Erep'i Bıraktım Hayatım Değişti - Part 1

Day 3,338, 12:08 Published in Turkey Turkey by Mr. Battle Hero


Selamun Aleyküm beyler ben erepin en sevilen oyuncusu wiseman (vayzmın diye okunuyor 'mın' derken ı ve e arası bir ses çıkıyor, vizeman değil!!). Yokluğum hepinizi üzdüğü için geri geldim... demiyeceğim çünkü beni hatırlayan kişi sayısı 10'u geçmez heralde. (fake hesaplarım dahil)

Boş duran top 5 makaleler köşenizi görünce halinize acıdım bir şeyler yazayım dedim. Beğenmezseniz de devamını yazmam ne yapayım. Neyse..

Ordu duvarıma baktığım zaman en son yazımı 2015 de falan yazmışım. Yani güzelce yuvarlarsak 2 sene olmuş diyebilirim oyunu bırakalı. Geçen gün aklıma "her yeri alalım" efsanesi geldiği için bir makale yazmak istemiştim. O vesileyle 2 gün önce oyuna girdim şöyle bir baktım ki bu 2 sene de ne yollar katetmişim. Vay be dedim.

2 sene önce okulu uzatmış, uzatmakla kalmayıp hala derslere gitmemekte kararlı asosyal bir erep oyuncusuydum. Götü göbeği salmış, pc başında vakit öldürür yer içer yatardım. Şimdi ise final dönemindeyim okul bir haftaya bitecek inş. (4 senelik okulu 6.5 sene okudum)



Ben artık okulda tanıdık yüz kalmamaya başlayınca o kadar senem boşa gitmesin şu okulu bitireyim artık dedim ve mağaramı terkedip okula gitmeye başladım. Okula gittikçe fark ettim ki dersi geçmek için sadece okula gidip dersi dinlemek yetiyormuş. Hocaların da pek bildiği bir şey yok, bildiklerini anlatıyorlar o da sınavda çıkıyor. Bu basit gerçeği çok geç öğrendim maalesef. Neyse hikayenin bu kısmı çok da ilginizi çekmiyordur ben giriş yapmak için şeyetmiştim.

Gelelim erep'e. Hepiniz biliyorsunuz ki erep uğursuz bir oyundur, plato yahudi ajanıdır. Şaka şaka plato çingendir sadece. Bu uğursuz oyundan kurtulmak için bu fikri önce aklınıza yerleştirmeniz gerekir.Bunun için en etkili yol epakistanda bulunduğum sıralarda öğrendiğim doğunun eşsiz mistitizminin baharatlı yöntemlerinden biridir. Şöyle yapılıyor:

Günün sessiz bir zamanında odanızda yalnızken bir sandalyeye veya koltuğa oturun, gözlerinizi kapatın ve 3 kez derin nefes alın verin. Hava karanlıkken yaparsanız gözlerinizi kapatıp konsantre olmanız daha kolay olur (saat 22:17 bunun için en uygun zamandır)

Sonra ayağa kalkın ve kendi etrafınızda 3 kez dönün. En son pencereyi açıp "platonun babannesi kaşar" diye bağırın. (ne kadar yüksek sesle bağırırsanız erepten kurtulma şansınız o kadar artar.)



Artık erep'i bırakmaya hazırsınız. (şaka canım)

Erepi bırakmamla birlikte hayatım çok hızlı bir ivmeyle düzelmeye başladı. İlk zamanlar merdiven çıkmakta zorlanan ben şimdi merdivenleri gözüm kapalı 4er 4er çıkar oldum. Gözlerimin içi gülmeye başladı, kendime öyle bir özgüven geldi ki göğsüm kabarmış omuzlarım bulutlarda geziyordum. Bu özgüven patlaması hayra alamet değildi ama ben onu o zamanlar kavrayamadım tabi. Ta ki o güne kadar..

2015 yazıydı. Yaz okuluna gidiyordum. Normalde ikinci öğretimim yaz okulunda dersler sabah olunca erken kalkmak gerekiyor. Okulu bitirmek niyetimiz olduğundan erken kalkıp gidiyoruz okula. Yine uykumu alamadığım bir gün gittim durağa otobüs bekliyorum. Geç geldi nalet otobüs. Yazın öğrenci az diye otobüs seferlerini azaltıyorlar. normal zamanda 5-10 dkda gelen otobüs 25 dakika oldu hala gelmedi. En nihayetinde gelen otobüs de ağzına kadar dolu. Bizim buranın otobüsleri minibüsten hallice. Bende biraz da boy olduğundan ayakta iki büklüm olmadan ayakta durmak mümkün değil. Yaz sıcağında konserve kutusuna istiflenmiş bir şekilde bindik otobüse.



Benim bindiğim duraktan okula varmak yarım saat. Tam otobüsün ön tarafında tümsek var ben de oraya denk geldim. Otobüs normalde zaten tavanı basık bir de tümsekte olunca artık sırtım tavana deyecek şekilde kambur duruyorum. Klima falan hak getire. Üstüne üstlük otobüsün camları da o kadar ufak ki içeri hava girmiyor. Yarım saat sabredecez artık dedik ama ne mümkün.

15 dk falan anca sabrettim sonra benim kayış koptu. Dedim adama abi senin arabada klima falan yok mu bu ne dedim. Yok dedi tersledi. "Kusura bakma ama senin araban da pek boktanmış" dedim. Adam bir afalladı önce sonra otobüsü çekti kenara..

Devam edecek...