Ο Πρεσβευτής

Day 2,509, 14:59 • Published in Greece Greece • by Fedias
(Το άρθρο είναι αλληγορικό και αναφέρεται αποκλειστικά στις ingame δυσκολίες ενός e-πρεσβευτή. Συμμετέχει στο διαγωνισμό “Η Πρώτη μου ΝΙ φορά” του ingame unit "The Knights Who Say NI" και η συγγραφή του αποτελεί υποχρέωση για την παραμονή στην ομάδα, οπότε σας παρακαλώ μην μου το ξαναρίξετε, διαφορετικά θα βρεθώ στο δρόμο. Ευχαριστώ!)


-ΝΙ!
-Τι;
-ΝΙ!
-ΝΙ;
-Έκι Έκι!


Ήταν πανέτοιμος. Εκστασιασμένος για την εμπειρία που επρόκειτο να ζήσει, έκανε τις τελευταίες προετοιμασίες μηχανικά έχοντας στο μυαλό του τη συνάντηση που θα ακολουθούσε. Του ήρθε στο μυαλό του το άρθρο του Kounfou για την “Πρώτη μου ΝΙ φορά”.

-Σε μερικές ώρες θα έχω το καλύτερο υλικό για αυτό τον διαγωνισμό. Μια ιστορία αληθινή που θα διαβαστεί από χιλιάδες μάτια και θα διαδοθεί από χείλη σε χείλη σε όλο τον κόσμο. Τι σύμπτωση να κάνουν τώρα αυτό το διαγωνισμό!



Ο κόπος τόσων μηνών είχε έρθει επιτέλους η ώρα να δώσει καρπούς. Είχε στερηθεί την οικογένειά του και κάθε προσωπική στιγμή για περίπου ένα χρόνο ώστε να αποκτήσει την κατάλληλη εκπαίδευση για το ταξίδι αλλά και τις ικανότητες για να φέρει εις πέρας την αποστολή που είχε αναλάβει.

Η διαδικασία της προσεδάφισης είχε ξεκινήσει και από τα μάτια του περνούσαν οι εικόνες των επόμενων λεπτών. Χιλιάδες άτομα θα τον περίμεναν με το που θα αποβιβαζόταν, ζητωκραυγάζοντας και κουνώντας ενθουσιασμένα σημαίες και μαντίλια. Οι επίσημοι, όρθιοι σε ένα βάθρο θα τον υποδέχονταν με τις μεγαλύτερες τιμές και αυτός θα θαύμαζε τον εντυπωσιακό, ειδικά για την περίπτωση, στολισμό.

Ήταν έτοιμος να κατέβει. Πήρε μια βαθιά ανάσα, χαμογέλασε ικανοποιημένος και άνοιξε την πόρτα. Τα μεγάλα περίεργα δέντρα, περιτριγυρισμένα από shrubberιes δεν ήταν αυτό που πίστευε πως θα αντικρίσει. Και ο κόσμος, πού ήταν όλος ο κόσμος; Δεν υπήρχε κανείς. 'Η μάλλον κάποιος καθόταν λίγο πιο πέρα κάτω από ένα δέντρο χωρίς όμως να του δίνει την παραμικρή σημασία.



Δεν είχε άλλη επιλογή, ανασκουμπώθηκε, έκρυψε την απογοήτευσή του και πλησίασε. Ο τύπος φαινόταν αποκρουστικός. Γεμάτος τρίχες και ένα ακανόνιστο καπέλο έκοβε και έτρωγε ρέγγες από το δέντρο. “Δεν είναι όπως το φαντάστηκα αλλά πρέπει να ολοκληρώσω την αποστολή”, σκέφτηκε.

Χαιρέτισε ευγενικά με ένα κούνημα του κεφαλιού του και ξεκίνησε να μιλάει:

-Καλησπέρα!
-ΝΙ!
-Τι;
-ΝΙ!
-ΝΙ;
-Έκι Έκι!

Ένιωσε το έδαφος να χάνεται από τα πόδια του. Μόλις είχε συνειδητοποιήσει πως μετά το φεγγάρι Σπαμ, αντί να στρίψει αριστερά συνέχισε ευθεία με αποτέλεσμα να προσγειωθεί στον πλανήτη Μόντυ και όχι στον Πάιθον που ήταν ο προορισμός του και εκεί θα τον περίμεναν ως πρεσβευτή της Γης...

Ο τύπος που καθόταν απέναντι του σηκώθηκε του πρόσφερε μια ρέγγα λέγοντάς του:
-ΝΙ, ΝΙ, ΝΙ!

Την ατυχία μου, δεν έχω πάρει και λεξικό μαζί μου!

Shout
Ο Πρεσβευτής
http://www.erepublik.com/en/article/-1344-2453213/1/20