Лов на дотична

Day 4,709, 14:55 • Published in North Macedonia Spain • by Frozen Eyes
Сфатив дека во животот не треба многу да се мисли,оти шо поеќе му ја мислиш на крај ќе се предомислиш па така ја седејќи дома решив да се вметнам у прегратките на современиот живот и кинисав у кафиќ,у градски кафиќ бато!
Облекувам све што ми е најбоље и палам опињок право у град. Стигам таму у Скопје по случаен избор седнав у еден кафиќ у еден ќош со директен и дискретен поглед стрикно кон влез,јер ако влезе нека цура од прв впечаток одма да се воодушеви кога ќе ме види...
После добри пет или шестнаесет пива конечно ми пријде една цура,беше сто пати подобра од трезен кога би ја гледал..како ми приоѓа така стрикно ме гледа у лева моја веѓа нечупана,тој ладен поглед колку и да беше не успеа да ме заледи туку напротив јас почнав да се топам..па другови мои верујте дека тоа беа моите најубави 10 секунди од мојот живот-патот додека стигне дотичната до мене...
Ми приоќа таа така до мене фино и културно и ми дава некое ливче,на прв поглед мислев дека ми го дава нејзиниот број али чупево бате да ти била конобарица и сметката ми ја носела оти затварале...
Платив што имав да платам и си кинисав накај дома. Одејќи накај дома си велам колку да ти биде едноставен животот у град отколку кај нас на село,треба само да дојдеш на вистинско место во вистинско време и да чекаш да ти пријде некоја...кај нас на село се е некако по комплицирано,треба една година тутун да садиш или крави да пасеш за да купиш нека луда машина од 1-2 илјади еура па онда да бидеш компетентен за у лов на селски цури па ако се падне и по некоја приградска да закачиш...
(продолжува до следното пијанство)