وزارت دفاع - توضیحاتی پیرامون قرارداد

Day 3,050, 14:00 • Published in Iran Iran • by SIay3R
با سلام خدمت مردم عزیز کشور

درباره قراردادی که بین ایران-ترکیه-گرجستان بسته شد یه سری بچه ها ابهامات و یا انتقاداتی داشتن که من میخوام توی این مقاله راجع بهشون مقداری توضیح بدم

اولین نکته اساسی ترین نکته هست
آیا از صلح با این شرایط راضی هستم؟
باید عرض کنم که خیر! قطعا تمایل من به شخصه (و همینطور سه عزیز مذاکره کننده دیگه و بقیه اعضای دولت) همگی به منطقه ندادن بود. و اگه ماجرای اخیر آمریکا پیش نیومده بود حتی تمایل من به ادامه جنگ بود

ولی خب اولویت ما فعلا تمرکز روی مسئله آمریکا هست و واقعا تمایلی نداشتیم که در این مقطع خودمون رو درگیر ترکیه کنیم چون ما توان رودررو شدن با هر دو کشور رو که قطعا نداشتیم. پس ترجیح دادیم یه صلح لب مرز این ماه داشته باشیم چون اگه به فرض ترکیه (و ایضا کرواسی) حذفمون میکرد اون موقع شرایط برای صلح پیچیده تر میشد و باید باز اول مناطق رو آزاد میکردیم و خلاصه روز از نو روزی از نو. از طرف دیگه قرارداد به نحوی هست که دستمون تا حدی برای ماه بعد که قضیه آمریکا جمع شده باز هست

مگه اصلا آمریکا کیلویی چند؟
اتفاق آمریکا اتفاق کوچیکی نیست! متحد چند ماهه ایران 3 میلیون پول ایرانیا رو به شکل خیلی شانسی بدست آورده و خیلی وقیحانه اون پول رو ریخته به خزانه کشورش و تازه مقاله هم زده بابت این افتخار بزرگش!!! از اون بدتر واکنش غالب مردم آمریکا بود که اکثرا تشویق کردن این دزدی رو. بزرگانشون هم که سکوت مطلق رضایت آمیزی کردن. انگار نه انگار که ما با هم متحد بودیم، هر جور توهینی که خواستن در مجلسشون به ما کردن. جالبه مثلا یکی از نماینده ها از سی پی انتقاد میکردن که چرا پول ایرانیا رو (که از نظر اون نماینده پول مولتی هست قطعا) قاطی بقیه پولا کرده

چرا آمریکا رو مقابل خودمون کردید؟
خب شاید این سوال برای عده ای پیش اومده باشه. که البته اگه اینو بگید ازتون ناراحت میشم :دی چون این آمریکا بود که خودشو مقابل ایران قرار داده!! کل دنیا، حتی دشمنهای اصلی ما یعنی گرجستان و ترکیه، توی این قضیه طرف ما رو گرفتن. بعد شما میگید ما کاری ضد آمریکا نکنیم که مبادا ناراحت نشن؟ میخوام صد سال سیاه ما همچین متحدی نداشته باشیم! :دی متحدی که اسما متحد بود ولی ارتش بزرگش، وار اینکورپوریتد، ساعت 5 صبح ما میومد برای ترکیه استرایک میزد و دیوار رو براشون 90% میکرد و الانم که اینجوری برخورد کرده با ایران
من به شخصه یک سی سی هم از اون پول سهم نداشتم. و تا جایی که فهمیدم گویا اون پول حتی متعلق به بچه های بلک آکادمی هم نبوده که بگیم مثلا بخاطر بلک آکادمی احساسی شدم و سر رفیق بازیه و این حرفا. فقط ارگ اسمش بلک آکادمی بوده وگرنه پول بچه های مختلفی بوده که داشته توی بازار ارز کار میکرده... خلاصه حاشیه نرم... بحث کاملا ملی هست و باید از طرف ایرانیا جواب قاطعی داده بشه. مهمتر از هرچیزی توی این بازی به نظرم زیر بار زور نرفتن و حفظ عزت کشور هست. فرقی نداره که طرف ما ترکیه باشه یا آمریکا! حالا که پول ما رو به زبون خوش پس نمیدن پس ما کاری خواهیم کرد که چند برابر این پول رو خرج کنن
🙂

اگه قرار بود باز منطقه بدیم پس چرا اصلا جنگیدیم؟
دوستان عزیزم! فکر نمیکنم این همه زحمت و خرجی که بچه های ما جلوی ترکیه کردن در درجه اول بابت این بوده که مثلا اهواز رنگش روی نقشه صورتی باشه یا قهوه ای...البته اون هم مهمه! ولی منظورم اینه که چیزهایی مهمتر از منطقه های مجازی وجود داره. خب ترکا تعدادشون بیشتره و این یه واقعیته. ولی آیا اینکه تعدادشون بیشتره باعث میشه که زورگویی بکنن؟ قطعا نه! پلیر بیشتر داشتن توی یه بازی اینترنتی دلیل بر هیچ چیز نیست! و ما برای دفاع از حیثیتمون جنگیدیم باهاشون و این رفتارهای بی ادبانه و مغرورانه ای که همیشه داشتن

اما بحث منطقه ندادن یه مقدار فرق داره
به هر حال با هر منطقی به قضیه نگاه کنیم کشوری که دمیجش چند برابر ایرانه هرگز حاضر نمیشه که با ایران به صورت دائمی قرارداد لب مرز ببنده. بخصوص که پارسال ما در دولت و مجلس براشون بونوس ست کردیم. واقع بینانه به قضیه نگاه کنیم: ما اگه مناطقمون رو کامل میخوایم باید تا ابدالدهر در حال جنگ و سی سی خریدن و تومن جمع کردن و شب بیداری باشیم. از طرف دیگه به هر حال اینجا تهش یه بازی هست و هیچ تضمینی نیست که همیشه این پولا جمع بشه و همیشه مردم حاضر و آماده برای دمیج زدن باشن و همیشه وزارت دفاع بتونه 24 ساعت روز رو پوشش بده و هزار تا فاکتور دیگه که عامل موفقیته... بعد اگه یهو وسط کار لنگ بزنیم ترکا خیلی راحت با اف اف اکانتاشون و درآمد خزانه شون میتونن بیان ایرانو حذف کنن. خلاصه عرض کنم که صلح پایدار با حفظ تمام مناطق فقط یه رویا هست متاسفانه

چرا این قرارداد از قراردادهای قبلی هم بدتره؟
عده ای نظرشون این بود که این قرارداد از قبل از جنگ هم بدتر بوده. دلیلشون هم یه منطقه ارمنستان هست که میرسه به گرجستان
خب ببینید طبیعیه که توی یه مذاکره اگه واقعا هدفمون به نتیجه رسیدن باشه باید یه چیزی میدیم یه چیزی بگیریم. قرار نیست همه چی مطابق میل ما باشه. ما به بونوس اون منطقه احتیاجی نداشتیم و با سه منطقه دیگه هم کارمون برای جنگ تمرینی و تی پی و این بحثا راه میافته. از طرف دیگه مالکیتی روی اون مناطق نداشتیم که حالا بگیم مثلا از دستش دادیم
ضمن اینکه قبل از جنگ ما 4 منطقه داده بودیم و ترکها دنبال منطقه پنجم برای تکمیل بونوسشون بودن (که قبلا از پاکستان میگرفتن ولی الان بلغارستان اونجاس). حتی با اینکه بونوس مشابه سیستان رو از امارات میگرفتن ولی سیستان ما رو هم داشتن. قبل از جنگ اسم اجاره میومد ترکها داغ میکردن ولی الان شرط تمدید این قرارداد پرداخت اجاره هست... این موارد شاید خیلی بزرگ به نظر نیان ولی نشون دهنده تغییر در نوع نگاه ترکا هست و اینکه در حرف زدن با ایرانیها محتاط تر شدن چون از الان دیگه میدونن که اذیت کردن ما براشون چقدر هزینه بر هست. همین عوض شدن نوع نگاه دنیا به ایران شاید بزرگترین دستاورد جنگمون باشه که اثر بلندمدت در سرنوشت کشور میتونه داشته باشه

آیا الان همه چی تموم شده؟
شاید آره، شاید نه!
اکثرا انتقادها به این سمت بود که چرا قراره یه ماه دیگه منطقه بدین. اما یه انتقادی هم دوست عزیزی داشت به این ترتیب که چرا کار قرارداد رو به ماه بعد موکول کردید و به ترکا فرصت ریکاوری دادید
خب جوابی که من میتونم بدم اینه که خدا میدونه، شاید هم ترکا به ما زمان داده باشن :دی به هر حال ما که پیشگو نیستیم. ولی باید برای هر احتمالی آماده باشیم. بله شاید ترکا سی سی جمع کردن که ماه بعد بزنن زیرش. خب ما هم باید سی سی جمع کنیم که آماده باشیم. درست مثل شروع این جنگ که ترکا با آمادگی کامل اومدن زدن زیر میز. تنهایی هم حمله نکردن و با ساپورت چنتا کشور اومدن
فقط این رو بگم که اصلا و ابدا نگاه دولت و کسانی که پای قرارداد بودن اینجوری نبوده که مثلا بگیم دولت رو سر مرز اصلی تحویل میدیم و اینکه ماه بعد دولت بعدی چیکار میکنه به دست چپمونه :دی اصلا و ابدا نمیتونم زیر بار چنین حرفی برم چون متن قرارداد جوری نوشته شده که خیلی قابل انعطافه و دولت بعدی اتفاقا دستش بازه و دوستانی که میخوان اقدام کنن برای سی پی شدن از الان میتونن دو دو تا چهارتا بکنن با خودشون که به چه نحوی مایلن ماجرا رو پیش ببرن

ببخشید اگه مطلبی جا مونده احیانا. چون وقت زیادی گرفت این متن و حوصله دوباره خوندنش رو ندارم :دی به عنوان حرف آخر میخوام از همه تشکر کنم. چه کسانی که موافق هستن. چه کسانی که منتقدن ولی بازم حمایت کردن. چه کسانی که منتقدن حمایت هم نکردن. چه کسانی که وقتی انتقاد میکنن، مرد عمل هم هستن. چه کسانی که فقط میخوان از آب گل آلود ماهی بگیرن. دست همگی درد نکنه. به هر حال اکثر قریب به اتفاق ایرانیها توی این جنگا مشارکت داشتن و بدون منت از پول و وقت و سی سی و انرژی بار و گلداشون زدن و طبیعیه که خیلی براشون مهمه که ته این جنگ چی بشه. همین که این مقاله نوشته شده نشون میده که انتقادها شنیده شده و خواستم نظر خودم رو راجع به اون موارد بگم. حالا تا چی مقبول شما باشه. ولی امیدوارم همون جوری که من دوستان ناراضی رو درک میکنم، اون عزیزان هم درک کنن که همه مثل هم فکر نمیکنن و شاید چیزی که براشون بی اهمیت بوده برای تیم دولت و مذاکره کنندگان دارای اولویت بوده
با تچکرات فراوان :دی
روز 3050