Sam Hall - εκσυγχρονισμένο.

Day 4,037, 01:40 • Published in Greece Greece • by Chaos0





Έψαχνα στα παλιά μου άρθρα, προκειμένου να στείλω στον φίλο μου Count Miden σε Π.Μ. ένα απόσπασμα με την άποψή μου για το "μαθητικό κίνημα", σχετικά με το ομότιτλο άρθρο του: ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ.

Έπεσα όμως πάνω σε ένα άλλο δημοσιευμένο την Erepday 1599 που κατά τη γνώμη μου δίνει κάποιες απαντήσεις αλλά και εκφράζει προβληματισμούς που τώρα, 2438 ημέρες μετά, είναι πιο επίκαιροι από ποτέ.
"Sam Hall" - Συμπληρωμένο...
Το κάνω Αντιγραφή και Επικόλληση, με κάποιες αναγκαίες προσθήκες και διορθώσεις.







Άλλη μια ανασκαφή εκτίθεται - αφού καθαρίστηκε - στην κοινότητα της e-Greece' προς τέρψη και επιμόρφωση των αναγνωστών του "Chaos-Excavations".
Πρόκειται για την Ιρλανδέζικη μπαλάντα "Sam Hall", όχι όμως στην κοινά γνωστή εκδοχή της του Τζόνι Κας, αλλά σε μια πλιό βλάσφημη και σκληρή παραλλαγή που βρήκε και μετέφρασε ο Μάκης Βαϊνάς εκεί προς το 1989...

"Τ' όνομά μου είναι Σαμ Χωλ - είναι Σαμ Χωλ.
Ναι, τ' όνομά μου είναι Σαμ Χωλ - είναι Σαμ Χωλ.
Τ' όνομά μου είναι Σαμ Χωλ
και σε μισώ μ' όλη τη δύναμη της ψυχής μου.
Ναι σε μισώ μ' όλη τη δύναμη της ψυχής μου
ανάθεμα τα μάτια σου.

Ω, λένε πως σκότωσα έναν άνθρωπο, έτσι λένε.
Ναι, λένε πως σκότωσα έναν άνθρωπο, έτσι λένε.
Τον χτύπησα στο κεφάλι
και τον άφησα ξερό.
Ναι, τον άφησα ξερό, πανάθεμα τα μάτια του.

Το σκοινί μου περνάνε στο λαιμό,
το σκοινί μου περνάνε στο λαιμό,
κι οι μπάσταρδοι από κάτω,
φωνάζουν : "Σαμ, στο λέγαμε αυτό".
Φωνάζουν : "Σαμ, στο λέγαμε αυτό",
πανάθεμα τα μάτια τους.

Ήρθε και ο παπάς, ναι ήρθε και ο παπάς.
Ήρθε και ο σερίφης, ναι ήρθε και ο σερίφης.
Κι η Νέλλυ μου, ντυμένη στα γαλάζια, έλεγε :
"Σώνονται οι θλιβερές σου μέρες.
Τώρα, ξέρω πως είχες δίκιο, πανάθεμα τα μάτια σου".

Τ' όνομά μου είναι Σαμ Χωλ - είναι Σαμ Χωλ.
Ναι, τ' όνομά μου είναι Σαμ Χωλ - είναι Σαμ Χωλ.
Τ' όνομά μου είναι Σαμ Χωλ.
Και τώρα, ζω στον ουρανό,
ναι ζω στον ουρανό,
ανάθεμα τα μάτια σας".







Tην ίδια ιστορία περιγράφει.
Του περιθωριακού ανθρώπου, που από γέννηση μέχρι εφηβεία και από άνδρωση μέχρι ότι λογιαζόταν τότε για μέση ηλικία, έζησε μέσα στην φτώχεια, την απελπισία, τον εξευτελισμό, την ανάγκη της επιβίωσης και την ροπή στο θάνατο.
Και - ω ναι - όλη την οργή και το μίσος και την αγριότητα που γεννούσαν οι συνθήκες της ζωής του.
Σε ένα τόπο όπου η βαθιά θρησκευτικότητα - και πόσο καταλαβαίνω το δόγμα του - έκανε το λόγο του παπά εντολή απαρασάλευτη' και ο λόγος του παπά συνιστούσε υπομονή και εγκαρτέρηση στην αθλιότητα.
Σε μια εποχή, όπου η εναντίωση στην κρατούσα εξουσία συναντούσε συχνά την προδοσία και την συναλλαγή μαζί της των ίδιων των "ηγετών" που ξεσήκωναν τους απελπισμένους, μέχρι να πάρουν αυτό που ήθελαν και να τους ρίξουν στους λύκους' ή ακόμα και να εγκατασταθούν οι ίδιοι σαν εξουσιαστές πάνω από τα κεφάλια τους.
Του ανθρώπου που τελικά καταφεύγει στον μόνο τρόπο έκφρασης που του μένει:
Την άφθονη, ανέλεγκτη, αγνή, απροσχημάτιστη και απλόχερη βία.
Και να καταλάβουμε κάτι:
Είναι διαφορετικό να προειδοποιείς τους κρατούντες ότι αυτή η βία είναι έτοιμη να ξεσπάσει επάνω σε δίκαιους και άδικους, ώστε αν τους μένει ίχνος φρόνησης να τα μαζεύουν και να φεύγουν' και άλλο να την καλλιεργείς και να την ποτίζεις και να την φουντώνεις μέχρι να εκραγεί.
Γιατί συνήθως δεν λειτουργεί μετά λυτρωτικά και καθαρτικά, αλλά σε βάρος των πιο εύκολων και πρόχειρων θυμάτων, αυτών των ανθρώπων που βρίσκονται στον άμεσο περίγυρο των εξεγερμένων και κανονικά είναι στην ίδια άθλια μοίρα μαζί τους.
Και φέρνει σαν αποτέλεσμα ακόμα πιο άγρια και αιτιολογημένη πια από τo ίδιο της το ξέσπασμα καταπίεση' είτε από τους ως τότε κρατούντες, είτε από εκείνους που τους αντικαθιστούν και αποδείχνονται χειρότεροι, είτε το πιο συνηθισμένο από έναν καινούργιο εξουσιαστικό συνασπισμό των δυό τους...







Συγγνώμη αν προκάλεσα κατάθλιψη και διατάραξα τους παιγνιδικούς ρυθμούς.
Η ίδια όμως ιστορία επαναλαμβάνεται εσαεί, από τότε που χτυπιόμασταν με τα ρόπαλα γύρω από την φωτιά στις σπηλιές μας για ένα κοψίδι από μαμούθ.
Το επικάλυμμα του πολιτισμού, είναι πολύ λεπτό ακόμη και τρίβεται και φεύγει εύκολα από πάνω μας.
Το έγκλημα όμως ημών των ενηλίκων είναι ότι παροτρύνουμε, ωθούμε και εκπαιδεύουμε στην αλόγιστη βία τα ίδια μας τα παιδιά' και μετά διαμαρτυρόμαστε ενάντια στην "επί χρήμασι εκδιδόμενη" κενωνία όταν την στρέψουν εναντίον μας...
Επειδή ακριβώς αυτό συμβαίνει: τακτική εκπαίδευση μονάδων κρούσης φανατισμένων ασσασίνων και τζιχαντιστών, για κάθε μελλοντική χρήση.
ΠΑΙΔΙΩΝ ασσασίνων και τζιχαντιστών, αναλώσιμων και ευκολοξόδευτων, όποιο ιδεολογικό πρόσημο και αν δίνεται στην επίπλαστη ταυτότητά τους.