληκτος από τις απαντήσεις του γιου του…

Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:

“Σ’ ευχαριστώ, πατέρα, που μου δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…”!!!

Κάθε μέρα γινόμαστε φτωχότεροι γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι πως να έχουμε… να έχουμε… να έχουμε όλο και περισσότερα, αντί να μας απασχολεί το ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

Ο καπιταλισμός μπορεί να καταπολεμηθεί, μόνο αν καταλάβουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ο καπιταλισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί, μόνο αν ξυπνήσουμε τα παιδικά μάτια στην καρδιά μας.
…μόνο αν βάλουμε στη θέση του άλλου, εμάς,
…μόνο αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το “εγώ” και να σκεφτούμε το “εμείς”,
…μόνο αν σκεφτούμε πόσα πράγματα έχουμε στο ψυγείο, στις ντουλάπες, στο σπίτι μας και απλά δεν τα χρειαζόμαστε, όταν άλλα παιδιά και μεγάλοι το μόνο που ζητούν είναι τα βασικά… αυτά που θέλει ένας άνθρωπος για να ζήσει…
Δε μιλάω μόνο για παιδιά και γονείς σε χώρες πολύ μακριά από μας, σήμερα αν ανοίξουμε το ψυγείο του γείτονά μας ίσως να είναι άδειο.





“Εσύ εκτιμάς ότι ακριβά πουλιέται, σκλάβος στο χρήμα, εγώ εκτιμώ ένα χαμόγελο από ένα παιδί, εσύ υποκλίνεσαι πάντα, εγώ παλεύω στο κύμα, ποιος απ’ τους δύο είναι το θύμα; Και αν η εικόνα μου σε κάνει να απορείς πίσω από τα λερωμένα ρούχα υπάρχει μια καρδιά να δεις, αλλά από εσένα θέλω μόνο μια απάντηση… βρώμικος είμαι εγώ ή ο κόσμος που ζεις;” FlowJob