Join the new world

(philosopher series)



Everybody attacks against Niccolo Macchiavelli, But Macchiavelli shows realities of humanbeing. In nature, human being has cruelty too, if we ignore some cruelties in historical human being and if we can not see these reality, we can not achieve to be modern aged humankind. Someone thinks Machiavelli as fascist, Those people can mistake too, not only Hitler bad, but also Stalin too. Way to heaven can be furnished in bad faith too.



У природи, људско биће има суровост такође, ако занемаримо неке окрутности у историјском људског бића и ако не можемо да видимо ове реалност, не можемо постићи да буде модеран старости човечанство. Неко мисли да Макијавелија као фашиста, Ти људи могу такође заменити, не само Хитлер је лоше, али и Стаљин превише. Пут до неба може бити намештен у лошој вери превише.



Николо Ди Бернардо деи Мацхиавелли (италијански: [никколɔ ммакјавɛлли]; 3 мај 1469 - 21. јун 1527) је био италијански историчар ренесанса, политичар, дипломата, филозоф, хуманиста, и писац. Он је често називана оснивач модерне политичке науке. [1] Он је дуги низ година био високи функционер у Фиренце Републици, са одговорностима у дипломатским и војним пословима. Писао је и комедије, Царнивал песме и поезију. Његов лични преписка је познат у италијанском језику. Он је био секретар у Другом Цханцери Републике Фиренце од 1498. до 1512., када Медици били на власти. Он је написао свој најпознатијих рад Принце (Ил Принципе) у 1513.

"Макијавелизам" је нашироко користи негативан термин за описивање бескрупулозних политичара на врсте Макијавели је описао најпознатији у Тхе Принце. Макијавели је описао неморално понашање, као што су неискрености и убијање невиних, као нормалан и ефикасан у политици. Он је чак изгледало да га подржи у неким ситуацијама. Сама књига је постао познат када су неки читаоци су тврдили да је аутор био наставе зло, и обезбеђивање "зле препоруке тирана да им помогну да задрже власт." [2] Термин "Макијавелски" је често повезана са политичком преваре, извртање и реалполитике . С друге стране, многи коментатори, као што је Барух Спиноза, Јеан-Јацкуес Роуссеау и Денис Дидерот, тврде да је Макијавели је заправо републиканац, чак и када писања Тхе Принце, а његови списи су били инспирација ка просветљењу носиоци савременог демократског политичке филозофије


Мацхиавеллијев критика о хришћанској религији

Мацхиавелли

Критика хришћанској религији

Наша вјера, него људи од акције, човек учења велича скромне људе света у себи. Наша вјера, врховни блаженство понизности, једноставности, људски види ствари од презрене, док је други, напротив, у духу славе, у физичке снаге, људи виде све карактеристике које чине страшно. Ако је наша вера ако желите било Соул Повер, да издрже силе које делују против многих катастрофа
То је тешко дати. Стога, ови принципи, мислим да људи у доношењу више сиромашни, сиромашни их на врло једноставан начин се припрема да постане жртва. Лоши људи, људи који су спремни да једу како би отишли ​​на небо исто претучен басте видео страх могао прогањани. Али, ако је жена у овом свету, ако цаимıс Ако изгледа са неба, рата, религије и наша једина врлина (Вирту) Криви злобе се не заснива на разматрање од лењости. Ови људи ове религије, боравишна дозвола славећи заштита Размислите о томе, да би нам волимо нашу веру, нашу домовину, наше васпитање начин на који виде да му је наредио да себи нас заштити да га поштује.

Макијавели

Niccolò di Bernardo dei Machiavelli (Italian: [nikkoˈlɔ mmakjaˈvɛlli]; 3 May 1469 – 21 June 1527) was an Italian Renaissance historian, politician, diplomat, philosopher, humanist, and writer. He has often been called the founder of modern political science.[1] He was for many years a senior official in the Florentine Republic, with responsibilities in diplomatic and military affairs. He also wrote comedies, carnival songs, and poetry. His personal correspondence is renowned in the Italian language. He was secretary to the Second Chancery of the Republic of Florence from 1498 to 1512, when the Medici were out of power. He wrote his most renowned work The Prince (Il Principe) in 1513.

"Machiavellianism" is a widely used negative term to characterize unscrupulous politicians of the sort Machiavelli described most famously in The Prince. Machiavelli described immoral behavior, such as dishonesty and killing innocents, as being normal and effective in politics. He even seemed to endorse it in some situations. The book itself gained notoriety when some readers claimed that the author was teaching evil, and providing "evil recommendations to tyrants to help them maintain their power."[2] The term "Machiavellian" is often associated with political deceit, deviousness, and realpolitik. On the other hand, many commentators, such as Baruch Spinoza, Jean-Jacques Rousseau and Denis Diderot, have argued that Machiavelli was actually a republican, even when writing The Prince, and his writings were an inspiration to Enlightenment proponents of modern democratic political philosophy

Machiavelli

The critique of the Christian religion

Our religion, rather than men of action, a man of learning glorifies the humble people of the world inside themselves. Our religion, the supreme bliss of humility, simplicity, human sees things of the despised, while the other, on the contrary, in the spirit of glory, in physical strength, people see all the features that make terrible. If our religion if you want any soul power, to withstand the forces that act against the many disasters
It is difficult to provide. Therefore, these principles, I think the people in making more poor, poor them in a very easy way is preparing to become a victim. Bad people, people who are ready to eat in order to go to heaven too beaten up baste saw fear could persecuted. But, if the woman in this world, if it caymıs If it looks from the sky, war, religion and our only virtue (virtu) Blame the meanness is not based on the review by laziness. These people of this religion, residence permit glorifying protection Think about it, we would love us our religion, our homeland, our upbringing way they see that ordered him to protect ourselves us to honor him.

Machiavelli


Niccolò di Bernardo dei Machiavelli (İtalyanca: [nikkolɔ mmakjavɛlli]; May 1469 3-1527 21 Haziran) bir İtalyan Rönesans tarihçi, politikacı, diplomat, filozof, hümanist ve yazar oldu. Sık sık, modern siyaset biliminin kurucusu olarak anılmıştır. [O, diplomatik ve askeri konularda sorumlulukları olan, uzun yıllar Floransalı Cumhuriyeti'nde üst düzey bir yetkili oldu. O da komediler, karnaval şarkıları ve şiirler yazdı. Onun kişisel yazışmalar İtalyan dilinde ünlüdür. Medici iktidardan iken O, 1498 den 1512 Floransa Cumhuriyeti'nin İkinci Chancery için sekreteriydi. O 1513 yılında en ünlü çalışması Prens (Il Principe) yazdı.

"Makyavelcilik" Machiavelli Prens en ünlü açıklanan tür vicdansız politikacılar karakterize etmek için yaygın olarak kullanılan olumsuz bir terimdir. Machiavelli, normal ve siyasette etkili olarak, bu tür sahtekârlık ve masumların öldürülmesi olarak, ahlaksız davranış nitelendirdi. Hatta bazı durumlarda bunu onaylamaz gibiydi. Bazı okuyucular yazar kötülük öğretim veren ve iddia ne zaman kitabın kendisi ün kazandı "onların gücünü korumaya yardımcı olmak için zorbalar kötülük öneriler." [2] "Makyavelist" terimi genellikle siyasi hile, saptırma ve reel politik ile ilişkilidir . Öte yandan, Baruch Spinoza, Jean-Jacques Rousseau ve Denis Diderot gibi birçok yorumcu, Prens yazarken bile Machiavelli, aslında bir cumhuriyetçi olduğunu savundu ve onun yazıları, modern, demokratik siyaset felsefesi savunucuları Aydınlanma için bir ilham uğradılar


MACHiAVELLi

HIRISTIYAN DiNiNiN ELESTİRİSİ

Dinimiz, eylem adamlarından çok, kendilerini iç dünyalarına adamıs alçak gönüllü kisileri yüceltir. Dinimiz, en yüce mutluluğu alçak gönüllülükle, sadelikte, insansal seylerin küçümsenmesinde görür, öteki ise, tam tersine, ruhun yüceliğinde, fiziksel güçte, insanları korkunç hale getiren tüm özelliklerde görür. Bizim dinimiz eğer herhangi bir ruh gücü istiyorsa, bu eylem gücünden çok felaketlere karsı dayanmayı
sağlayan güçtür. Dolayısıyla, bu ilkeler, bence halkları daha zayıf hale getirmekte, onları çok kolay bir sekilde kötülerin kurbanı olmaya hazırlamaktadır. Kötüler, cennete gidebilmek için dayak atmaktan çok dayak yemeye hazır olan insanlara korkusuzca zulmedebileceklerini gördüler. Ama, eğer bu dünya kadınsı ise, eğer gökyüzü savastan caymıs gözüküyorsa bundan, yalnız dinimizi erdeme (virtu) göre değil tembelliğe göre yorumlayanların alçaklığını suçlayalım. Bu kisiler bu dinin, yurdu yüceltip korumaya olanak verdiğini düsünselerdi, dinin bize vatanımızı sevmemizi, ona onur vermemizi kendimizi onu koruyabilecek sekilde yetismemizi emrettiğini de görürlerdi.

Machiavelli


What do you think about Niccollo Machiavelli?



History of Humankind is full of blood and crying.
Roman Empire had cruelties against anatolian people for example Albanians and Arabians and other Anatolian peoples +1
Mongols had cruelties against seljuk state people in anatolia and all other peoples on their attack routes +1
Conquerer Fatih Mehmet said that religion will be free in constantinople by conquering Constantinople, but here is a very little christian in Istanboul, and they can not behave full free +1
A lots of leaders came by bad will and they did bad because they were fascist (mussolini) and nazi (hitler)
but lots of leaders came by good will but they did bad although they were communist (Stalin and Mao Tse Dung)
Place that my living country for now (not tomorrow i hope)
There had been livet 3 times military coup and thousands youngs were hanged +1
So i don't feel free myself although i was moslem, but from two years to now i don't feel myself as moslem either as turk!


Историја човечанства је пуна крви и плаче.
Римска империја је окрутности над анатолијској људи за пример Албанаца и Арапи и других Анадолије народа +1
Монголи су имали окрутности над Сељук државним људи у Анадолији и све друге народе на њиховим напад путева +1
Цонкуерер Фатих Мехмет рекао да ће религија бити слободан у Цариград освајању Цариграда, али овде је врло мало хришћански у Истанбоул, а они не могу да се понашају цео бесплатно + 1
А много лидера је лошим воље и они су лоше јер су били фашистичка (Муссолини) и нациста (Хитлер)
али много лидера дошли до добре воље, већ су радили лоше, иако су били комунистички (Стаљин и Мао Це Дунг)
Поставите да моја дневна земља за сада (не сутра надам се)
Ту је ливет 3 пута војни удар и хиљаде млади су обешени +1
Тако да не слободно себе иако сам био муслиман, али од две године до сада ја не осећам као муслиман или као Турк!

long live socialism by having goodness and badness knowledge

лонг ливе социјализам тако што доброте и баднесс знања

equitable socialism without separation of race and religion

правичан социјализам без одвајања расе и религије