Η χρήση του Ιππικού στον Πόλεμο ανά τους αιώνες (εκπαιδευτικό άρθρο)

Day 2,042, 04:08 • Published in Greece Greece • by GeorgeIV

Καλησπερίζω το κοινό της e-Greece.Μιας και τελείωσε η εξεταστική και έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο είπα να γράψω μια σειρά άρθρων στα οποία θα έχουν στόχο την διασκέδασή σας (ή έστω την εκμάθησή σας για κάτι).
Σήμερα σκέφτηκα να γράψω λίγα πράγματα για το πώς μπήκε το άλογο στο πολεμικό οπλοστάσιο των ανθρώπινων πολιτισμών και την χρησιμότητα του ιππικού ανά τους αιώνες.

Το άλογο αποτέλεσε,μαζί με λίγα ακόμη ζώα,ένα μέσο μεταφοράς για τον μέσο άνθρωπο προτού ανακαλυφθούν η ατμοκίνηση και οι κινητήρες εσωτερικής καύσεως.

Ας δούμε όμως την χρησιμότητά του στον πόλεμο.
Αρχικά,το άλογο χρησιμοποιήθηκε στην τέχνη του πολέμου αρχικά με τους 2 εξής τρόπους:
1)Δύναμη Ανιχνευτών,στην περίπτωση της Αρχαίας Ελλάδος μέχρι και την μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ.
2)Χρήση των αλόγων για Άρματα (Μεσοποταμία 2.500π.Χ.).Το άρμα θεωρούταν ένα πολύ δυνατό όπλο στα χέρια των στρατών εκείνης της εποχής,καθώς στις ρόδες του ενσωματώνονταν λεπίδες με τις οποίες σάρωναν τις εχθρικές γραμμές,προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και διάλυση.

Το ιππικό,όπως προαναφέραμε στην περίπτωση της Αρχαίας Ελλάδας πρωτοχρησιμοποιήθηκε στην μάχη των Λεύκτρων ως ένα καθαρά επιθετικό όπλο.Το ιππικό των Θηβαίων συντρίβει το μικρότερο Σπαρτιατικό ιππικό και το τρέπει σε φυγή.Έτσι,και επειδή η κύρια μορφή πολέμου εκείνη των εποχή ήταν ο πόλεμος με διάταξη οπλιτικής φάλαγγας,μια διάταξη η οποία αν και ήταν ισχυρή και συμπαγής,ωστόσο λόγω του βαρέως οπλισμού του μέσου Οπλίτη,όπου μόνο η ασπίδα του ζύγιζε μέχρι και 35 κιλά,καθιστούσε την διάταξη αυτή δυσκίνητη.Έτσι,το Θηβαικό ιππικό ήταν σε θέση να εκτελέσει μερικά χτυπήματα ΄Σφύρας και άκμονος΄,χτυπώντας ανελέητα στα πλάγια και στα όπισθεν το Σπαρτιατικό πεζικό.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=GOgX-iRvqIk#at=62
Εδώ βλέπετε την προώθηση του Θηβαικού στρατού.Χρησιμοποιώντας την τακτική της Λοξής φάλαγγας,όπου η γραμμή του πεζικού ενδυναμώνει μια γραμμή με παραπάνω σειρές στρατιωτών αντίστοιχα το Θηβαικό ιππικό διαλύει το εχθρικό Σπαρτιατικό ιππικό και ουσιαστικά υπερφαλαγγίζει το Σπαρτιατικό Πεζικό.

Μετέπειτα,η χρήση του ιππικού μεγάλωνε όσο εφαρμόζονταν νέες τακτικές στην Τέχνη του Πολέμου.Έτσι,σύντομα το ιππικό από ένα βοηθητικό σώμα κατέστη ουσιαστικά το σώμα το οποίο ήταν σε θέση να κάνει τα πιο αποφασιστικά χτυπήματα στον αντίπαλο.Στην εκστρατεία του ο Μέγας Αλέξανδρος για παράδειγμα έκανε άριστη χρήση του ιππικού των Εταίρων και των συμμάχων του Θεσσαλών,στις αναμετρήσεις του με τον Περσικό στρατό,δημιουργώντας ανοίγματα στις εχθρικές γραμμές για τον στρατό των σαρισσοφόρων Πεζαίτερων του και προκαλώντας πανικό στους εχθρούς του.



Ο ίδιος όμως ο Αλέξανδρος,στην πορεία του προς την κατάκτηση όλων των ασιατικών επαρχιών βρέθηκε μπροστά σε έναν εξίσου αποτελεσματικό τρόπο χρήσης του ιππικού.Στην πορεία του προς το ΄τέλος του πολιτισμένου κόσμου΄ ήρθε αντιμέτωπος με τον τρόπο μάχης των φυλών της έσω Ασίας,ο πόλεμος με έφιππους τοξότες.Στην πορεία του στο νότιο Αφγανιστάν βρέθηκε να πολεμάει εξαίρετους έφιππους τοξότες,άριστοι στον κλεφτοπόλεμο,οι οποίοι του προκάλεσαν ένα σωρό πλήγματα.Τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε με αυτόν τον τρόπο πολέμου ο Αλέξανδρος,ώστε έφτιαξε ένα σώμα έφιππων τοξοτών,το οποίο το χρησιμοποίησε στην εκστρατεία του στην Ινδία.
Με το ίδιο αυτό όπλο,το τόσο γρήγορο και φονικό θα επέλθουν αργότερα οι μεγάλοι κατακτητές των λαών της έσω Ασίας,του Τζένγκις Χάν και του Ταμερλάνου,οι οποίοι κατέκτησαν σχεδόν ολόκληρη την Ασιατική ήπειρο χάρις του ισχυρού αυτού όπλου του νομάδα.


Τώρα,όσον αφορά το λεγόμενο Μεσαιωνικό Ιππικό,το οποίο αποτελούνταν από βαριά οπλισμένους Ιππότες και το οποίο σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του,οφείλει αυτή του την δύναμη σε ένα μικρό και ασήμαντο εξάρτημα,το οποίο αν και μικρό,ωστόσο είναι εκείνο που προσδίδει τόση δύναμη στην έφοδο του βαρέος ιππικού.
Οι αναβατήρες (η αναβολείς),τα εξαρτήματα αυτά,οδήγησαν σε μια κατακόρυφη αύξηση της δύναμης που ασκούσε ο ιππέας με την έφοδό του.Το εξάρτημα αυτό αναφέρεται πρώτη φορά στην Μάχη της Ανδριανούπολης το 378 μ.Χ.


http://www.youtube.com/watch?v=LzG3VU6PXVI Ένα χρήσιμο βίντεο για να δείτε την διαφορά,θα εκπλαγείτε.



Το μεσαιωνικό ιππικό ήταν το ΄βαρύ πυροβολικό΄ των Σταυροφόρων εναντίον των Αράβων,λόγω έλλειψης γνώσης μαθηματικών ικανών να δημιουργήσουν καταπέλτες,βαλλίστρες και άλλα μεγάλα πολιορκητικά όπλα της εποχής.Το μοντέλο μάχης του βαριά οπλισμένου ιππότη συνάντησε την καταστροφή του στον Εκατονταετή Πόλεμο στις Μάχες του Άζινκουρ και του Κρεσύ (1415,1346),όπου το αγγλικό μακρύ τόξο κατέστρεψε την παντοδυναμία των Γάλλων Ιπποτών.Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ιππικό έχασε την δύναμή του.Τουλάχιστον όχι μέχρι την ανακάλυψη της πυρίτιδας και των πυροβόλων όπλων,τα οποία αχρήστευσαν το στοιχείο του ιππικού,την ταχύτητά του,καθώς τα αρκεβούζια και τα κανόνια ήταν σε θέση να χτυπήσουν καίρια το ιππικό προτού εκείνο έρθει σε επαφή με τις γραμμές πεζικού.


Το ιππικό,μετά από την πυρίτιδα σταδιακά από ένα όπλο το οποίο ήταν βασικό για έναν τακτικό στρατό,κατέληξε να είναι περισσότερο ένα διακοσμητικό στοιχείο.Τα άλογα αντικαταστάθηκαν από τα ΄σιδερένια άλογα΄,τα τανκς τα οποία ουσιαστικά κάνουν την ίδια περίπου δουλειά που έκανε το ιππικό αιώνες πριν.

Το ιππικό τους τελευταίους αιώνες αποτέλεσε ένα λειτουργικό όπλο,με σχηματισμό σωμάτων Δραγώνοι(Dragoon) οπλισμένοι με Πιστόλια και σπαθιά.Επίλεκτα σώματα ιππικού ήταν επίσης οι Ουλάνοι και άλλα διάφορα σώματα.



Ελπίζω να σας άρεσε το άρθρο μου.Αν επιθυμείτε να μάθετε για κάτι συγκεκριμένο που αφορά την Τέχνη του Πολέμου και την Ιστορία ή επιθυμείτε νέα άρθρα με σχετική
θεματογραφία,γράψτε ένα σχόλιο κάτω από το άρθρο.

Με εκτίμηση,

Aquitanian News