Утеха

Day 2,383, 07:41 Published in North Macedonia Nigeria by efiljo II

Како по обичај секој петок навечер си седам јас у омилениот мој кафиќ уште од детството, потпрен на шанк со чаша коњак. Полу мрачна задимена просторија во која за да видиш нешто подалеку ти треба двоглед. Но тој ден бев нешто очаен. Добро де ај да кажам се скарав со тогашната цура и решив да ја преболувам. Шанкерот, иначе мој добар другар почна да ме теши. Ми тури цела чаша пуна до врв коњак без мраз и ми рече оваа е од куќата. Е така ме прелажуваат ко ќе кажат. И ја така натегнав 5-6 коњачиња и се врзав на столчето. Со потпрена глава и полу затворени очи чекам да поминат мислите или да најдам некоја надарена да ми ги излечи раниве. Со поглед барав лево десно по некоја силуета али за жал не бев у можност да станам да отидам до дотичната што сум ја шмекал, па оставив на случајот некоја сама да дојде да ме лечи. Ах се какви мисли ми се мотаа низ глава додека ги гледав. Ко за беља сите ми се свиѓаа. Дали јас сум претерал со пиење или цуриве стварно биле убави не знам. И у еден момент до мене доаѓа една доста надарена женска со штикла вискоа пола метро. Седнуе до мене и на увце ми вели : Ако ме частиш 2-3 пијачки со тебе ќе бидам тука цела вечер. А што гз имаше да видите бре. Тоа тртките ко ридовине околу вулканон у Охридон, а шупчето што од време на време и се приметуваше (носеше тесен и мал миниќ и црвена танга, па ко ќе се поднаведнеше се наѕираше по нешто), мислиш е отворот од вулканон, само што не исфрлаше чад и пепел (бар јас не видов). Очи бато како две лубеници од нашиве Македонски и тркалезни ко топка (не ко оние грчкине долги ко вибратори). Мераци беше да мавнеш онака со прстот од ќеф да видиш дали се зрели. Ја иако сум поднапиен али у такви моменти ко ќе се убаци згодна типка ги имам движењата да забележам што поседува од подвижен имот.
Јас како добар џентламен ја частам пијачка. Она ме забележала дека сум нешто накурчен па сакала да се обиде да ме теши. Греота цурата се зажалила за мене. Ми вртеше нешто муабети околу соба, ова-она али ја тешко капирам ( со оглед на околностите во кој се наоѓам). Еднаш се вртам накај неа и и викам е добро дај да бидеме директни и да кажеме што сакаме може? Она ме гледа чудно и ми шепнува добро де Фиљо не се љути. Јас цело време сакам одоколу да ти кажам дека те посакувам и имам празна куќа дома, за да не слушнат другиве. Се вртам наоколу да видам кои други се покрај мене и доаѓам до заклучок дека освен ја, она и шаќеров нема други околу мене. Него да не ја навредам оваа и да и кажам да оди на ќорно оти очигледно не гледа убаво, си преќутев а у едно време ми текна дека можам да ја лажам оти ми е 30 сантими. Од кај знае она ко не гледа? Ќе ја лажам. Едно време ме фати за партали, ме качи у некаква кола и ме однесе у непознат правец. Она возеше. Бре шофериште, 100 луѓе по пат ќе изгазеше. Дојдовме до една куќа и ме внесе у натре. У собата имаше еден голем кревет, некое масиче и чудни слики по ѕидовите. Ме џитоса на креветот и ме расоблече гол пиштол. Ме фати едно незгодно шта да ви причам. Ова мојов ко пцовисан, неќе да стане ко за беља. Абе резил. Оваа се расоблече и ме гледа нешто. Јас ја гледам девојкава топ, а бате Боле не реагира. Се молам и му викам ајде бате стани не ме резили сега. Стани бре мајката да се израдуваш малку, а он глув. Неќе да чуе. Оваа прашуе што ти е бе фиљо зар не те привлекувам? Јас и викам не бе таман работа него малку сум подпивнат па на бате му треба стимулација. Малку му фали и ќе се ококори.
Тогаш ми текна што помислив дека оваа не гледала (за да оди на ќорно). Види мајката као гледа сега дека мојов абер нема да стане и да ја зарипа. И ете она се смилува и вика добро де не се плаши и не се срами сега ќе го разбудиме. Тогаш почна со сласт да лиже лижалкава пробувајќи да ја скорне. Јас едно време и викам само немој да заборавиш дека мојава лижалка е без мастика па да грицнеш малку. Морав страф ме фаќа, а она ми вели не се секирај. Ти само лежи си и уживај. И не требаше многу. За неколку минути се разбуди принцов и рипна одма. Па пусти он по чело почна да ја мава. Тогаш викам ооо Дорчо мирен. Ај доста му е стана дај сега главно јадење. Да го назобам малку. Е тука она рипна и извади нешто од фиока. Налик ми изгледаше ко банана нешто и ми тури у рука. Сега е твој ред ми вика. Ја го гледам ова чудово и си мислам што ли да правам со ова? Треба да го лижам??? Не ми беше ништо јасно. Ја прашуем оваа што ќе ми е ова? Мене не ми треба ова. Абе не сум јас од оние да не си згрешила нешто? Она: Фиљо дај не се прави многу паметен ајде те чекам и се рашири. Ауу што чекаш сестро??? Ајде бе Фиљо пробај ја сливава моја малку, јас досега го будев твојот. Ја го џитосав тоа чудото негде на кревет и почнав со работа. Едно време ко ме грабна за глава и ко ме бутна подлабоко у нејзе, абе мислиш вакум ми пуштила. Снемав ваздух. Ќе се угушам. Јас тргај глава да дојдам до воздух, она тегни за уши. Аии мајката ме начека оваа у тесно. Издржав мушки и некако ме пушти оваа. Тогаш преминавме на главно јело. Јас го ранам Дорчо мој со нејзината сливка едно 10-15 мин и осеќам едно време се прејал. Се стегам и му викам ај уште малку Дорчо, издржи, зобај па после прај што ќе правиш. Ме послуша и на крај се истури. Ептен се прејал. И така јас изморен и исцеден сум заспал. Се будам сабајлето мамурен целиот. Гледам не е моја собата, оваа до мене не е мојана, а нешто ме боли задница шта да ти причам. Се вртам и гледам еден розев мадлест покрај мене и целиот у паника зимам се облакам на брзина и да ме нема.
Леле маме му еб*м оваа ме злоупотребила...
Е дур тогаш забележав дека љубовта болела многу. Ах....
И од тогаш повеќе не седам на шанк да се тешам, туку зимам сепаре и си седам ко чоек.