Join the new world

İnsanoğlu tarih boyunca, sürekli gruplaşmış, bölünmüş ve birbirini katletmiştir. Bu ilkel varlık, günümüzde hala aynı tepkileri vermektedir. İnsan için en acı durum cahillerin birbirini yemesi değil, aydın ve düşünen insanların bu cahiller yüzünden heba olup gitmesidir.

Aydın ve düşünen insandan kastım, toplumdan farklı düşünen, toplumunu iyileştirmek için uğraşan, varını yoğunu insanını düşünmek ve birliğini/beraberliğini sağlamak için harcayan koca yürekli insandır.

Cahilden kastım, bilgisiz insan değildir. İnsani değerlerini yitirmiş, kendisi gibi dşünmeyenleri sürekli ötekileştiren, gruplaşan, şahsiyet fanatikliği yapan insan tipidir.

Tarih, cahiller ve kendini bilmez ahmaklar yüzünden aydınlarını ve düşünenlerini sürekli harcamıştır ve harcıyor. Şuanda bile kendi toplumumuz içinde gruplaşmalar, siyasi ideolojiler, şahsiyet fanatikleri, dinci gruplar, laikçi yobazlar mevcut. Bir ideolojiye saplanıp kalmak mesele değil, belliki insanlık bu hastalıktan kurtulamıyor. Öyle ise asıl mesele iyi veya kötü insan olmaktadır. Hangi ideolojiye sahip olursan ol, ya iyisindir, ya kötüsündür. Tabi iyilik veya kötülük kavramlarının bile her gruba, ideolojiye göre değiştiği bir dönemde bundan bahsetmek ne kadar doğrudur.

Sonuç olarak iyi insan; insanın kendisini insan olduğu için seven, saygı duyan ötekileştirmeyen, kötü insan ise, insanı ötekileştiren, insanın kendisini ideolojisine ve düşüncesine göre yargılayıp nefret kusan, intikamcı insandır. İşler her zaman kötüye gittiğinde birlik ve beraberlikten bahseden insanların sesi, cahillerin kavgasından ve didişmesinden daha az çıkıyor.. Saygılar.