ΠΟΛΛΕΣ ΨΕΙΡΕΣ

Day 2,893, 10:17 • Published in Greece Greece • by stefen

Σε ένα μεγάλο χωριό, κάπου στο κόσμο, εξελίσσεται μια περίεργη ιστορία.
Ολα ξεκίνησαν όταν εμφανίστηκαν ψείρες. Οι πρώτοι που άρχισαν να ξύνονται μανιωδώς ήταν η παρέα των νταήδων του σχολείου.

Αμηχανία μεγάλη έπεσε αρχικά στη παρέα. Δεν είναι δυνατόν, έλεγαν μεταξύ τους, να συμβεί κάτι τέτοιο σε αυτούς που προκαλούν το μεγαλύτερο νταματζ στο αντίπαλο σχολείο, της πάνω γειτονιάς. Δεν γίνεται αυτοί να ήταν ψειριάρηδες που τους φοβόταν οποιοδήποτε στο σχολείο.
Επρεπε κάτι να σκεφτούν.
Την λύση τους την έδωσε ο φαρμακοποιός του χωριού όταν πήγαν να αγοράσουν αντιφθειρικό σπρέυ.
Η ιδέα ήταν απλή σαν το αυγό του Κολόμβου. Αντί να εξολοθρεύσουν τις ψείρες, έπρεπε να τις πολλαπλασιάσουν και να τις πουλήσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές, έτσι ώστε να κλείσει το σχολείο για αρκετές ημέρες, λόγω απολύμανση. Ετσι θα έβγαζαν καλό χαρτζιλίκι, δεν θα ντρέπονταν που είναι ψειριάρηδες, μια κι όλοι θα είχαν ψείρες και θα γλίτωναν από το σχολείο που έτσι κι αλλιώς με το ζόρι πήγαιναν. Και φυσικά ο ίδιος θα μοσχοπουλούσε τα αντιφθειρικά.
Ετσι κι έγινε.
Από την άλλη ημέρα κιόλα,ς η παρέα άρχισε να διαλαλεί τις ευεργετικές συνέπειες του να έχει κανείς ψείρες.
Την προοπτική, του να κλείσει το σχολείο για ένα ολόκληρο μήνα και ίσως, αν όλοι συνεργάζονταν, για πάντα.
Εμφανίστηκαν συνθήματα στους τοίχους του σχολείου όπως

ΨΕΙΡΙΑΡΗΔΕΣ ΕΝΩΜΈΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ
ΜΕ ΨΕΙΡΑ ΚΑΙ ΚΟΡΙΟ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ.

Η πλειοψηφία των μαθητών στην αρχή αντέδρασε σε αυτό τον παραλογισμό. Ποιος σοβαρός άνθρωπος έλεγαν θα ήθελε να είναι ψειριάρης και μάλιστα να πληρώσει γι' αυτό;
Την παρτίδα την έσωσαν οι λεγόμενοι ουδέτεροι. Αρχισαν να λένε ότι είναι κοινωνικός ρατσισμός να αποκαλείς ψειριάρηδες τους εκτροφείς αυτών των άκακων ακάρεων.
Οτι η γνώση που προσφέρουν τα σχολεία είναι υπερεκτιμημένη και πιθανόν το πτυχίο του "πεζοδρομίου" να έχει μεγαλύτερη αξία.
Και τελικά κάποιοι πρέπει να σεβαστούν τα ζώα εννοώντας προφανώς τις ψείρες.
Κάπως έτσι το χωριό γέμισε ψειριάρηδες. Οι γονείς έκαναν πλούσιο τον φαρμακοποιό, προσπαθώντας να καθαρίσουν τα παιδιά τους και η παρέα των νταήδων εκτός από το χαρτζιλίκι που έβγαλαν, επιτέλους απολάμβαναν τον σεβασμό που τους άρμοζε.
Ηταν πια οι Αρχιψειριάρηδες.

Και το παραμύθι συνεχίζεται.