Join the new world

Dear friends,

Wednesday, the 20th of March is Persian New Year. It’s 7035 Aryan, 3751 Zoroastrian and 1392 Solar Hejri year.
The Iranian New Year; No Ruz, (means New Day), is a celebration of spring Equinox. It is the most cherished of all the Iranian festivals and is celebrated by all. This occasion has been renowned in one form or another by all the major cultures of ancient Mesopotamia. What we have today as No Ruz with its uniquely Iranian characteristics has been celebrated for at least 2,500 years and is deeply rooted in the rituals and traditions of the Zoroastrian belief system of the Sasanian period (3rd-7th century AD). This was the religion of Ancient Persia before the advent of Islam in the 7th century AD. The familiar concepts of Hell, Heaven, Resurrection, the coming of the Messiah, individual and last judgment were incorporated for the first time into this belief system. They still exist in Judo-Christian and Islamic traditions. In order to understand No Ruz we have to know about Zoroastrians’ cosmology.
The oldest archaeological record of No Ruz celebration comes from the Achaemenian (Hakhamaneshi) period over 2,500 years ago. They created the first major empire in the region and built Persepolis complex (Takhte Jamshid) in central Iran (Pars/Fars). This magnificent palace/temple complex was destroyed by Alexander in 334 BC.


Faravahar


Tomb of Cyrus the Great


Gate of All Nations

Preparation for Welcoming the Nowruz
Charshanbe Souri
The night before the last Wednesday of the year is celebrated by Iranians as Chahārshanbe Suri meaning Wednesday Festival in Persian, the Iranian festival of fire. This festival is the celebration of the light (the good) winning over the darkness (the bad); the symbolism behind the rituals are all rooted back to Zoroastrianism.



The tradition includes people going into the streets and alleys to make bonfires, and jump over them while singing the traditional song Zardi-ye man az (ane) to, sorkhi-ye to az (ane) man. This literally translates to "My yellowness is yours, your redness is mine," with the figurative message "My paleness (pain, sickness) for you (the fire), your strength (health) for me." The fire is believed to burn out all the fear (yellowness) in their subconscious or their spirit, in preparation for new year.






Serving different kinds of pastry and nuts is the Chahārshanbe Suri way of giving thanks for the previous year's health and happiness, while exchanging any remaining paleness and evil for the warmth and vibrancy of the fire.
According to tradition, the living are visited by the spirit of their ancestors on the last days of the year, and many children wrap themselves in shrouds, symbolically re-enacting the visits. They also run through the streets banging on pots and pans with spoons and knocking on doors to ask for treats. The ritual is called qashogh-zany (spoon beating) and symbolizes the beating out of the last unlucky Wednesday of the year (Trick-or-treating but in Persian way and long before Halloween).

Sofreh-i Nowruz (Haft Sîn)
Haft Sîn or the seven 'S's is a major traditional table setting of Nowruz, the traditional Iranian spring celebration. The haft sin table includes seven items starting with the letter 'S' or Sīn in the Persian alphabet.
The Haft Sīn items are:
• sabzeh – wheat, barley or lentil sprouts growing in a dish – symbolizing rebirth
• samanu – a sweet pudding made from wheat germ – symbolizing affluence
• senjed – the dried fruit of the oleaster tree – symbolizing love
• sīr – garlic – symbolizing medicine
• sīb – apples – symbolizing beauty and health
• somaq – sumac berries – symbolizing (the color of) sunrise
• serkeh – vinegar – symbolizing age and patience.





In addition to these S items, there are other symbolic items that go on the haft-seen table, depending on the tradition of each family. It is customary to place a mirror on the table to symbolize reflection on the past year, an orange/apple/pomegranate in a bowl of water to symbolize the Earth, a bowl of real goldfish to symbolize new life, colored eggs to represent fertility, coins for prosperity in the New Year, special flowers called hyacinths to symbolize spring and candles to radiate light and happiness. Each family places other items on the table that are special, for example the Qur’an, the holy book of Islam, or the Shahnameh , an epic Persian story of colorful kings and princes written around the year 1000 CE or the Avesta (holy book of the Zoroastrians) or the Bible or the Torah (depending on the faith to which the family belongs).


Polish:

Translated by El Reto


Dziś, 20-go marca wypada Perski nowy rok. To rok 7035 według Ariów, 3751 według religii Zaratusztrianizmu i 1392 według kalendarza Solar Hejri. Irański nowy rok "No Ruz" (co oznacza Nowy Dzień) jest związany z obchodami równonocy wiosennej. Jest to najbardziej pielęgnowana irańska tradycja, obchodzona przez wszystkich. Tradycja ta, często w odmiennych formach, obecna była we wszystkich kulturach starożytnej Mezopotamii.
Dzisiejsza forma obchodów jest mieszanką Irańskich tradycji oraz rytuałów Zaratusztrianizmu (początki tej religii sięgają 3 wieku naszej ery). Do 7-go wieku naszej ery, przed nadejściem Islamu, była to główna religia Persji. Z niego właśnie zostały zaadoptowane takie wartości jak niebo, piekło, zmartwychwstanie czy sąd ostateczny. Do dziś funkcjonują one zarówno w kulturze Judeo-Chrześcijańskiej jak i Islamskiej.
Jeśli chcemy zrozumieć No Ruz, musimy dobrze poznać Zaratusztriańską kosmologię.
Badania prowadzone przez archeologów dowodzą, że pierwsze ślady odchodzenia Nowego Roku pochodzą z okresu panowania dynastii Achmenidów, ok. 500 lat przed Chrystusem. To właśnie oni stworzyli pierwsze imperium na terenach Persji, zakładając między innymi miasto Persepolis w środkowej części Iranu (dziś prowincja Fars). Niestety została ona zniszczona przez Aleksandra Wielkiego w 334 p.n.e.
Przygotowania do Równonocy (Nowruz):
Charshanbe Souri
W wigilijną noc ostatniej środy roku, Persowie urządzają "Środowy festiwal" lub jak nazywają go Irańczycy Festiwal Ognia. Podczas niego świętują zwycięstwo dobra (światła) nad złem (mrokiem). Symbolika tego święta również sięga do Zaratusztrianizmu.
Podczas tego święta ludzie, podobnie jak w Polsce, wychodzą na ulice puszczać fajerwerki.Często też skaczą przez nie, śpiewając tradycyjną pieśń "Zardi-ye man az (ane) to, sorkhi-ye to az (ane) man". W wolnym przekładzie brzmi to: "Moja żółć jest Twoja, Twoja czerwień jest moja". Wydawałoby się to głupie, ale ma głębokie przesłanie metaforyczne, "Twoja bladość (bóle, słabości) dla Ciebie, Twoja siła (zdrowie, siły witalne) dla mnie". Ogień utożsamiany z oczyszczeniem, wypala on strach (żółć) z duszy ludzkiej w toku przygotowania do nowego roku.
Podawanie podczas Charshanbe Souri różnych rodzajów ciast i orzechów jest podziękowaniem za ubiegłoroczne zdrowie i szczęście i jednoczesnym pozbyciem się słabości w zamian za ciepło ognia.
Zgodnie z tradycją w ostatnich dniach roku, żyjący są nawiedzani przez duchy przodków. Dla ponownego uczczenia ich spotkania wiele dzieci owija się specjalnym całunem. Często też biegają po ulicach uderzając łyżkami w patelnie lub garnki i odwiedzając domy prosząc o cukierka. Zwyczaj ten nosi nazwę "qashogh-zany" (bicie łyżek) i symbolizuje pokonanie ostatniej, pechowej środy w danym roku (obrzęd przypomina Amerykańskie Halooween, jednak jego korzenie są dużo starsze).
Sofreh-i Nowruz (Haft Sîn)
Haft Sîn albo inaczej siedem "S", jest to główny, tradycyjny stół irańskiego święta równonocy wiosennej. Musi się na nim znaleźć 7 potraw zaczynających się na literę 'S' lub "Sīn".
Te potrawy to:
• sabzeh – pszenica, jęczmień lub soczewica (w jakimś daniu) – symbolizują odrodzenie
• samanu – pudding zrobiony z kiełków pszenicy – symbolizuje zamożność
• senjed –suszone owoce oliwnika – symbolizują miłość
• sīr – czosnek – symbolizuje lekarstwo
• sīb – jabłka– symbolizują piękno i zdrowie
• somaq – owoce sumaka – symbolizują (kolor) wschodzącego słońca
• serkeh – ocet – symbolizują wiek i cierpliwość
Oprócz tych składników, na stole lądują inne, zależne od rodzinnej tradycji, potrawy. Zwyczajowo na staloe ustawia się również lustro (symbolizuje odbicie poprzedniego roku), pomarańcze/ jabłka/ granaty w misce z wodą (symbolizują Ziemię), miska ze złotą rybką (symbol nowego życia), kolorowane jajka (symbol płodności), monety (dla bogactwa w Nowym Roku), kwiaty- Hiacynty (symbol wiosny) oraz świeczki (by promieniowały światłem i szczęściem). W zależności od religii którą rodzina wyznaje na stole jest również miejsce na Świętą Księgę: Koran, Biblię, Torę, Avestę (Zaratusztrianizm) lub Szahname- "Księgę Królewską" (epopeję narodową Iranu).


Greek:

Translated by Philip Of Macedonia



Σημερα, στις 20 Μαρτιου είναι η Περσική πρωτοχρονιά. Είναι το έτος 7035 κατά το Άρειο ημερολόγιο, το έτος 3751 κατά το Ζωροαστρικό ημερολόγιο, και 1392 κατά το ηλιακό ημερολόγιο Χίρζι.
Κατά την Περσική πρωτοχρονιά, το “Νο Ruz” – η νέα μέρα, είναι ο εορτασμός της εαρινής ισημερίας. Είναι η πιο αγαπημένη από όλες τις Περσικές γιορτές, και γιορτάζεται για όλη τη μέρα. Όλοι οι πολιτισμοί της αρχαίας Μεσοποταμίας με τον ένα η τον άλλο τρόπο έχουν εκθειάσει αυτή την γιορτή. Η «νέα μέρα» που έχουμε σήμερα, με τα μοναδικά της περσικά χαρακτηριστικά, γιορτάζεται εδώ και 2,500 χρόνια και έχει τις ρίζες της βαθειά στην Ζωροαστρική πίστη της Σασανικής περιόδου (3ος-7ος αιώνας μ.Χ.). Αυτή ήταν και η θρησκεία της αρχαίας Περσίας, προ του προσηλυτισμού στο Ισλάμ κατά τον 7ο αιώνα. Οι γνωστές έννοιες του παραδείσου, της κόλασης, της ανάστασης, της έλευσης του Μεσσία, η προσωπική και τελική Κρίση, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε αυτή την πίστη. Ακόμα και σήμερα εμφανίζονται στην Ιουδο-χριστιανική και Ισλαμική πίστη.
Για να καταλάβουμε πραγματικά την «νέα ημέρα» πρέπει να ξέρουμε για την Ζωροαστρική κοσμολογία. Η παλαιότερη αρχαιολογική αναφορά της «νέας ημέρας» βρίσκεται στην Αχεμανική (Achaemenian -Hakhamaneshi) περίοδο, πρίν περισσότερα από 2,500 χρόνια. Αυτοί δημιούργησαν την πρώτη μεγάλη αυτοκρατορία της εποχής, και έχτισαν το σύμπλεγμα της Περσέπολης (Takhte Jamshid), στην κεντρική Περσία (Pars). Το υπέροχο παλάτι καταστράφηκε από τον Αλέξανδρο το 334 μ.Χ.

Προετοιμασία για το καλωσόρισμα της «Νέας Μέρας».

Charshanbe Souri –Η γιορτή της Τετάρτης-το φεστιβάλ της φωτιάς.
Η νύχτα πρίν την τελευταία Τετάρτη του έτους, εορτάζεται από τους πέρσες ως Charshanbe Souri, που σημαίνει η γιορτή της Τετάρτης, το φεστιβάλ της φωτιάς. Το φεστιβάλ εορτάζει την νίκη του φωτός (καλού) επί του σκότους (κακό). Ο συμβολισμός πίσω από τις ιεροτελεστίες, έχει τις ρίζες του στον Ζωροαστρισμό.
Η παράδοση θέλει τους ανθρώπους να γυρίζουν στους δρόμους ανάβοντας εορταστικές φωτιές, και να πηδούν από πάνω τους τραγουδώντας το παραδοσιακό τραγούδι «Zardi-ye man az (ane) to, sorkhi-ye to az (ane) man». Αυτό μεταφράζεται ως «η κιτρινίλα μου είναι δική σου, η κοκκινάδα σου είναι δική μου» με το μήνυμα «Η ώχρα μου (πόνος-αρρώστια) σε σένα (στη φωτιά στην οποία τραγουδούν πηδώντας τη), η κοκκινάδα σου (δύναμη-υγεία) σε εμένα. Πιστεύεται ότι η φωτιά καίει το φόβο (κιτρινίλα) στο υποσυνείδητο του πνεύματος, κατά την προετοιμασία για το νέο έτος.
Η προσφορά διαφορετικών ειδών πιττών και ξηρών καρπών, είναι ο τρόπος της «γιορτής της Τετάρτης» να ευχαριστήσουν το προηγούμενο έτος για την υγεία και την ευτυχία, ενώ ανταλλάσσουν την όποια εναπομένουσα «ώχρα» και κακό, με την ζεστασιά και το συντονισμό της φωτιάς.
Κατά την παράδοση, οι ζωντανοί δέχονται επίσκεψη από το πνεύμα των προγόνων τους, κατά τις τελευταιες μέρες του έτους. Πολλά παιδιά τυλίγονται με σάβανα, και συμβολικά προσωποποιούν την επίσκεψη. Ακόμα, γυρίζουν τους δρόμους χτυπώντας κατσαρόλια και τηγάνια με κουτάλια, και χτυπούν πόρτες, ζητώντας λιχουδιές. Η ιεροτελεστία λέγεται «το χτύπημα των κουταλιών» (qashogh-zany) και συμβολίζει τον εξοστρακισμό της τελευταίας άτυχης τετάρτης του έτους. Αυτό είναι αντίστοιχο του Trick-or-treat που συμβαίνει στην Αμερική κατά το Halloween, αλλά συνέβαινε στην Περσία πολύ καιρό πριν.
Sofreh-i Nowruz (Haft Sîn) – Τα Επτά Σίγμα
Το Haft Sîn η αλλιώς τα «Επτά σίγμα», είναι ο βασικός τρόπος στησίματος παραδοσιακού τραπεζιού της «νέας ημέρας», δηλαδή του παραδοσιακού Περσικού εαρινού εορτασμού. Το στρώσιμο περιλαμβάνει Επτά αντικείμενα που ξεκινούν από Σίγμα. Αυτά είναι:
• sabzeh – βλαστάρια από στάχυ, κριθάρι, και φακή, που μεγαλώνουν σε πιάτο, που συμβολίζουν την αναγέννηση.
• samanu – ένα γλυκό που φτιάχνεται από γύρη σταχυού, – που συμβολίζει πλούτο-ευμάρεια.
• senjed – αποξηραμένος καρπός αγριελιάς – που συμβολίζει την αγάπη
• sīr – σκόρδο – που συμβολίζει τη γιατρειά.
• sīb – μήλα – που συμβολίζουν την ομορφιά και την υγεία
• somaq – κόκκινα μούρα – που συμβολίζουν την ανατολή (το χρώμα της)
• serkeh – ξύδι – που συμβολίζει την ηλικία και την υπομονή.
Πέραν αυτών των αντικειμένων από Σίγμα, υπάρχουν και άλλα συμβολικά αντικείμενα που μπαίνουν στο τραπέζι των επτά σίγμα, και εξαρτώνται από την παράδοση της κάθε οικογένειας. Είναι τυπικό να τοποθετείται ένας καθρέπτης στο τραπέζι για να συμβολίζει τον αντικατοπτρισμό του περασμένου έτους, ένα μήλο, (ή ρόδι, ή πορτοκάλι) μέσα σε ένα μπολ με νερό που συμβολίζει την Γή, ένα μπολ με πραγματικά χρυσόψαρα που συμβολίζουν τη νέα ζωή, χρωματιστά αυγά που συμβολίζουν την γονιμότητα, νομίσματα που συμβολίζουν την οικονομική ευμάρεια, Υακίνθους που συμβολίζουν την άνοιξη, και κεριά για να ακτινοβολούν φώς και ευτυχία.
Η κάθε οικογένεια βάζει και άλλα αντικείμενα στο τραπέζι που είναι ξεχωριστά γι αυτήν. Για παράδειγμα, το κοράνι που είναι το ιερό βιβλίο του Ισλάμ, ή το Shahnameh ένα Περσικό έπος με βασιλιάδες και πρίγκιπες το οποίο γραφτηκε περίπου το 1000 μ.Χ., ή το Avesta (το ιερό βιβλίο του Ζωροαστρισμού, ή την Βίβλο, ή το Torah. Δηλαδή ανάλογα με την πίστη του καθενός.



Serbian:

Translated by ELITISM
Translated by House the Doctor


Srijeda, 20-ti mart je Perzijska nova godina. 7035-a je godina po Arijanskom, 3751 po zodijackom i 1392 po solarnom kalendaru. Iranska nova godina, No Ruz(znaci novi dan), je proslava proljecne ravnodnevnice. To je jedan od najdrazih Iranskih festivalai slavljen je od strane svih. Obicaj je ostao sacuvan u jednom ili drugim oblicima u kulturi prastare Mesopotamije. Sta mi danas imamo kao No Ruz sa svojim jedinstvenim Iranskim karakteristikama je slavljen barem 2500.godina i duboko je ukorijenjen u rituale i tradiciju Zodijackih vjerovanja Sasanianskog perioda (3.ci- 7.i vijek n.e.). Ovo je bila religija drevne Perzije prije sirenja islamau 7.om vijeku nove ere. Poznati pojmovi kao pakao, raj,vaskrsnuce, dolazak Mesije, pojedinacna i posljednja presuda su bili usvojeni po prvi put u ovaj sistem vjerovanja. Ona jos postoje u Judeo-Hriscanskim i Islamskim tradicijama. Da bi se razumjeo No Ruz moramo znati o Zodijackoj kosmologiji.
Najstariji arheoloski podatak o No Ruz proslavi dolazi iz Achaemenian (Hakhamaneshi) perioda od prije 2500 godina. Oni su napravili prvo veliko carstvo u regiji i podigli kompleks Persepolis(Takhte Jamshid) u centralnom Iranu (Fars). Ovaj velicanstveni hram/palaca kompleks je unisten od strane Aleksandra Velikog u 334 godini posle Hrista.
Pripreme za docek Nowruz
Charshanbe Souri
Noc prije zadnje Srijede u godini je slavljen od strane Iranaca kao Chahārshanbe Suri oznacavajuci Srijeda Festival u Perziji, Iranski festival vatre. Ovaj festival je proslava svjetlosti(dobrog) koja pobjedjuje tamu(lose);simbolika koristena u ritualima ima korijene natrag do Zoroastrianism.
Tradicija ukljucuje da ljudi idu na ulice i aleje da prave lomace, i skacu preko njih dok pjevaju tradicionalnu pjesmu Zardi-ye man az(ane)to, sorkhi-ye to az (ane) man. Ovo se doslovno prevodi kao "moje zutilo je tvoje, tvoje crvenilo je moje,", sa figurativnim znacenjem "Moja bolest za tvoju vatru,tvoja snaga(zdravlje) za mene."Za vatru se vjeruje da sagorijeva sav strah(zutocu)u njihovoj podsvijesti ili u njihovom duhu,u pripremama za novu godinu.
Posluzivati razlicite vrste peciva i orasa je Chahārshanbe Suri nacin da se zahvale na proslogodisnjem zdravlju i sreci , dok razmjenjuju preostalo bledilo i zlo za toplotu i zivost vatre.
Po tradiciji , zive posjecuju duhovi njihovih predaka tokom zadnjih dana godine, i mnoga djeca se uvijaju, simbolicno ponovno dolazenje posjeta. Ona takodje trce kroz ulice i udaraju u lonce i tave kasikama i kucaju na vrata trazeci poslastice. Ritual je zvan qashogh-zany(udaranje kasikama) i simbolizuje udaranje zadnje nesrecne Srijede u godini(Trick-or-treating ali na Perzijski nacin i mnogo prije Dana Vjestica).
Sofreh-i Nowruz (Haft Sîn)
Haft Sîn ili sedmi 'S's je veliko postavljanje Nowruz stola, tradicionalna Iranska proljetna proslava.Haft sin stol ukljucuje sedam predmeta pocinjuci od slova 'S' ili Sīn u Peryijskom alfabetu.
Haft Sīn predmeti su:
sabzeh - psenica,jecam ili klice koje rastu u posudi - sombolizujuci preporod
•samanu - slatki puding napravljen od psenicne klice - oznacavajuci bogatstvo
•senjed - osusene masline - oznacavajuci ljubav
•sīr – cesnjak - oznacava medicinu
•sīb – jabuke - simbolizuju ljepotu i zdravlje
•somaq – sumac bobice - simbolizuju(boju) izlaska sunca
•serkeh – sirce - oznacavajuci starost i strpljenje.
U dodatak ovim S predmetima, postoje druga simbolicki predmeti koji idu na polu-vidjeni stol, zaviseci od tradicije svake porodice. Obicaj je da se postavi ogledalo na stol simbolizujuci odraz prosle godine , narandza/jabuka i pomanarandza u zdjeli da oznacavaju Zemlju,zdjela sa pravom zlatnom ribicom da simbolizuje novi zivot, obojena jaja da oznace plodnost, novcici da oznace bogatstvo u Novoj godini, posebni cvjetovi zvani zumbuli da oznace proljece i svijece da zrace svjetlost i srecu. Svaka porodica stavlja druge predmete na stol koji su posebni , npr Qur’an, sveta knjiga Islama, ili Shahnameh, epska Perzijska prica o raznobojnim kraljevima i princezama napisane oko svijeta 100 prije nove ere ili Avesta (sveta knjiga Zodijaka) ili Biblija ili Torak (zavisno od vjere kojoj porodica pripada).


Turkish:

Translated by mohammadh77
Translated by merga



Bugün 20 Mart, İranlıların yeni yılı. Nevruz ilkbaharın gelişinin kutlanması anlamına gelir. İran festivallerinin en büyüğüdür. Bu sebeple Mezapotamyaki büyük kültürleri çeşitli şekillerde etkilemiştir. Yaklaşık 2500 yıldır kutlanan Nevruz da özellikle Ms 3-7 yy larda yaşamış Sasani Zerdüşt dininin ritüelleri ve derin etkileri vardır.
Bu din İslamiyetten önce benzer şekilde cennet, cehennem, yeniden diriliş, Mesihin gelişi, kişilerin hesap vermesi gibi özellikleri içine alan ilk inanç sistemidir. Yahudi İslam ve Hıristiyan geleneklerinin de izlerini hala taşımaktadır. Nevruzu anlayabilmemiz için Zerdüşt kozmonolojisini bilmemiz gerekmektedir.
Nevruz hakkında en eski arkeolojik kayıtlara 2500 yıl öncesi Achaemenian (Hakhamaneshi) dönemlerinde rastlanmaktadır. Bu tarihlerde merkezi İranda kurulan ilk büyük imparatorluk olan Persepolis kurulmuştur.
Milattan önce 334 de Büyük İskender tarafından yıkılmıştır.
Nevruzun gelişi için hazırlık.
Charshanbe Souri
Anlamı Çarşamba Festivalidir. Yılın son çarşambasından önceki gece İranlılar tarafından kutlanır.
Ateş Festivali, ışığın karanlığa karşı zaferini kutlayan, arkasında Zerdüştlüğün izlerini ve ritüllerini içeren bir festivaldir. İnsanlar sokaklara çıkıp şenlik ateşleri yakarlar ve üzerinden atlayarak geleneksel şarkılarını söylerler.
Bu şekilde yeni yıl için ateşin bilinç altlarındaki veya ruhlarındaki korkuları yok ettiğine inanırlar. Ateşin cıcaklığı ve canlılığı ile solukluğu ve kötülüğü değiştirirken çeşitli pasta ve çerezler ikram ederek geçmiş yıldaki sağlık ve mutlulukları için teşekkür ederler. Geleneklere göre yılın son günlerinde atalarının ruhları yaşayanları ziyaret eder
Ve çocuklar kendilerini kefenleyerek bu ziyareti yeniden canlandırılar ve sokaklarda koşarak ellerindeki kaşıklarla tencere ve tavalara vurarak ikramları sorarlar. Bu yılın son şanssız çarşambasını dövmeyi sembolize eden kaşık dayağı denilen bir ritüeldir
Sofreh-i Nevruz (Harf Sin)
Geleneksel İran bahar kutlamalarında Haft Sin yada yedi S Nevruzun en önemli geleneksel masa düzenidir.
Haft sin masası İran alfabesindeki S ile yazılan 7 nesneyle başlar.
Haft Sin nesneleri :
Sabzeh : bir tabak içinde büyüyen buğday arpa ve mercimek filizi yeniden doğuşu sembolize eder.
Samanu; buğday tohumu ile yapılan tatlı bir puding refahı sembolize eder.
Senjed; iğde ağacının kurutulmuş meyvesi, aşkı sembolize eder.
Sir ; sarımsak , tıbbı sembolize eder.
Sib ; elma , güzelliği ve sağlığı sembolize eder.
Somag ; sumak , gün doğumunu sembolize eder.
Serkeh; sirke , yaş ve sabrı simgeler.

Bu S nesnelerine göre , her ailenin geleneğe bağlı olarak sembolik bir nesnesi vardır. Masaya bir ayna yerleştirmek geçmiş yılın yansımasını sembolize eder. Su dolu bir kaptaki elma portakal ve nar Dünya’yı sembolize eder. Bir kase içindeki balıklar yeni hayatı, renkli yumurtalar doğurganlığı temsil eder. Bozuk paralar yeni yılda refahı, sümbüller ilkbaharı, ışık yayan mumlar da mutluluğu sembolize ederler. Her aile kendisi için özel olan nesneleri de masaya koyabilir örneğin Kur-an, İncil, Tevrat, Avesta yadageçmiş kralların hikayelerinin anlatıldığı kitapları gibi.


Spanish:

Translated by Cristionnen

Translated by Maryoky


Hoy, dia 20 de Marzo, es el año nuevo persa. Es 7035 Aryan, 3751 Zoroastrian y 1392 año solar Hejri.El Año Nuevo Irani, No Ruz (significa Nuevo Dia), es una celebracion del equinocio de primavera. Es el festival Irani mas apreciado y es celebrado por todos. Esta ocasión ha sido reconocida en una u otra forma por todas las grandes culturas de la antigua Mesopotamia. Lo que hoy tenemos como No Ruz con sus caracteristicas unicamente Iranies ha sido celebrado por al menos 2500 años y y está profundamente arraigada en los rituales y tradiciones del sistema de la creencia zoroástrica del período sasánida (tercero a séptimo siglo DC). Esta fue la religión de la antigua Persia antes de la llegada del Islam en el siglo séptimo. Los conceptos familiares del Infierno, el Cielo, la resurrección, la venida del Mesías, el juicio individual y la última se incorporaron por primera vez en este sistema de creencias. Todavía existen en las tradiciones judeo-cristianas e islámicas. Para entender No Ruz tenemos que saber acerca de la cosmología zoroastriana.
El registro más antiguo arqueológico de celebración No Ruz viene de la Aqueménida (Hakhamaneshi) Período de más de 2.500 años atrás. Ellos crearon el primer imperio importante en la región y construido complejo Persépolis (Takhté Jamshid) en el centro de Irán (Pars). Este magnífico palacio / templo complejo fue destruida por Alejandro en el 334 antes de Cristo.
Preparación para Acogiendo con beneplácito el Nowruz
Charshanbe Souri
La noche antes de que el último miércoles de cada año se celebra por los iraníes como Chaharshanbe Suri significa en persa Miércoles Festival, el festival iraní de fuego. Esta fiesta es la celebración de la luz (el bien) ganar a la oscuridad (el mal), el simbolismo detrás de los rituales están todos de vuelta a sus raíces zoroastrismo.
La tradición incluye a las personas que van a las calles y callejones para hacer hogueras y saltar sobre ellos mientras cantan la canción tradicional Zardi-ye hombre az (ane) a sorkhi-ye a az (ane) el hombre. Esto se traduce literalmente como "Mi amarillez es suya, su color rojo es mío", con el mensaje figurativo "Mi palidez (dolor, enfermedad) para ti (el fuego), su fuerza (la salud) para mí." El fuego se cree que se queme todo el miedo (amarillo) en su subconsciente o su espíritu, en preparación para el nuevo año. Sirviendo a los diferentes tipos de productos de pastelería y frutos secos es el Chaharshanbe Suri manera de dar gracias por la salud del año anterior y la felicidad, mientras que el intercambio de cualquier palidez restante y el mal por el calor y la vibración del fuego. Según la tradición, los vivos son visitados por el espíritu de sus antepasados en los últimos días del año, y muchos niños se envuelven en sudarios, simbólicamente recreando las visitas. También corren por las calles golpeando cacerolas y sartenes con cucharas y tocando puertas para pedir golosinas. El ritual se llama qashogh-zany (golpes cuchara) y simboliza la paliza del miércoles pasado mala suerte del año (Trick-or-treat, pero en forma persa y mucho antes de Halloween).Sofreh-i Nowruz (Haft Sin) Haft pecado o el 'siete S es un ajuste importante mesa tradicional de Nowruz, la fiesta tradicional de primavera iraní. La tabla pecado mango incluye siete artículos que comienzan con 'S' de la letra o el pecado en el alfabeto persa.
Los elementos pecado Haft son:
• Sabzeh - brotes de trigo, cebada o lentejas que crecen en un plato - que simboliza el renacimiento
• samanu - un budín dulce hecho de germen de trigo - que simboliza la riqueza
• senjed - el fruto seco del árbol de olivo silvestre - el amor que simboliza
• Sir - ajo - que simboliza la medicina
• SIB - manzanas - que simboliza la belleza y la salud
• somaq - bayas sumac - que simboliza (el color) la salida del sol •
• serkeh - vinagre - que simboliza la edad y paciencia.

Además de estos artículos S, existen otros elementos simbólicos que van en el mango-visto tabla, dependiendo de la tradición de cada familia. Se acostumbra colocar un espejo sobre la mesa para simbolizar la reflexión sobre el año pasado, una naranja / manzana / granada en un recipiente con agua como símbolo de la Tierra, un tazón de peces de colores reales como símbolo de la nueva vida, huevos de colores para representar la fertilidad, monedas para la prosperidad en el Año Nuevo, las flores especiales llamados jacintos para simbolizar la primavera y velas para irradiar luz y felicidad. Cada familia coloca otros elementos de la tabla que son especiales, por ejemplo, el Corán, el libro sagrado del Islam, o el Shahnameh, una historia épica persa de reyes y príncipes coloridos escritos alrededor del año 1000 de nuestra era o el Avesta (libro sagrado de los zoroastrianos) o la Biblia o la Torá (en función de la fe a la que pertenece la familia).





Special thanks to:
ePersia
nazanin s
ROHIRAN


Happy New Year