Alles epoxes, alla h8h

Day 2,103, 15:41 • Published in Greece Greece • by Coper

Πριν περίπου 1.5 μήνα έκλεισα 4 χρόνια στο παιχνίδι. Όλα ξεκίνησαν ένα απόγευμα στο στις φοιτητικές κατασκηνώσεις του ΑΠΘ στο Ποσείδι όταν έμαθα για το παιχνίδι και με την πρώτη ευκαιρία μπήκα για να βοηθήσω και εγώ να διώξουμε τους Τούρκους που μας είχαν καταλάβει.

Υπάρχουν δεκάδες ιστορίες που έκτοτε έμαθα ή έζησα. Από το story με τους Goons, τον Euthimios Pappas και τα αδέρφια Arr μέχρι την "Αγία Τριάδα" (Jaguaros, Che Greco, Geokos). Τότε που όλη η ελληνική κοινότητα ήταν σε ένα κόμμα (ΕΕΚ), οι τυχοδιώκτες ξένοι είχαν το δικό τους (τον πρόδρομο του GIP) και το Εθνικιστικό Μέτωπο δημιουργήθηκε από pto στο κόμμα που είχαν στήσει ξένοι για να καταλάβουν τη χώρα. Κάπου εκεί έσκασε μύτη το Workers Party, που ήταν πρώτη συντονισμένη εμφάνιση της Αριστεράς στο παιχνίδι.

Κάπου εκεί η κοινότητα άρχισε να χωρίζεται σε στρατόπεδα και παίχτες όπως ο Satanikos ή ο Veni_zelos (και λίγο πολύ όλοι μας) να πλακωνόμαστε σε άρθρα και σχόλια, με τη βαρύτερη κατηγορία της εποχής να είναι το "έκανες report σε Έλληνα". Τότε δημιουργήθηκε η πρώτη στρατιωτική ομάδα, η Οπλίτικη Φάλαγγα, το πρώτο κλειστό club μαχητών οι Spartans και ήρθαν στο προσκήνιο οι Μυρμιδόνες, στην πρώτη και ενδοξότερη τους ίσως εκδοχή, όπου έτυχε να συμμετέχω με βασικό δόγμα το "no politica". Δηλαδή, τη μηδενική ανοχή και ανάμειξη στα πολιτικά, ανοιχτά τουλάχιστον. Μέσα από εκεί αναδείχθηκαν παίκτες όπως ο Giannopoulos ή φιλέλληνες όπως η Sofia Klajic με τρομερές προσωπικές διαμάχες αλλά που τις άφηναν έξω όταν επρόκειτο για την ομάδα.

Η τριανδρία για ένα μεγάλο διάστημα μονοπώλησε και πρωταγωνίστησε παράλληλα στην eGreece μέχρι την εποχή που το ΕΜ και o Τall Niki γύρισαν σελίδα και μία νέα εποχή ξεκίνησε με νεώτερους παίκτες να βγαίνουν στο προσκήνιο. Η "tall_nikiάδα" τελικά αποδείχθηκε σίριαλ και σιγά σιγά η χώρα έφτασε στη μορφή που όλοι λίγο πολύ όλοι γνωρίζετε σήμερα.

Κόντρες, ξύλο και καράτε, λοιπόν. Αυτά υπήρχαν πάντοτε και άλλους απωθούσαν ή άλλους έκαναν να κολλάνε με το game. Σταδιακά όμως οι παθογένειες απενοχοποιήθηκαν και η ιδιωτικότητα μπήκε στην κοινότητα του παιχνιδιού. Τότε που οι προσωπικοί server λειτουργούσαν ως τσιφλίκια και τα δικαιώματα έγιναν προνόμια φίλων και γνωστών. Τις εποχές του Rizon και του #eGreece δεν ήταν όλα ρόδινα, ωστόσο η έννοια της συλλογικότητας ήταν δεκαπλάσια. Το κλίμα ήταν διαφορετικό και όλοι από τη δική τους οπτική δούλευαν για την eGreece.

Έχοντας γίνει ghost player εδώ και δύο χρόνια βλέπω μία κοινότητα Ελλήνων παικτών περιχαρακωμένη σε διαφορετικές ομάδες και με ελάχιστες πιθανότητες συνεννόησης. Ο καθένας έχει το teamspeak του, τις ομάδες του και οι διαμάχες είναι πλέον κυνικές και με ελάχιστους κοινούς παρονομαστές.

Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο ή χειρότερο, όμως όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ η μαγεία έχει χαθεί. Κάθε εποχή έχει τα δικά της και τα πράγματα εξελίσσονται. Το ζήτημα είναι να δεις τι μένει...

EDIT: Επειδή βλέπω ότι στα σχόλια ξυπνάνε διάφορα "φαντάσματα" από τα παλιά (Archoss, Makedonissa κλπ) την κατανόηση σας για όσους δεν αναφέρω. "Δειγματοληπτικά" το κάνω κ μόνο. Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία εδώ μέσα.