Join the new world

Γ Η Π Α Ν Α Ρ Χ Α Ι Α ΕΛΛΗΝΙΣ, εκεί πλησίον της αρχαίας Αμαθούντος, θα σκεπάζει από σήμερα τον, εκ Λευκάδος επιλέξαντα να 'ναι ες αεί και Κύπριος, στρατηγό Δημήτρη Ματαφιά. Εδώ, «στην άκρη του αρχιπελάγους, στο περήφανο κομμάτι του περήφανου ελληνικού έθνους», όπως ο ίδιος διαμηνούσε στα πλέοντα κατά δω σκάφη του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όταν ήταν, το 1985-86, Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς.
Η Ξ Ε Ρ Ε, από τότε που ήταν εδώ, στα 43 του, διοικητής του 241 Τάγματος Πεζικού, ο Ματαφιάς ότι: Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά που οι μηδίσαντες Αμαθούσιοι κρέμασαν «τρόπαιο» το κεφάλι του θυσιασθέντος, κατά των Περσών, Ονήσιλου, μελίσσι στην Πύλη των Τειχών, υπήρχαν έκτοτε εδώ και του Ονήσιλου γνήσιοι απόγονοι, μα και των Αμαθουσίων. Ήξερε. Και επέλεγε τους πρώτους. Υπόδειγμα γενόμενος ο ίδιος με τις πράξεις του. Με τη γενναία, ακούραστη και, ατσαλάκωτης πάντα αξιοπρέπειας, ανιδιοτελή προσφορά στο υπέρτατο καθήκον της ένοπλης προσφοράς στην πατρίδα. Και στο απελευθερωτικό όραμα του λαού.
Γ Η Ν ελληνίδα, που θερμαίνει τα ιερά οστά των νεότερων θυσιών του έθνους, από το 1955-59 της ΕΟΚΑ, το 1964 και το 1974, ώς τον Τάσο Ισαάκ, τον Σολάκη Σολωμού και τον Αρχηγό Φλωράκη, επέλεξε για να ταφεί ο Δημήτρης Ματαφιάς.
Μ Ε ΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ του θανάτου του, 20 ολόκληρα χρόνια μετά που παραιτήθηκε από τη 13μηνη αρχηγία του ΓΕΕΦ και 32 χρόνια αφ' ότου διοικούσε το 241ΤΠ, πλήθη Κυπρίων διαλαλούν με συγκίνηση την υπερηφάνειά τους, ότι υπηρέτησαν υπό τας διαταγάς του Ματαφιά. Διότι ήταν κοπιώδες ε π ί τ ε υ γ μ α, χρειαζόταν μόχθος και συνειδητή διαρκής εγρήγορση, να υπηρετείς την πατρίδα με διοικητή και αρχηγό τον Ματαφιά. Έπρεπε κάθε λεπτό να μη λουφάρεις, να μην «παίζεις πελλόν», αλλά να αποδεικνύεις εμπράκτως ότι ήσουνα του Ονήσιλου και όχι των μηδισάντων Αμαθουσίων. Είτε με το φτυάρι, στο ζύμωμα του τσιμέντου για τα πολυβολεία του 241ΤΠ, είτε στα «πολεμικά πανεπιστήμια» όπως είχε αναπτύξει τα πεδία βολής της ΕΦ. Ήταν κόπος και συνειδητός μόχθος, να 'σαι φίλος του Ματαφιά, στη Λήμνο, στη Λέσβο, στην Κύπρο, στην υπόθεση αντιμετώπισης του Αττίλα, των πατρώνων του και των υποτελών τους, στην υπόθεση της απελευθέρωσης των λαών.
Μα δεν είναι κανένας κόπος να πεις και να διαλαλήσεις, τι είδους διαχρονικό υπόδειγμα παραμένει για όλους, «όσοι ζωντανοί». Αρκεί μόνο μια λέξη: Μ α τ α φ ι ά ς !


Στην μνήμη του Στρατηγού Δημήτριου Ματαφιά....