تو مپندار که خاموشی من هست برهان فراموشي من

Day 1,035, 12:54 • Published in Iran Iran • by drmorteza

در این خاک زر خیز ایران زمین .................. نبودند جز مردمی پاک دین

همه دینشان مردی و راد بود .................. کزان کشور آزاد و آباد بود

بزرگی به مردی و فرهنگ بود .................. گدائی در این بوم و بر ننگ بود

از آن روز دشمن به ما چیره گشت .................. که ما را روان و خرد تیره گشت

از آن روز این خانه ویرانه شد .................. که نان آورش مرد بیگانه شد

بسوزد در آتش گرت جان و تن .................. به از بندگی کردن و زیستن

اگر مایه زندگی بندگیست .................. دو صدبار مردن به از زندگیست


هر داستاني یه شروعی داره شروع داستان من برمی گرده به اوایل مهر ماه سال پیش .من مشتری پر و پا قرص مجله همشهری جوان بوده و هنوزم هستم خلاصه یادمه که تو شماره هفته دوم مهر يه گزارش بود راجع به تب بازی های انلاين تو ایران که توش ایرپابلیکم معرفی کرده بود یادم میاد تو اون معرفی یه تصویر کوچک از پروفایل اتیلا بود که البته با اکانت حادثه یا همون ارین ازش اسکرین شات گرفته بودن و تو گزارش هم به این اشاره شده بود که ایران از ابرقدرتهای بازی هست و به حمله چند روز پيش ایران به کانادا و باخت ایران به کانادا هم اشاره شده بود و از تنها کسی که تو اون مقاله اسم برده شده بود همانا اقا پژمان گل خودمون بود که به استیضاح شدنش به خاطر حمله به کانادا و شکست اشاره شده بود .



اين مقاله من رو که عشق بازی هاي استراتژیک بودم کنجکاو کرد که وارد بازی شم خلاصه روز 17 مهر بود که وارد سایت شدم و بعد از طی مراحل ثبت نام رسما عضوی از ارپ شدم یادش بخیر حالا که فکر می کنم می بینم اون روزا چقدر فوق العاده بود همون روز اول دوتا مقاله تو مديا بود که بچه هاي قدیمی تر توش فود مجانی پخش می کردن ایران اون روزا علی رغم اینکه دو تا منطقه رو به کانادا داده بود هنوز جزو ابرقدرت های پیس حساب می شد یادمه محسن کارتال رئیس جمهور بود و هندیا و کره ای ها هر روز مفت و مجانی برامون انقلاب می کردن و خلاصه بساط جنگ به پا بود و بازی هیجان خاصی داشت درگیری های حزبی و جر و بحث بود ولی هنوز بچه ها حرمت هم رو داشتند و به خاطر بازی فحش ناموس به هم نمی دادند و برای هم پاپوش درست نمی کردن کسی ارگ های دولتی را هک وبعد خالی نمی کرد و ایران واقعا ایران بود.


روزی که وارد بازی شدم رنک ملی ام هشت هزار و خرده ای بود و من ناراحت بودم که بین این هشت هزار نفر کی نوبت ما میرسه عرض اندامی کنیم امروز رنک ملی من حدود دويسته ولی من اصلا خوشحال نیستم درسته که پیشرفت خوبی داشتم و غیر از یه دوره بیست روزه اول ورژن دو که به خاطر اثاث کشی و عدم دسترسی به اینترنت از بازی دور بودم هر روز تو بازي بودم و ورک و ترین زدم و تو مدیا گشت و گذار کردم به مقالات رفقایی که خیلی هاشون الان نیستن ساب و وت دادم و با همه وجود سعی کردم تو جنگ ها و مانورهای نظامی پرچم ایران رو بالا نگه دارم ولی کاش همه اون هشت هزار نفر هم با من رشد می کردن و امروز من هنوز رنک هشت هزارم ایران بودم.


امروز ایران مجازی هم مثل ایران حقیقی شده مگه ما همونایی نيستیم که بعد از اون روز کذایی می گفتيم رای من کو ؟ حالا چی شده که به خاطر یه مدال بی ارزش و چند تا گلد و ایکس پی مجازی همه جور تقلبی رو روا می داریم چرا تو دنیاي حقیقی دولتمردان دزد رو عامل عدم پیشرفت کشور می دونیم ولی خودمون از دزدیدن گلدهای مجازی هموطنانمون ابایی نداريم چطور به خودمون اجازه می دیم با مولتی بازی و دوز و کلک بریم مجلس چرا نمی خوایم باور کنیم که راهی به جز راستی و درستی وجود نداره که با اون بشه پیشرفت کرد بدون اینکه حق دیگران رو پایمال کنیم.

ارزومند ایرانی سرافراز
دکتر مرتضی
همینجا بگم که دکترای من مثل دکتر کردان نیست ومال دانشکاه تهرانه مدارکشم موجوده