ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Day 4,529, 02:27 • Published in Greece Greece • by Makrugiannis



Νίπτω με αλκοόλ σχολαστικώς τας χείρας,
πίσω από τας κατ’εντολήν,σφραγισμένας μου θύρας,
να εξασφαλίσω τάχα μου,το αβέβαιόν μου γήρας,
να εμπλακώ ο αφελής,στον αργαλειό της Μοίρας!
Μα με την κατανάλωση μίας και μόνο μπίρας
Λειτούργησε το αλκοόλ ως πνευματικός αναπνευστήρας:

Συνάχθηκαν σαν μαύρα σύννεφα, οι σκέψεις μου,αργές
Το παρελθόν σκαλίζουνε σκάβοντας τρύπες,βαθιές
Να’γγίξουνε ανάμνησες,σαν νά’τανε απτές
Μ’αυτές κρυφτήκανε όλο ντροπή,λες κι ήτανε γδυτές
Ησθάνθην ότι αμάρτησα,ωσάν τους (πνευματικούς)βιαστές
Κάλλιο να μου φυτεύανε καινούριες,εμμονές
Άγγιχτες,απροσκάλεστες και ουχί πολύ δειλές
Παρά να με ρωτήσουνε στο μέλλον, οι γενιές
Τι ακριβώς δεν έκανα,
στου αύριο το χθες