Χάπι new life

Day 1,594, 14:28 • Published in Greece Greece • by stroumfita4

Έκλεισε η πόρτα,δεν ακούστηκαν κλάματα ,ούτε μαζικά παρακάλια και πατωματοκυλίσματα ,ούτε σκισμένα μπλουζάκια,ούτε πυροτεχνήματα,απλά έκλεισε!Και δεν ήταν σιδερένια με περίτεχνες λεπτομέρειες και καρδούλες στο κέντρο,μια απλή,ξύλινη ,καφέ πόρτα ήταν.Και δε με εμπόδισε να την κλείσω,ούτε μου'τριξε τα δόντια,ούτε προσπάθησα να την φλήσω,απλά περίμενε εκέι να την τραβήξω.

Πέντε χρόνια στο βρόντο και έτσι απλά πατάτες βροντού?? θέλουμε και μια κάποια επιβεβαίωση της αναγκαιότητας μας,ματαιόδοξοι γαρ. Και εν πάση περιπτώσει σε όλες τις ρομαντικές κωμωδίες πρέπει ένα happy end.Όχι χάπι της επόμενης μέρας,τετραγωνίζει τους κύκλους.

Αναμνήσεις στον αέρα και διάθεση στη γη,πάτος καλέι Βίκυ.ΠΟΥ πάω ?Τι κάνω ?ποιός είμαι?Δεν είμαι?Πισωγυρίσματα πάσης φύσεως.Δεν μ’ αρέσουν οι αλλαγές όσο κι αν τρελαίνομαι για το παστίτσιο της μάνας μου,προτιμώ την άκρως εγκληματική μαγιονέζα από το παρίσνικο (ΚΟΛΑΣΗ) και την ακαταστασία στη κουζίνα μου.Εκείνη τη κουζίνα ΜΟΥ,εκείνες τις αναμνήσεις μου,ΘΕΛΩ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ!


Υ.Γ.: Και τέλοσπάντων προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κοιτάει,ΕΊΠΑΜΕ,το κρεβάτι μου?ε ΦεΥΓ σουι???