Join the new world

Си шетам јас така низ паркче малку подзамислен за моменталната психофизичка и ментална подготвеност на нашиов напатен народ, и само ми фрштат идеи од сите страни како да го подобрам квалитетот на живот кај младава популација, која така напатена 70% седи дома и бара работа, а другине 30 си работат у администрација и ги заболе таквото дали у фТорник, петок и сабота бил пензионерски ден или младиве намерно идат у школо и факс у тие денови само за да ги нервираат старцине кои едвај чекаат да ги искршат столицине у аутобус од седење и целодневно мрчење за тоа каква била денешната младина и колку била покварена. Јебига има од кого да учиме... Пардон да учат 🙂.
Едно време ми текна и си викам абе Фиљо дај ти да си се вратиш у твојата политичка кариера ко порано ( да не се лажеме ама еднаш сум бил на кутии за гласање и тоа на група избирачи, партал ги напрајвме на избори другите со освоени мнозински гласови против нас) и да понудиш нешто у владава, па мож ќе прифатат и ќе ја отераш цела младина у ПМ... пардон, ван наши граници... пр. у Кичево или Дебор. Седнав на една клупа од карши кај што играа табла едни дедовци од времето на 2-ра светска војна, кои штотуку почнале да замирисуваат на земја, си го зедов од џеб бележникот и почнав да пишуем говор за мојот кам-бек у политика. Ми текна дека од карши тие истите дедовци можеби се од некоја тајна служба и да ме искодошат кај некој у позиција па дури и да ми ги украдат идеите, па дошле да ме шпиунираат ко демек играат табла. Они мене со такви финти... абе Фиљо не цица палци од сабајле, само навечер пред спиење. Станав од клупата и се скрив шпиунски позади едно дрвиште троа поголемо и почнав да фаќам забелешки. ЈаС умислен не приметив дека некој ми дошол позади грб и дубоко ми дише у врат и целиот растреперен ко зајак пред загар, рипнав и се свртев да видам кој има позади мене. Што да видам?... Една момичка накај 18-19 години видно уплашена од мојата реакција се повлече 2-3 чекора наназад и видно запрепастена од мојата убавина, силно ги затвори очите и дубоко воздивна. И се извинив од мојата реакција и ја понудив да седнеме на некоја клупа за да ја подсмирам малку. Полека се поопушти и првото прашање и беше 'зар и тука ќе клаваш коњ?'. На тоа и одговорив само дека ќе го клавам вечер коњот ако у меѓувреме се најде тазе политичарка со мислења слични на моите. Она ми се насмевна и ме покани на сокче и по едно благо у Египед, а ја ко џентламен ја прифатив понудата, не заради нешто друго, туку стварно ми се лижеше... Благо де. Почнавме некој бош муабет за упознавање. Кој од кое село е дојден и што бара у најголемава СЕЛСКА Метропола у Македонија. Ми кажа дека штотуку се запишала на Факс тука у селово и тоа на електро (јас одамна забележав дека е електраш по косата. Баша и беше онка наелектризирана али на еден симпатичен начин). Ја јебига сум завршил некоја година пред неа и тоа у комшии кај неа. Машинец да му го турам 🙁. И така по муабетите испадна дека не сме роднини, па ми се укажа шанса да ги испробам моите шмекерси квалитети. Го лижнав среднив прст и и поминав покрај челото да и ги поднаместам развеаните шишки. Немаше никаков отпор. Од тука дојдов до закључок дека на малава може и се свиџам, па ја поканив да одиме на некое поотмено место али предтоа уредно да си ја плати сметката. Станавме и ја однесов на КЕЈ каде сите што седат, седат само за да бидат видени, а јас сакав да се покурчам со малава која иако беше со лелеава коса, сепак беше многу симпатична. Испивме по една пијачка (овој пат јас платив) и тргнав да ја испратам докај тетка и каде што била сместена. За брзо време дојдовме до станчето, а јас целиот избезумен имав намера да ја пољубам, па макар и шамар да изедам. Пробувам нешто да направам али у последен моменат се отргнувам и наеднаш се вртев и педерски со рачето и мафнав ко демек пријатно. Она ме заграба јако и така ме залижа, што помислив дека штотуку лице сум се измил. Занесен ја грабнав за маица да се избришам мислеќи дека тоа е пешкир. Така сум заглибал у цицкарник, што помислив дека перде сум фатил на очиве. Така загреана, а јас загорен ко никад до сега, ме зграби за половина и ме внесе у станот. Немаше никој и ме однесе кај неа у соба. Извади некакви свеќи, ги запали и почна да прави некакви сексуални обреди од нејзиниот крај. Почна да ми се умилкува и наеднаш пушти некаква неспецифична музика за моиве уши и почна да ми игра у скут. Стојанчо мој никад у живот не бил толлку весел и жив. После неколку минути ми кажа АЈ СЕГА МАЛКУ И ТИ!!!. Јебига сум се фатил на оро и има да го играм до крај али со предпазливост од неколкуте предходни сеанси на кои сум го наебал. Си играм ја така и сум се занел, небаре стриптизов е моја проофесија. Да имаше шипка кузнај колку саати ќе се вртакав и пентарев на неа. Така занесен се свртев со газот накај неа и почнав да и мешам со кукови. Едно време слушнав едно пљассс... По неколку секунди осетив и таква болка у заден трап и се вртам да видам кој ме лупнал у задница, кога гледам 10 прсти ми се познаваат на шасија. Аман бре сестро... Сега кој ќе ја префарбува? Недај боже и корозија да ми покаже... Кој ќе пуни тоа бре?... Али нема везе. За кратко време ме грабна (пошто ја слабичок, а она таман силна и обилна да ме превртува како сака) и ме џитоса на еден стол што се клати. Седна врз мене и почна со тренингот. За неколку минути ја фрлив доле на под и ја јавнав ко коњ-кобила и почна патишествието. Едно време гледам како зеде нешто у рука и јако ме швркна близу ауспух. Болело маме му ебем... Тогаш сватив како им било на коњите ко ги маваат со камшик. Нема везе ќе истрпам се само да ја задоволам. Зимам и работам како нива да орам. Целиот задишан, се борам за воздух, а од мене тече вода што да ви кажам. Оваа па уше ми вика побрзо-побрзо, а јас слаб на кондиција, па зимам одмор од неколку секунди па продужувам. Осеќам по мене фрштат камшици, али за кратко време отрпнав па само си ги гледав зарешките на телово од истите. Од пусти страФ не свршуем со работата се додека не каже она дека е доста. Се плашев да не почне предвреме да ми потече уље, а исто така да не ми зариба моторот или да ми прекине со работа бош пумпата. На душа ќе ме носи кутрата. Собрав храброст, пребацив од плин на бензин и тргнав у побрзо шалтање брзини и брза вожња на моето машинче низ тесното, неосветлено тунелче. Едно време ја слушнав момава како воздивна како парна локомотива, што беше повод за проработување на цревцето од бензиската пумпа и пунење на нејзиниот резервоар, пред кој имаше стаено заштита од прелевање. Се оддтргнав од неа навреме, исплашен да не се залепам за неа како некоја џукела, па да не види некој. Не за друго, туку у тој моменат увек стапот го јаде машкото. Видно изморен станав да се облечам набрзина и да се макнам од тука што побрзо. Таман се облеков оваа ми ги кажа најлошите неколку збора што сум ги слушнал до сега...
ДА БЕШЕ ПОЛИТИЧАР САМО ЌЕ ВЕТУВАШЕ А НИШТО НЕМАШЕ ДА ИСПОЛНИШ! СРЕЌА ШТО НЕ СИ ТАКОВ...
Е тука ме пресече и така драги мои предвреме заврши мојот кам-бек на политичката сцена.
ВЕТЕНО ИСПОЛНЕТО!
Со љубов кон Вас
Фиљо.