Το Μακεδονικό ζήτημα

Day 3,716, 07:20 Published in Greece Greece by MrSkr1k

Λοιπόν, αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για ένα από τα πιο επίκαιρα θέματα, μετά κιόλας την χθεσινή μεγάλη επιτυχία του συλλαλητηρίου, που είχα την τύχη να βρίσκομαι μέσα και να νιώσω τον παλμό όλων αυτών των πατριωτών που ήταν χθες εκεί και βροντοφώναξαν. Προσοχή, για να μην παρεξηγούμαστε, δεν θεωρώ πατριώτες μόνο αυτούς που ήταν χθες στο συλλαλητήριο, σίγουρα υπάρχουν και άλλοι πολλοί που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν να βρίσκονται εκεί αλλά η καρδιά τους χτυπούσε εκεί μαζί μας.
Αφορμή μου για αυτό το άρθρο είναι ορισμένα σχόλια εδώ μέσα αλλά και έξω από εδώ. Αρχικά δεν θα ασχοληθώ με αυτούς που δεν τους νοιάζει, δεν τους καίγεται καρφί για να μιλήσουμε και λίγο λαϊκά, γιατί δικαίωμα τους είναι να μην θέλουν να ασχοληθούν, όπως και δικαίωμα μου είναι να ασχολούμαι με αυτό το ζήτημα.
Θα ήθελα να σταθώ και να ασχοληθώ με αυτούς που ασχολήθηκαν μαζί μας, εννοώ αυτούς που σχολίασαν επικριτικά το συλλαλητήριο και ξέρουν να προβαίνουν σε διάφορους σχολιασμούς. Μίλησαν κάποιοι, ότι αυτοί που ήταν στο συλλαλητήριο και πόσο μάλλον το στηρίζουν ότι είναι ακροδεξιοί και τα παρελκόμενα τους (ναζιστές και φασίστες), ΟΧΙ δεν είμαστε ακροδεξιοί, είμαστε πατριώτες που αγαπάμε την χώρα μας και το βροντοφωνάζουμε. Δεν θα αφήσουμε μεμονωμένα περιστατικά να αμαυρώσουν την εικόνα μας.
Τώρα, δεν θα αναφερθώ στα γνωστά περί της μαιμού-μακεδονικοτητας του γειτονικού κρατιδίου αλλά θα αναφερθώ σε μία άλλη οπτική του θέματος, ας πούμε λοιπόν ότι δεχόνται οι πολιτικοί μία σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό (προσωπικά είμαι απόλυτα κατά), ας δούμε λίγο λοιπόν την ρεαλιστική πραγματικότητα στο γειτονικό κρατίδιο. Η κυβέρνηση έχει μία ισχνή πλειοψηφία (61 στις 120), που για την αναθεώρηση του Συντάγματος απαιτούνται τα 2/3 και η αντιπολίτευση (το κόμμα με τις περισσότερες έδρες) είναι απόλυτα αντίθετη και δεν γνωρίζω αλλά δεν νομίζω ότι η βουλή είναι αναθεωρητική για την αναθεώρηση του συντάγματος. Επομένως, ακόμα και να λυθεί ( στα λόγια ) το θέμα, στην πράξη είναι ανέφικτο να λυθεί. Και αφού έτσι είναι τα δεδομένα, αρχίζουν οι σκέψεις...
Ποια ευκαιρία να λυθεί το πρόβλημα; Μήπως, είναι κάποιο τέχνασμα ώστε να τους παραχωρήσουμε κάτι ακόμα και στο τέλος να τους δώσουμε και όλη τη Μακεδονία; Ακόμα, κάτι τελευταίο, αυτή τη στιγμή, ποιος βρίσκεται υπό πίεση; Η λογική λέει υπό πίεση βρίσκονται τα Σκόπια με τις εσωτερικές συνθήκες που επικρατούν και είναι αυτοί που αυτή τη στιγμή είναι εκτός ΝΑΤΟ και θέλουν να μπουν. Η λογική, ακόμα, λέει πως αυτός που βρίσκεται στην αναγκή κάνει τα πιο πολλά βήματα πίσω. Η Ελλάδα τι έχει να χάσει; Να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ακόμα περισσότερες χώρες με το όνομα '' Μακεδονία '', ας το κάνουν. Αν η Ελλάδα ασκεί βέτο, δεν μπαίνουν τα Σκόπια στο Νάτο ποτέ. Να υπενθυμίσω, βέβαια, πως κάποιες χώρες έχουν αλλάξει την άποψη τους για την αναγνώριση των Σκοπίων (βλ. Ρωσία, Σερβία). Γιατί λοιπόν, να μην ασκήσουμε σωστή εξωτερική πολιτική (από τις λίγες φορές) και μέσω διμερών σχέσεων να αλλάξουμε όλοι αυτή τη προπαγάνδα που υπάρχει;
Αυτά είχα να πω, θα κλείσω με δύο πραγματάκια που είδα και μου άρεσαν αρκετά:
1) Οι Τούρκοι διδάσκονται με το όνειρο ενός Τουρκικού Αιγαίου και Θράκης.
Οι Σκοπιανοί διδάσκονται την απόκτηση μιας κλεμμένης Μακεδονίας.
Οι Αλβανοί ονειρεύονται μια Αλβανία ως την Πρέβεζα.
Και εμείς στην Ελλάδα ανεχτήκαμε και επιτρέψαμε όποιος μιλάει για πατρίδα, να τον λένε ρατσιστή, ξενοφοβικό, φασίστα, ακροδεξιό και ό,τι άλλο...
2)Τα λόγια του μεγάλου Μ. Θεοδωράκη:
Όταν φοβάσαι να πεις ότι αγαπάς την πατρίδα σου κι όταν -ακόμα χειρότερα την ξεπουλάς- αυτό είναι ραγιαδισμός.
Όταν δεν φοβάσαι να πεις ότι την αγαπάς και έχεις το θάρρος να το βροντοφωνάξεις, αυτό δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός!
Και η Ελλάδα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει ανάγκη από πατριώτες
Αυτή είναι η απάντηση μου στους δήθεν προοδευτικούς.