Η Αποχώρηση. (eRepublik Rewind)

Day 4,400, 07:56 Published in Greece Greece by GeorgeIV

Καλημέρα σε όλους τους συμπολίτες.

Το άρθρο αυτό είχε γραφτεί (σχεδόν το 80% αυτού) πριν από 1 περίπου χρόνο.
Το παιχνίδι είχε χάσει το ενδιαφέρον του για εμένα σχεδόν από το πρώτο 6μηνο. Στην πραγματικότητα το μόνο που είναι σε επάρκεια να σε κρατήσει σε αυτό είναι οι άνθρωποι,η κοινότητα αλλά και το γεγονός πως κάτι το οποίο δεσμεύει τόσο προσωπικό χρόνο όσο πραγματικά χρειάζεται είναι δύσκολο κανείς να το αποχωριστεί.Το τελευταίο θα το αντιμετωπίσω με την αποχώρησή μου οριστικά από το eRepublik.

Το πρώτο εξάμηνο είχαμε όλοι μας έναν μεγαλύτερο ρόλο. Είχαμε έναν στόχο.Μια επιδίωξη. Ένα όραμα το οποίο μας έκανε να ξεφεύγουμε από την νωθρή και αβέβαιη πραγματικότητα που όλοι μας πάνω-κάτω βιώνουμε .Να γίνουμε μια Υπερδύναμη και να καταφέρουμε να κρατήσουμε την προπαγάνδα της ΠΓΔΜ μακριά από την πραγμάτωσή της στο παιχνίδι.

Τον πρώτο στόχο τον επιτύχαμε . Σταδιακά , όμως τον επιτύχαμε.Μαζί.Όλοι μαζί,το τονίζω.

Όμως στο ενδιάμεσο η κοινότητα φρόντισε από μόνη της να αυτοκαταστραφεί. Να βάλει εκρηκτικά στην βάση της , στους ανθρώπους-παίχτες της και να καταρρεύσει σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα.

Το να ρίξει κανείς την ευθύνη για κάτι τέτοιο σε 1 ή σε 10 άτομα θα ήταν λάθος . Στην πραγματικότητα φταίνε όλοι για αυτό . Οι μεν για τις πράξεις και την συμπεριφορά τους,οι δε με την αδιαφορία τους.

Το να σας πω εγώ προσωπικά να ομονοήσετε είναι και αυτό λάθος . Οι περισσότεροι από εσάς είστε ενήλικοι,άλλοι με παιδιά,άλλοι με δουλείες που φέρουν μεγάλη ευθύνη,άλλοι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, όπως και εγώ άλλωστε . Ούτε θεός είμαι ούτε και αλάθητος για να σας δείξω τον δρόμο του αγαθού .Ο καθένας αποφασίζει για το τι θα κάνει και αναλόγως λαμβάνει τις επιλογές του.

Για εμένα,όπως είχα πει στον εαυτό μου και σε συμπαίκτες που με ρωτούσαν,το παιχνίδι δεν αποτέλεσε τίποτε άλλο παρά ένα πείραμα . Μια μικρογραφία της πραγματικής κοινωνίας της Ελλάδας,που για έναν ερευνητή είναι ευκολότερο να την ερευνήσει εις βάθος και να αναλύσει την ψυχοσύνθεση των ατόμων,τα θέλω τους και την διαφοροποίηση μεταξύ της πραγματικής Κοινωνικής Προέλευσης και αυτής που διατηρούν στο παιχνίδι . Με πίκρα,γνώρισα και στην πραγματική ζωή την μίζερη θα έλεγα πολιτική σκηνή,η οποία συνεχίζει ως μικρογραφία και εδώ...Το κομματάκι μας, η Στρατιωτικη Μοναδούλα μας, το παρεάκι μας...Η κοινωνική μιζέρια σε όλο της το μεγαλείο...Προσέξτε,η μιζέρια της διάρθρωσης της κοινωνίας,όχι οι ίδιοι οι άνθρωποι. Και όταν μιλάμε για πολιτική δεν μιλάμε απαραίτητα για αυτούς που η κοινωνία έχει αποκαλέσει Πολιτικάντηδες ,αλλά όλους τους ενεργούς πολίτες,με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το πολίτευμα της Αναρχοκαπιταλιστικής Οικογενειοκρατίας καλά κρατεί . Και μάλιστα με μια καλή χείρα βοηθείας που ενός άδικου και ανύπαρκτου νομοθετικά Plato . Και όπου νόμος= όριο+διάλογος+συνεργασία.

Σε αυτούς που ίσως να αναρωτιούνται αν σήμερα έχω μετανιώσει για την επιλογή μου να μπω σε αυτό το παιχνίδι η απάντηση είναι μονολεκτική.Όχι.Οι εμπειρίες που απέκτησα παίζοντας αλλά πάνω από όλα συμμετέχοντας στην κοινότητα της eGreece μου φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες ώστε να κατανοήσω πολλά από τα πράγματα που στην πραγματική ζωή είτε τα σνόμπαρα είτε τα απέδιδα σε λάθος αιτία,είτε ακόμη περισσότερο τα αγνοούσα.Κατά κάποιο τρόπο 30άρησα από τα 20 που θα έλεγε και ο Panikk,όταν είχα ανοίξει μια τέτοιου τύπου συζήτηση μια νύχτα στο Teamspeak στον καιρό της ανεμελιάς (να περνάς καλά όπως και να έχει φίλος!).Γνώρισα ανθρώπους , άνοιξα όμορφες συζητήσεις με πολλά παιδιά (Ανδρέα μακάρι να ήμασταν γείτονες και να τα λέγαμε κάθε βράδυ ρε φίλε!!!) γέλασα και πέρασα όμορφες στιγμές με τα παιδιά από την Πάτρα (αλλά και με τους Κολωνακιώτες τους Χανουμοβάζελους 😃DD) και μαζί με αυτούς κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου πως το παιχνίδι αξίζει τον κόπο,τον χρόνο και το χρήμα το οποίο ζητά για να μπορέσεις να το παίξεις κανονικά . Επαναλαμβάνω , οι άνθρωποι που έπαιζαν το παιχνίδι είχαν αξία για εμένα,το παιχνίδι απλώς τους δίνει την ευκαιρία να είναι μαζί.

2 Χρόνια από την είσοδό μου στο παιχνίδι πατάω υπεύθυνα το κουμπάκι του Logout.Το πατάω με χαρά,επειδή κατάφερα να την μόνιμη άρνηση του εγκεφάλου μου από το να το πατήσω . Νίκησα την λογική ενός παλιού μου εαυτού,τον οποίο πιστεύω πως ήρθε η ώρα να τον παραμερίσω .Να αφαιρέσω από πάνω μου μια πανοπλία η οποία στην πραγματικότητα την οποία ζούμε είναι το λιγότερο άχρηστη,για να μην πω περιττό βάρος.

Αποχωρώ και με λύπη,καθώς εγκαταλείπω μια κοινότητα η οποία ανέχτηκε την παρουσία μου (😉) και με δέχτηκε όπως είμαι,χωρίς να ζητήσει τίποτε παραπάνω από αυτό.Κάτι το οποίο λείπει από την πραγματική κοινωνία και τους ρυθμούς ζωής της . Και την ευχαριστώ για αυτό εγκαρδίως,όπως έκανα πάντα . Αλλά όπως είπαμε και παραπάνω,κοινότητα δεν υπάρχει πλέον . Έτσι παύει και για μένα η ύπαρξη του παιχνιδιού αυτού.

Την μόνη συμβουλή που είμαι σε θέση να τονίσω σε εσάς που φτάσατε μέχρι εδώ,είναι η εξής.

Αν θέλετε πραγματικά να παρατήσετε το παιχνίδι,αλλά το μυαλό σας εμμένει να σας λέει πως πρέπει να συνεχίσετε,απλά κάντε το και μην χρησιμοποιείτε αθέμιτα μέσα για να πείσετε τον εαυτό σας να μείνει .Και πάνω από όλα μην χρησιμοποιείτε Real Life χαρακτηριστικά ενός συμπαίκτη σας ώστε να τον κάνετε να στραφεί εναντίον σας . Αυτό δεν δείχνει μόνο έλλειψη επιχειρημάτων έναντι του συμπαίκτη σας,αλλά πάνω από όλα δείχνει απρέπεια και μικρότητα.Είναι μια σκέτη Βαρβαρότητα.

Α και κάτι δεύτερο .Αν πιστεύετε πως όλοι οι eΦίλοι σας είναι όντως eΦίλοι σας,θα σας συνιστούσα να είσαστε ποιο επιφυλακτικοί ως προς αυτό .Με τόσα πράγματα που άκουσα να πετάγονται από διαφορετικούς παίχτες για κάποιους άλλους θα μπορούσα να γράψω ένα eΜπεστ Σέλλερ .Και αυτό δεν πάει σε καμία περίπτωση στα παιδιά που προανέφερα ( και οι άλλοι που ξέρουν αυτοί πiι είναι!!! που θα έλεγε και ο Antonella Love).

Αυτά τα ολίγα.

Adios!!!

Με εκτίμηση,

Γιώργος.


Υ.Σ. Μήτσο (ξέρεις εσύ) να το πάαρεεεειςςς το κορίτσιιιι να το πάρεεειιιςςς μην το παιδεεευύεειιςςς!!! ΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ( Σαρδόνιο Γέλιο ξέρετε εσείς).

Υ.Σ.2 Μακάρι να μπορούσα να σας δείξω την ξάστερη νύχτα με την Πανσέληνο που βλέπω τώρα!!!

Υ.Σ. 3 Η eΠεριουσία μου φαγώθηκε μέχρι τελευταίας δεκάρας.

Στην αρχή σκεφτόμουν να την κάνω δωρεά υπέρ της eGreece.Μετά θυμήθηκα ότι δεν υπάρχει πλέον κοινότητα της eGreece και είπα πριτς!!!

Μετά σκέφτηκα να τα αφήσω στα παιδιά της Μονάδας μου για να τα κάνουν ό,τι εκείνοι πίστευαν πως είναι το καλύτερο για το M.U. Αλλά μετά είπα πως αν το κάνω θα δώσω ισχύ και βάση στην ιδεολογία της παρεούλας και της Στρατιωτικής Μοναδούλας και έτσι είπα μπααααα.

Λογικά θα τα έχω φάει σε τίποτα μάχες για προσωπική eΕυχαρίστηση με το χαμόγελο στα χείλη!!!

Υ.Σ.4 Το άρθρο γράφτηκε στα ξημερώματα της 7ης Δεκεμβρίου 2014.