Ναπολέων Βοναπάρτης.(Αποφθέγματα και γνωμικά)

Day 2,084, 23:43 Published in Greece Greece by GeorgeIV

Καλημέρα e-Greece.Μιας και ψιλοβαριέμαι να γράψω άρθρο (αν και δεν υπάρχει και κάτι να πω την αλήθεια που να είναι άξιο να γίνει άρθρο),είπα να γράψω λίγα αποφθέγματα και γνωμικά ενός ανθρώπου που τα έβαλε με την Ευρώπη και τελικά έχασε.
Οι εχθροί του τον ονόμασαν σφαγέα,κάποιοι όμως τον ονόμασαν ως το άτομο που επέφερε αλλαγές στην συντηρητική Ευρώπη του 18-19ου αιώνα.

Ναπολέων Βοναπάρτης
15 Αυγούστου 1769 5 Μαΐου 1821

Τον έξυπνο και τεμπέλη τον κάνεις αρχηγό, τον έξυπνο και εργατικό τον κάνεις επιτελάρχη, τον βλάκα και τεμπέλη τον κάνεις στρατιώτη, τον βλάκα και εργατικό τον εκτελείς επί τόπου.

Σε μια μάχη, πάντα ο νικητής πληρώνει το τίμημα.

Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές.

Στην πολιτική, η βλακεία δεν είναι μειονέκτημα.

Στον πόλεμο η πρώτη αρχή του αρχιστράτηγου είναι να κρύβει όσα κάνει. Μετά να σκέφτεται πώς να υπερπηδήσει τα εμπόδια και να κάνει τα πάντα για να τα ξεπεράσει από τη στιγμή που το αποφασίσει.

Οι άνθρωποι αγωνίζονται πιο σκληρά για τα συμφέροντά τους παρά για τα δικαιώματά τους.

Μια γυναίκα που γελάει είναι μια γυναίκα που ήδη έχει κατακτηθεί.

Η ικανότητα είναι άχρηστη χωρίς την ευκαιρία.

Ένας πραγματικός άντρας δεν μισεί κανέναν.

Οι Άγγλοι είναι ένα έθνος από μαγαζάτορες.

Στη νίκη αξίζουμε σαμπάνια. Στην ήττα τη χρειαζόμαστε.

Τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου.

Μπορείς να σταματάς όταν ανεβαίνεις, αλλά όχι όταν κατεβαίνεις.

Ανακάλυψα κάτι αστείο για τους ανθρώπους: Είναι έτοιμοι να πεθάνουν για μετάλλια και χρωματιστές κορδέλες.

Ο πιο σίγουρος τρόπος για να μείνεις φτωχός είναι να είσαι τίμιος.

Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Το να ζεις όμως νικημένος και άδοξα είναι σαν να πεθαίνεις κάθε μέρα.

Οι άνθρωποι που πρέπει να φοβάσαι δεν είναι αυτοί που διαφωνούν μαζί σου, αλλά αυτοί που διαφωνούν μαζί σου και φοβούνται να σου το πουν.

Ένας θρόνος δεν είναι παρά ένας πάγκος καλυμμένος με βελούδο.

Το να ηττηθείς είναι συγχωρητέο. Το να αιφνιδιασθείς, ποτέ.

Το αγαπημένο μου γνωμικό-Φράση όμως είναι το εξής:

Η δόξα είναι εφήμερη, αλλά η αφάνεια είναι παντοτινή.

Ο Βοναπάρτης,αν και έχασε,ωστόσο έκανε κάτι το οποίο λίγοι από εμάς θα καταφέρουμε στην θνητή ζωή μας.Κάλυψε όλες τις φιλοδοξίες του και επίσης το όνομά του έμεινε χαραγμένο στο ρου της Νεώτερης Ιστορίας της Ευρώπης,μιας Ευρώπης που σύντομα θα άλλαζε και από μοναρχική θα γεννηθούν σιγά σιγά τα πρώτα έθνη-Κράτη,με πρώτο την Ελλάδα,το 1832.

Με εκτίμηση,

Aquitanian News