TALES FROM THE REVOLUTION

Day 1,317, 03:06 • Published in Greece Greece • by Count Miden

Ακούστηκε η πρώτη τουφεκιά 2 μέρες πριν και τα μάτια όλων μας έλαμψαν. Ξεκίνησε...και οι ανίκητοι νικήθηκαν, έχουμε τώρα ένα κομμάτι γης ελεύθερο έστω προσωρινά έστω κι αν μετακινείται.
Ο καθένας από την πλευρά του με ότι έχει και μπορεί συμβάλει στον αγώνα, το κυριότερο είναι ότι όλοι το κάνουν με χαρά και ανιδιοτελώς.



Ρίχνομαι στην μάχη με τα ελαφρά αναγνωριστικά μου οχήματα.



ρίχνω ότι έχω και δεν έχω, καταιγιστικό πυρ από όλες τις πλευρές, τα δικά μας χτυπήματα είναι σαν να αντηχεί το καθένα την ιαχή: "ΑΕΡΑ".



προχωράμε ακάθεκτοι παίρνοντας ο ένας θάρρος από τον άλλο, ποίος να κάνει πίσω τώρα?



Τα πυρομαχικά εξαντλούνται η αντοχή επίσης, γυρνάμε στα μετόπισθεν για ανεφοδιασμό την θέση μας παίρνουν νεοεισερχόμενοι μαχητές.

Γυρνώντας πάνω από τα κεφάλια μας ελικόπτερα πετούν γρήγορα προς το μέτωπο για να αδειάσουν το φορτίο τους, αυτό μας καθησυχάζει, είναι συνολική προσπάθεια.



Στο σημείο ανεφοδιασμού της φάλαγγας η Vagia Ellas δίνει ρέστα μοιράζει προμήθειες, πυρομαχικά, φαγητό. Πιο δίπλα οι Μυρμιδόνες, η Libertad, σάρισσες, μακεδονικά όπλα, 7νήσα, Σπαρτιάτες και όσο φτάνει το μάτι. Ο Kypcom δίνει μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων.
Κάπου στα αριστερά μου κυματίζει μια μεγάλη σημαία με ένα Α. Στο βάθος ακούγεται η ιαχή "ΝΙ".
Με δέος χαζεύω κατι σουπερ τάνκς να ανεφοδιαζονται.







Έξι ωρίτσες ανάπαυση και μετά θα σας δω ξανά στη μάχη.