ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ 💭

Day 5,830, 00:08 Published in Greece Greece by Makrugiannis





Το άρθρο αφορά αποκλειστικά και μόνο το παιχνίδι erepublik και τους λογαριασμούς-χαρακτήρες του.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα της πραγματικής ζωής είναι τελείως συμπτωματική““






Διαβάζοντας χθες το άρθρο του Tank Luck με τίτλο
Έφτιαξα avatar με χρήση της AI. "ζήλεψα".
Τον τελευταίο καιρό,όπως θα έχουν παρατηρήσει οι αναγνώστες της εφημερίδας,άρχισα να φτιάχνω και να χρησιμοποιώ εικόνες,φυσικής νοημοσύνης,που να συνάδουν με το κείμενό μου.
Είπα λοιπόν να πειραματιστώ κι εγώ με την τεχνητή νοημοσύνη βάζοντάς την να μου φτιάξει μια εικόνα επάνω σε δικό μου κείμενο.
Να οπτικοποιήσει δηλαδή τις σκέψεις μου.
Μπήκα λοιπόν στη διαδικασία να γράψω ένα ενδοσκοπικό κείμενο για αυτόν και μόνο το λόγο.
Να δω κατά πόσο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αποδώσει τις σκέψεις μας.
Το προσπάθησα αρκετές φορές,το παράδοξο όμως ήταν ότι ενώ κάθε φορά έβαζα το ίδιο κείμενο,κάθε φορά μου έβγαζε και διαφορετική εικόνα.
Ποτέ την ίδια!
Στο τέλος του κειμένου παραθέτω τις εικόνες που βγήκαν μετά από κάθε προσπάθεια.
Σας προτρέπω λοιπόν αφού διαβάσετε το κείμενο να επιλέξετε εσείς ποια εικόνα ταιριάζει στο κείμενο.




Τίτλος:
Κρίση ενικού


Συμβουλή:
Κρατάτε αποστάσεις.
Ακόμα και από τον εαυτό σας!
Όποιος εξ υμών συνηθίζει να μιλά με τον εαυτό του,αν θέλει να αποφύγει τυχόν δυσάρεστες καταστάσεις,θα πρέπει να αποφεύγει την εγγύτητα γενικά και ειδικά αυτή με τον εαυτό του.
Ελλοχεύει κινδύνους και κρύβει αόρατες παγίδες η μεγάλη οικειότητα που επιφέρει αναπόφευκτα…η χρήση του ενικού.
Ιδού μια σύντομη ιστορία που μου διηγήθηκε ένας γνωστός.
Πολύ γνωστός!

Άρχισα,λέει,να συνομιλώ με τον εαυτό μου,το χαμένο εντός μου εαυτό,για την ακρίβεια.
Ξεκίνησα να του μιλώ διστακτικά,φοβούμενος κι εγώ δε ξέρω τι,μια απόρριψη ίσως;
Τον προσέγγισα επιφυλακτικά με σκοπό ν’ανοίξω έναν εσωτερικό διάλογο.
Το παράδοξο του πράγματος είναι ότι δεν αισθανόμουν καθόλου μα καθόλου οικεία απέναντί του.
Ως εκ τούτου αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω,αν και δεν ενδείκνυται,πληθυντικό ευγενείας.
Λάθος μου ασυγχώρητο,φάουλ αντικανονικό που σηκώνει απευθείας κόκκινη κάρτα,να συστηθώ φορώντας το “προσωπείο” που χρησιμοποιώ στην κοινωνική μου ζωή.
Αυτός στεκόταν εκεί υπομονετικός,απλός,αμίλητος,αφτιασίδωτος,γυμνός χωρίς καμία ντροπή.
Κανένας που ζει εντός μας δε φτιασιδώνεται,αυτός είναι απαράβατος άγραφος κανόνας.
Για καλή μου όμως τύχη,ο χαμένος μου εαυτός φάνηκε να ξανά βρίσκει τον εαυτό του και υπήρξε επιεικής μαζί μου,φιλικός θα έλεγα.
Με επέπληξε ευγενικά στον ενικό,πριν ακόμα προλάβω να τελειώσω την πρώτη μου φράση,στον πληθυντικό.
Με έβαλε στη θέση μου,το παραδέχομαι.
Αφού λοιπόν έσπασε τον πάγο,του εκμυστηρεύτηκα τις πιο μύχιες σκέψεις μου και με έκπληξη διαπίστωσα ότι τα γνώριζε ήδη όλα.
Ο διάλογος εξελίχθηκε σε έναν εσωτερικό μονόλογο του εξωτερικού εαυτού με τον εσωτερικό.
Μέχρι που τα είπα όλα και ξαλάφρωσα!
Πάντα στον ενικό.
Ο έσω εαυτός έστεκε στο ίδιο σημείο ακούγοντας πια αμίλητος,δεν είχε απολύτως τίποτα να πει που να αφορούσε αποκλειστικά τον ίδιο.
Τα λόγια του και οι απαντήσεις του αφορούσαν μόνον τον έξω εαυτό.
Ήταν ένα έγκλειστο εγώ χωρίς ανησυχίες,χωρίς βιωματικές εμπειρίες,ζώντας μια ζωή στα σκοτάδια.
Από εκείνα τα σκοτάδια ξεπήδησε ξαφνικά ένα τρομακτικό εκτυφλωτικό ερώτημα.
Μήπως ήμουν εγώ τελικά για εκείνον,ο “έξω από’δω”;
Η τόσο μεγάλη οικειότητα που επέφερε η χρήση του ενικού,μετατράπηκε ξαφνικά σε κρίση ενικού.
Μη μπορώντας να ανασάνω, άνοιξα διάπλατα την πόρτα μου.
Χωρίς να προλάβω να αντιδράσω,
βγήκε εκείνος έξω κι έμεινα εγώ μέσα να παριστάνω τον έσω εαυτό περιμένοντας,στημένος σαν σε καρτέρι,κάποιον να μου μιλήσει στον πληθυντικό για να του απαντήσω στον ενικό.




Ακολουθούν οι εικόνες που έβγαλε η τεχνητή νοημοσύνη διαβάζοντας το κείμενο
Επιλέξτε ποια κατά τη γνώμη σας ταιριάζει στο κείμενο:


1.



2.



3.



4.



5.



6. [


7.



8.