Join the new world

Крыж Еўфрасінні Полацкай


Герб Ягелонаў. З праўлення Ягелончыка папярочкі набываюць аднолькавую даўжыню


Латарынгскі крыж (фр. Croix de Lorraine), таксама вядомы як «анжуйскі крыж» (фр. Croix d'Anjou), Юнікод U+2628 (☨) — геральдычная фігура, якая ўяўляе сабой крыж з дзвюма папярочкамі. Назва паходзіць ад Латарынгіі - вобласці на мяжы Францыі і Германіі, чыім сімвалам з'яўляецца латарынгскі крыж.

Латарынгскі крыж падобны з патрыяршым крыжом, аднак на патрыяршым крыжы папярочкі, як правіла, размешчаны ў верхняй частцы крыжа, а верхняя папярочка карацей ніжняй. Але могуць размяшчацца па цэнтры з роўнымі па даўжыні папярочнымі ашэсткамі. Латарынгскі ж крыж таксама можа адлюстроўвацца з двума роўнымі па даўжыні папярочкамі; пры гэтым яны могуць размяшчацца не толькі ў верхняй частцы постаці. Гэты крыж з'яўляецца таксама крыжом Эладскай праваслаўнай царквы. Ён выкарыстоўваўся, напрыклад, у Сярэднія стагоддзі ў Беларусі і часта сустракаецца там у наш час.

Крыж атрымаў сваю назву ад Латарынгіі - правінцыі на мяжы Францыі і Германіі. У Сярэднія стагоддзі гэта было буйное герцагства ў складзе Свяшчэннай Рымскай імперыі. У крыжовым паходзе ў 1099 годзе Іерусалім быў узяты, а перамога была прысвечана герцагу Латарынгіі.

Існуе шэраг версій з'яўлення крыжа з двума перакладзінамі ў Латарынгіі. Адна з іх звязвае яго з імем латарынгскага караля Цвентыбольда (франкскае вымаўленне славянскага імя Святаполк), які кіраваў у 895—900 гадах. Ён быў незаконнанароджаным сынам германскага імператара Арнульфа Карынтыйскага і хроснікам караля Вялікамараўскай дзяржавы Святаполка I (менавіта ў яго гонар Цвентыбольд атрымаў сваё імя). Гэтая версія не атрымала шырокага распаўсюджвання - у першую чаргу таму што, хоць сувязі Латарынгіі і Вялікамараўскай дзяржавы несумненныя, сведчанні выкарыстання такой формы крыжа ў Латарынгіі таго часу адсутнічаюць.

Найбольш распаўсюджаная версія выводзіць у якасці крыніцы з'яўлення крыжа ў геральдычнай практыцы Людовіка I, герцага Анжуйскага (1356—1360). Пры гэтым крыж выступае ў якасці сімвала рэліквіі - "Сапраўднага крыжа", якая трапіла ў Францыю нашмат раней. Традыцыя звязвае гэтую рэліквію з імем лацінскага патрыярха Канстанцінопаля Гервазія (памерлага ў 1219 годзе), ад якога яна трапіла да Тамаша, біскупу Іерапетры (на востраве Крыт), ім была прададзена ў 1241 годзе Жану Аллюі, а Жан4 Буасье ў Анжу. Тут крыж становіцца адной з рэліквій анжуйскай дынастыі, і пачынаючы з Людовіка I выкарыстоўваецца ў якасці аднаго з яе дынастычных сімвалаў - у прыватнасці, на сцягах, манетах і г.д.

Рэнэ Анжуйскі зрабіў шасціканечны крыж асабістай эмблемай, а яго ўнук, Рэнэ II Латарынгскі, выкарыстаў шасціканечны крыж у бітве пры Нансі (1477) супраць герцага Бургундыі Карла Смелага ў якасці адметнага знака, у процівагу бургундскаму андрэеўскаму крыжу. Менавіта з гэтага часу крыж атрымлівае найменне «латарынгскага» і, у прыватнасці, трапляе на некаторыя гарадскія гербы. Герцагі Латарынгскія выкарыстоўвалі шасціканечны крыж у якасці дапаможнага элемента асабістых гербаў.

Крыж з двума папярочкамі выкарыстоўваецца ў дзяржаўнай сімволіцы Венгрыі, Літвы і Славакіі; у 1991-1995 гадах выкарыстоўваўся ў дзяржаўным гербе Беларусі. У 1940-1944 гадах выкарыстоўваўся як дзяржаўны сімвал Свабоднай Францыі. У каталіцызме - абавязковы элемент кардынальскага герба.

Акрамя таго, з 1902 года (па прапанове Ж. Сельсіра) латарынгскі крыж з'яўляецца сімвалам барацьбы супраць туберкулёзу.


Лотарингский крест (фр. Croix de Lorraine), также известный как «анжуйский крест» (фр. Croix d'Anjou), Юникод U+2628 (☨) — геральдическая фигура, представляющая собой крест с двумя поперечинами. Название происходит от Лотарингии — области на границе Франции и Германии, чьим символом является лотарингский крест.

Лотарингский крест схож с патриаршим крестом, однако на патриаршем кресте поперечины, как правило, расположены в верхней части креста, а верхняя поперечина короче нижней. Но могут располагаться по центру с равными по длине поперечными перекладинами. Лотарингский же крест также может изображаться с двумя равными по длине поперечинами; при этом они могут располагаться не только в верхней части фигуры. Этот крест является также крестом Элладской православной церкви. Он использовался, например, в Средние века в Белоруссии и часто встречается там в настоящее время.

Крест получил своё название от Лотарингии — провинции на границе Франции и Германии. В Средние века это было крупное герцогство в составе Священной Римской империи. В крестовом походе в 1099 году Иерусалим был взят, а победа была посвящена герцогу Лотарингии.

Существует ряд версий появления креста с двумя перекладинами в Лотарингии. Одна из них связывает его с именем лотарингского короля Цвентибольда (франкское произношение славянского имени Святополк), правившего в 895—900 годах. Он был незаконнорождённым сыном германского императора Арнульфа Каринтийского и крестником короля Великоморавской державы Святополка I (именно в его честь Цвентибольд получил своё имя). Эта версия не получила широкого распространения — в первую очередь потому что, хотя связи Лотарингии и Великоморавской державы несомненны, свидетельства использования такой формы креста в Лотарингии того времени отсутствуют.

Наиболее распространённая версия выводит в качестве источника появления креста в геральдической практике Людовика I, герцога Анжуйского (1356—1360). При этом крест выступает в качестве символа реликвии — «Истинного креста», попавшей во Францию намного раньше. Традиция связывает эту реликвию с именем латинского патриарха Константинополя Гервазия (умершего в 1219 году), от которого она попала к Фоме, епископу Иерапетры (на острове Крит), им была продана в 1241 году Жану Аллюи, а Жан Аллюи в 1244 году продал её аббатству Буасье в Анжу. Здесь крест становится одной из реликвий анжуйской династии, и начиная с Людовика I используется в качестве одного из её династических символов — в частности, на знамёнах, монетах и т. д.

Рене Анжуйский сделал шестиконечный крест личной эмблемой, а его внук, Рене II Лотарингский, использовал шестиконечный крест в битве при Нанси (1477 год) против герцога Бургундии Карла Смелого в качестве отличительного знака, в противовес бургундскому андреевскому кресту. Именно с этого времени крест получает наименование «лотарингского» и, в частности, попадает на некоторые городские гербы. Герцоги Лотарингские использовали шестиконечный крест в качестве вспомогательного элемента личных гербов.

Крест с двумя поперечинами используется в государственной символике Венгрии, Литвы и Словакии; в 1991—1995 годах использовался в государственном гербе Беларуси. В 1940—1944 годах использовался как государственный символ Свободной Франции. В католицизме — обязательный элемент кардинальского герба.

Кроме того, с 1902 года (по предложению Ж. Сельсиро) лотарингский крест является символом борьбы против туберкулёза.

***
Прашу вас дарагія грамадзяне eБеларусі выконваць павагу ў баях да страт суграмадзян, у паветраным баі парог пры абароне 25,000, а пры напад 20,000. Многія крадуць бх у гульцоў з нармальным страт, а гульцы копяць золата фармяць або донатят для нармальнага страт.Лепш размяркоўваць страты па раўндах і быць гатовым да наступнага раўнда

Прошу вас дорогие граждане Беларуси соблюдать уважение в боях к урону сограждан, в воздушном бою порог при защите 25,000 ,а при нападение 20,000. Многие воруют бх у игроков с нормальным уроном, а игроки копят золото фармят или донатят для нормального урона.Лучше распределить свой урон по раундам и быть готовым к следующему раунду.


Раздача

Умовы:

пішыце нумар падпіскі на газету

Атрымайце:

3 адзінку золата

100 ежа Q7

10 зброю Q7