One Bourbon, One Scotch, One Beer

Day 3,249, 09:35 • Published in Greece Greece • by Pasok na goustaroume

Τετάρτη μεσημέρι στην Κάρυστο, αν και Οκτώβριος ο ήλιος καίει ακόμα μέσω νεφελωμάτων. Είμαι ήδη μία ώρα στην πλαστική καρέκλα με μια γκομενίτσα απέναντί μου και πίνουμε τα 'ντερά μας.  Νιώθω το δέρμα μου να σφίγγει… σκέφτομαι ότι ήρθε η ώρα να πάω τουαλέτα για δεύτερη φορά ένεκα συχνοουρίας και για να σουλουπωθώ λιγάκι από το διαφαινόμενο μεθύσι.

Απέναντί μου το γνωστό σε όλους μας λιμάνι της Ραφήνας, όπου εκεί συν δύο δεν περπατούν, συν τρεις δεν κουβεντιάζουν, παρά πενήντα κι εκατό και πάλε φόβον έχουν… μόνο ο Commander στέκεται, το πέλαγο ατενίζει... Ανάμεσα σε εμένα και την γκομενίτσα δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά τα καραφάκια ούζο12 και τα μαχαιροπίρουνα από το άδειο πιάτο του μεζέ...

Τη μέθη μου τη διακόπτει ξαφνικά η σερβιτόρα, ξανθιά κοκέτα, λίγο πάνω από τα -ήντα με ένα τατουάζ- μανίκι στην αριστερά χείραν της που δεν μπορείς να το αφήσεις να περάσει απαρατήρητο και ασχολίαστο για την κιτσαρία.

“Να σας φέρω ακόμα μία καράφα ούζο12;” με ρωτάει.
“Να μου φέρεις αγαπούλα” και της κλείνω το μάτι.

Δεν περνάνε 5 λεπτά και η καινούρια καράφα ούζο12 μαζί με τα παγάκια ήρθε να δροσίσει τον στεγνό μου λαιμό και η καλλίγραμμη γκομενίτσα αντίκρυ μου να δροσίσει τα μάτια μου...

Σηκώνομαι λίγο από την καρέκλα, πιάνω το κινητό με την viva wallet εφαρμογή για να πληρώσω και αντιλαμβάνομαι το κινητό μου να χτυπάει μανιασμένα από τις ειδοποιήσεις Ποιος με θυμήθηκε μεσημεριάτικα; Γιατί δεν με αφήνουν να απολαύσω ένα από τα θεσπέσια γκομενάκια;

Πιάνω το κινητό, το ανοίγω και βλέπω την φωτό του Vasspana που μου έχει κάνει πόσες αναπάντητες! Οι δύο που είχε αφήσει πίσω του να δίνουν εντολές μάχης στην GAMA - ο Φωστήρας κι εγώ - έχουμε να λογγάρουμε ώρες. Εκτός από αναπάντητες, μου είχε στείλει και ένα sms με τίτλο, one burbon - one scotch - one beer και ένα mms με βιντεάκι το τραγούδι ”όλα ή ΤΙΠΟΤΑ” ...


Βγάζω τα DKNY γυαλιά μυωπίας, τα μάτια μου πρησμένα από την αλκοόλη, και δείχνω το βιντεάκι στην γκομενίτσα που την ξενέρωσα. Ακουμπάω αναπαυτικά στο τραπεζάκι, και κατεβάζω μονορούφι την καράφα περιμένοντας τον Vasspana να απαντήσει στην κλήση μου. Διαβάζω ταυτόχρονα την πρώτη παράγραφο του Μανώλη Γαβαθιώτη, στο άρθρο της εφημερίδος ΦΩΣ των Σπορ .

Διαβάζω την δεύτερη παράγραφο και απαντάει την εισερχόμενή του κλήση. Νιώθω μία αναγούλα στο στομάχι μου και σίγουρα φταίει το μεζεδάκι θαλασσινών που ήταν χαλασμένο και όχι τα μπινελίκια που άκουσα Προσπερνώ βιαστικά την τρίτη παράγραφο του Γαβαθιώτη γιατί εκείνη την στιγμή δύο μωρά ατελείωτα στέκονται μπροστά μου και με κοροϊδεύουν που ήμουν τύφλα.


Φτάνω στην τέταρτη παράγραφο και πετάω την εφημερίδα μακριά γιατί δέχτηκα σαφέστατες εντολές: Γύρνα πίσω στο πόστο σου αμέσως.. Ο Κόμης ετοιμάζει ανατροπή του Κλεάνθη. Αυτός ο ένας ο τιποτένιος μαζί με την ομάδα των πουθενάδων είναι υπεύθυνοι για την διαφαινόμενη ανατροπή. Σε μια ώρα να είσαι πίσω.


Κλείνω βιαστικά την κλήση, πάω στο Μαρμάρι για το καράβι της επιστροφής. Σε μια ώρα ήμουν Ραφήνα. Βγαίνω από τον λιμένα και σε παράπλευρο του δρόμου τσιπουράδικο βλέπω τον Vasspana και τον F@ni κατακόκκινους... Ωχ πάλι μπινελίκια , αναφώνησα! Ευτυχώς όχι, είχα κάνει λάθος... Είχαν μια 5λιτρη νταμιτζάνα τσίπουρο δίπλα τους και είχαν σκάσει  από τα μεζεδάκια και το αλκοόλ. Μου έδωσαν γραπτές εντολές μάχης και άλλα θέματα προς διευθέτηση.


“Μην μας ενοχλήσεις για ανοησίες... μόνο αν σας ενοχλήσει ο Κόμης και η παρέα του - βρείτε του καμία φτέρη να του κάνει σκιά γιατί πρέπει να έχει πάθει ηλίαση για να γράφει αυτά που διαβάζουμε εδώ και χρόνια”

Δεν έβαλα το κινητό στο αθόρυβο γιατί έμεινα από μπαταρία. Πήρα όμως μισό λίτρο από το τσίπουρο και την έκανα για το γραφείο. Έπρεπε να κάνω το daily order...