κομίζω Γλαύκα εις Αθήνας

Day 4,893, 05:28 Published in Greece Greece by vanzel papado


Αθήνα 1834 ο τότε Βασιλιάς της Ελλάδος Όθωνας κάνει την επίσημη είσοδό του στη νέα πρωτεύουσα του κράτους την Αθήνα.
Με την άφιξή του στον Πειραιά, γίνεται δεκτός από αντιπροσωπεία η οποία του προσφέρει μια ζωντανή κουκουβάγια σύμβολο της αρχαίας πόλης των Αθηνών και ένα κλαδί ελιάς.
,,,ανεβαίνει την οδό Πειραιώς και φτάνει στον αρχαίο Ναό του Ηφαίστου, που τότε είχε μετατραπεί σε χριστιανικό ναό του Αγίου Γεωργίου,όπου θα ακολουθούσε μια σύντομη δοξολογία για την άφιξή του, το πλήθος εκεί βλέποντας τον Όθωνα με την συνοδεία του να κρατάνε μια ζωντανή κουκουβάγια που του είχαν προσφέρει στον Πειραιά, το θεώρησε αστείο μη γνωρίζοντας ότι και εκείνου του την έδωσαν λίγο πριν, και πιστεύοντας ότιτην πήγαινε ως δώρο για να τους δείξει το ένδοξο αρχαίο παρελθόν της πόλης των Αθηνών.
Το θεώρησαν λοιπόν προσβλητικό ένας ξένος να «κομίζει Γλαύκα εις Αθήνας» την πόλη που σύμβολό της ήταν η κουκουβάγια και άρχισαν να χρησιμοποιούν ευρέως αυτήν την φράση που ήταν γνωστή από την αρχαιότητα απο το έργο όρνιθες του Αριστοφάνη,αλλά που ήταν σε αχρηστία στην καθομιλουμένη μέχρι το περιστατικό με τον Όθωνα.

Και μέχρι σήμερα η φράση αυτή χρησιμοποιείται όταν κάποιος πάει να πει πράγματα πασίγνωστα σαν να ήταν άγνωστα.

Από τον Πειραιά λοιπόν του 1834 και με την κουκουβάγια του Όθωνα ανά χείρας έγινε γνωστή η φράση που σημαίνει «παρουσιάζω σαν καινούργιο ή πρωτοποριακό κάτι που είναι ήδη πολύ γνωστό».


Φιέστα ντροπής στις 17 Μαΐου από την Ευρωπαϊκή Ένωση Αλεξιπτωτιστών για τα 80 χρόνια από την εισβολή στη Μεγαλόνησο

Σε μια αδιανόητη και προκλητική ενέργεια προχωρά η Ευρωπαϊκή Ένωση Αλεξιπτωτιστών, που ούτε λίγο ούτε πολύ αποφάσισε να τιμήσει, με αφορμή τα 80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης, τους ναζί που συμμετείχαν στην επιχείρηση εισβολής στο νησί το 1941.

Παραποιώντας την Ιστορία και υμνώντας ουσιαστικά τη χιτλερική Γερμανία, η συγκεκριμένη ένωση, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωσή της, προανήγγειλε εκδηλώσεις… τιμής από τις 17 έως τις 23 Μαΐου στα Χανιά. Οπως αναφέρουν προκλητικά στην ανακοίνωσή τους, «έχουν περάσει ακριβώς 80 χρόνια, όταν το επίλεκτο σώμα του Γ΄ Ράιχ έπεσε και κατέκτησε το νησί της Κρήτης. Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τη θυσία τους, ας προσευχηθούμε στα πεσόντα αδέλφια μας, που μεταφέρθηκαν διά αέρος και επιτυχώς ολοκλήρωσαν την πρώτη στρατηγική αερομεταφερόμενη επιχείρηση στην Ιστορία».
εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Όλα τούτα τα διάσπαρτα αποσπασματικά νόημα μπορεί να μήν βγάζουν ,ή και να βγάζουν το καθένα τη δική του σημασία στην ανάγνωση του ξεχωριστά ,σημασία έχει το παιχνίδι που είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση ,ίσως όχι το συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά το παιχνίδι εκπαιδευτή που δέν είναι άλλο από τα Μέσα {Μαζικής} Επικοινωνίας και Πληροφόρησης . Για παράδειγμα {και εφόσον δέν έχεις πεθάνει βλέποντας Ευαγγελάτο}
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη μελών της κυβέρνησης ή όσων στο
παρελθόν διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης. Άρθρο 86 Παράγραφος 1.
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών αλλάζουν τα σύνορα της χώρας. Άρθρο: 27 Παράγραφος 1.
Με πλειοψηφία 180 βουλευτών εκχωρούνται συνταγματικές αρμοδιότητες
σε διεθνή όργανα. Άρθρο: 28 Παράγραφος 2
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών γίνεται περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας.Άρθρο: 28 Παράγραφος 3.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα για νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν δημοσιονομικά θέματα. Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Μόνο η Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα. Άρθρο: 110 Παράγραφος 2.
Η αστυνομία μπορεί να απαγορεύσει τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις.Άρθρο 11. Παράγραφος 2.
και άλλα πάρα πολλά ωραία που μπορείτε να βρείτε στο τζιζ μην ακουμπάτε καθόλου
Η Βουλή : Το Πολίτευμα


«Και στην πράξη άλλαξαν τη συνηθισμένη σημασία των λέξεων κατά τη δική τους αυθαίρετη κρίση. Έτσι, η αλόγιστη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία… και η προνοητική αναβλητικότητα εύσχημη δειλία. Η σωφροσύνη πρόσημα ανανδρίας και η σύνεση σε καθετί αδράνεια για καθετί. Η παράφρων ορμητικότητα συγκαταλέχθηκε στα ανδρικά προτερήματα, ενώ η πολύ προσεκτική εξέταση των πραγμάτων χάριν ασφαλείας λογίστηκε πρόφαση για υπεκφυγή» (Θουκυδίδης).

Το δίλημμα “συνθηκολόγηση/υποταγή, συνδιαλλαγή ή πολεμική σύγκρουση” δεν είναι νέο. Έχει τεθεί πολλές φορές με διαφορετικές εκφάνσεις στην ιστορία μας. Αρχαία και σύγχρονη. Η υπό συνθήκες φόβου, μοιρολατρίας ή δημόσιας ομολογίας αδυναμίας προσαγωγή σε μία διαπραγμάτευση χωρίς αμοιβαία αποδεκτές προϋποθέσεις αποτελεί ασφαλή μέθοδο για διπλωματική ήττα. Αυτό, βεβαίως, ισχύει και για τα ελληνοτουρκικά.

Αλέξανδρος Μαλλιάς πρέσβης επί τιμή