Τα πολιτικά δεινά vol. 1: Κατακερματισμός και πολυδιάσπαση

Day 3,706, 01:04 Published in Greece United Kingdom by Anthony G.

Το άρθρο γράφεται στο πλαίσιο της αποστολής των 25 σχολίων. Με την ευκαιρία της αποστολής, είπα να καταθέτω και μερικές σύντομες -ελπίζω- σκέψεις σε κάθε άρθρο.

Δεν νιώθω ειδικός σε κάποιον από τους τομείς του παιχνιδιού (οικονομικό, στρατιωτικό, πολιτικό), αλλά είναι αλήθεια πως μου βγάινει πιο εύκολο να μιλήσω για τον πολιτικό.

Για να είμαι ακριβής το άρθρο θα έπρεπε να έχει τίτλο "Τα πολιτικά δεινά vol. 1.2" καθώς στο άρθρο της επιστροφής στο παιχνίδι (https://www.erepublik.com/en/article/-1344-2651394/1/20) φαίνονταν ήδη δυο "δεινά": η έλλειψη πολυφωνίας και πλουραλισμού και η έλλειψη ενδιαφέροντος, η απο-πολιτικοποίηση. Ίσως σε αυτό να επανέλθω στο τρίτο άρθρο.

Εδώ θέλω να γράψω για τον πολιτικό κατακερματισμό, ο οποίος παραδόξως δεν ευνοεί την πολυφωνία αλλά αποτελεί εμπόδιο στην σοβαρή έκφραση πολιτικών εναλλακτικών.
Θα έλεγε κανείς ότι το να έχουμε πολλά κόμματα είναι δείγμα υψηλού πλουραλισμού. Κατά τη γνώμη μου, πολλά από αυτά τα κόμματα είναι μάλλον δείγμα υψηλού εγωισμού. Δεν έχω πρόβλημα με την ύπαρξη μικρών ή πολύ μικρών κομμάτων. Το θεωρώ και τίμιο το να λες εγώ έχω αυτή την άποψη κι αυτή θέλω να εκφράσω. Μικρό κόμμα είμαστε, άλλωστε, κι εμείς στην Ισοπολιτεία, ίσως απλώς είμαστε τυχεροί να είμαστε ένα μεγάλο από τα μικρά κόμματα.

Το πρόβλημα κατ' εμέ προκύπτει όταν η ύπαρξη διάσπαρτων μικρών ανενεργών κομμάτων εμποδίζει τη σύνθεση μιας πολυσυλλεκτικής εναλλακτικής.

Με κάποιον ενθουσιασμό και σχετική αφέλεια, εκ του αποτελέσματος, στο κείμενο για την Ισοπολιτεία (https://www.erepublik.com/en/article/-1344-2653998/1/20) πριν περίπου 3 μήνες έγραφα ότι η Ισοπολιτεία θα προσπαθήσει να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις του χώρου σε ενα συνεργατικό σχήμα. Δεν φανταζόμουν τότε πόσο δύσκολο (ή απολύτως ακατόρθωτο) θα ήταν αυτό, παρά το γεγονός πως με είχαν προειδοποιήσει εμπειρότεροι απο εμένα παίκτες.
Υπάρχουν κόμματα που όλοι μαζί θα μπορούσαμε να είχαμε συγκροτήσει ένα κοινό σχήμα διεκδικώντας την σοβαρή παρουσία μας στη χώρα, κόμματα με 1, 3, 6 μέλη, κόμματα που αρνούνται καν τη συζήτηση μιας τέτοιας προοπτικής είτε σε μόνιμη βάση (ένταξη σε κοινό σχήμα) είτε σε συγκυριακή (κοινές υποψηφιότητες σε προεδρικές εκλογές). Επομένως, μας φταίει λίγο κι ο κακός μας ο εαυτός.

Συνεχίζω να πιστεύω ότι το πολιτικό κομμάτι διατηρεί τη σημασία και το ενδιαφέρον του και πρέπει να το βελτιώσουμε με τη συμμετοχή μας.
Θα ακολουθήσουν 1-2 άρθρα ακόμα με σκέψεις για αυτό το τομέα (για να ολοκληρωθούν κι οι σχετικές αποστολές).

Τα σχόλια απο όλους είναι απολύτως ευπρόσδεκτα.