Join the new world

Ülkemiz dört bir yandan işgal edilmişken aklıma durumu özetleyen güzel bir fıkra geldi. Sizlerle paylaşmak istedim.

Namık Kemal görev icabıyla elçi toplantısına katılmak zorunda kalmış. Toplantı esnasında Napolyon ortaya çıkarak bir kara tahta çekmiş ve eline aldığı tebeşirle bir çember çizmiş.

Namık Kemal hemen yerinden atılarak eline aldığı tebeşirle çemberi yukarıdan aşağıya iki eşit parçaya bölmüş.

Napolyon kızarıp bozarmış. Hemen sinirlenerek elini kılıcına götürüp çekmiş ve çemberin tam ortasına saplamış.

Namık Kemal de karşılık vermeden durmamış, aldığı iki şişenin ucuna ip bağlayarak kılıcın üzerine asmış.

Napolyon tüm hışmıyla salonu terketmiş, siktirmiş gitmiş orospu çocuğu.

Bütün elçiler şaşkın bir biçimde Namık Kemal'e bakakalmış ve etrafına toplanmışlar.

-Noldu? O neydi öyle? (wtf is going on man??)
+Napolyon tahtaya çember çizerek dünya bizimdir dedi. Ben ise ikiye bölerek yarısı bizimdir dedim. O kılıcını ortaya saplayarak zorla alırız dedi. Ben de şişeleri asarak taşaklarımı alırsınız dedim sgfdhgndf.

Bu adamın fıkralarına hastayım. Bir de glugluglu var ki onu anlatırsam report garanti bence.

Sonuç olarak, normalde yarım yarım yaran bu fıkranın yüzünüzde tebessüm dahi oluşturmayacağını tahmin ederek, Namık Kemal ve Atatürk üzerinden bir alıntı ile bitireyim.

Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini,
Yok mudur kurtaracak bahtı kara maderini.

Vatan Mersiyesi-Namık Kemal

Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini
Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini.

TBMM-Gazi Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk