یتیم خانه ایران

Day 4,435, 06:39 • Published in Iran Armenia • by mohammadh77



سلام هموطن
خواستم مرهمی بر قلب تکه تکه شده ات باشم اما نمی توانم
فقط می توانم بگویم که دلم برایت می سوزد
دلم می سوزد که هیچکس در هیچ جای دنیا به فکرت نیست

از چه برات بگویم؟
از اعتراضات اخیر که به اسمی مشتی اغتشاشگر کشته شدی و خانواده ات را مجبور کردند تا تن بی جانت را شبانه و بدون شیون دفن کنن؟
از تشییع چند روز پیش که نهایتا با عنوان "کرمان به فدایت" خونت را مصادره کردند و کسی حتی یک عذرخواهی ساده هم نکرد؟
از سانچی ها و پلاسکو ها و خروج قطار از ریل ها و ده ها پرونده باز دیگر که آن جا هم کسی نتوانست در پی خون ریخته شده ات برآید؟
و یا از زخمی که امروز باز هم سر برآورد و داغی تازه بر دلهایمان زد؟



به راستی که باید خون گریه کنیم
از تمام امید ها و آرزوهایی که سوخت و دود شد
و از تمام خانواده هایی که از جوان هایشان فقط مشتی خاکستر ماند
آری هموطن! به حال و روز خود باید خون گریه کنیم که اگر بخاطر چند خارجی که آن ها هم عمدتا دو تابعیت های ایرانی بودند، این پرونده نیز باید در زباله دان تاریخ خاک میخورد



و باز هم از تمامی این خون ها که بگذریم، شهید زنده این اتفاقات ماییم که هستیم و میبینیم و ذره ذره آب میشویم
و آری این چنین بود ای برادر
ما یتیم ترین مردم جهانیم..
و چه دروغ قشنگی که هیچ حکومتی بر ظلم نمی ماند...