ΚΑΠΟΙ&Omicro n;Ι...

Day 1,156, 00:01 Published in Greece Greece by exohoritis

To Bulgarian Friends: The article describes a casual war day in Greek and in Greece. First published in Bulgaria because I changed Citizenship to help our allies.

Αγαπητοί συμπολίτες, συμπολεμιστές,

άλλο ένα σύντομο άρθρο της Οκτάνας εν καιρώ πολέμου.

Θα σας περιγράψω μία μέρα πολέμου:

Κάποιοι μοιράζουν ψωμάκια και όπλα. Αυτό το κάνουν μέχρι τα χαράματα πολλές φορές. Η κοπέλλα/γυναίκα τους, τους βρίζει περισσότερο από όσο συνήθως. Την παραμελούν, λέει, και έχει δίκιο.

Κάποιοι πίνουν καφέδες για να αντέξουν μπροστά στην οθόνη. Την άλλη μέρα η παραγωγικότητά τους είναι περίπου όση κοιμισμένου λεμούριου. Τσεκάρουν συνέχεια μη φανεί κανένα μαντρόσκυλο και πάει το τείχος (και όχι τον τοίχο...) στο 74%.

Κάποιοι ψάχνουν να βρουν φτηνά τανκ στη Γουαδελούπη και να δουν μήπως βγαίνουν ψωμάκια στην Τουρκία φτηνά.

Κάποιοι φωνάζουν σε όλα τα chat μήπως μαζέψουμε κανά συμμαχικό τανκ που θα βάλει και 10 χρυσά και όπλα από την τσέπη του.

Κάποιοι αγοράζουν χρυσό, κάποιοι φτιάχνουν χρυσό (χρυσοχόοι). Κάποιοι ξεχνάνε ότι αύριο θα λείψουν τα 100 ευρώ. Παρασύρονται από την αδρεναλίνη.

Κάποιοι ζητάνε να βγουν προσφορές 1 δρχ.= 60 χρυσά στο Monetary Market για να μη φανεί η δωρεά, καθώς ο λογαριασμός τους τσεκάρεται. Καταργήθηκε αυτό, οι moderators όμως βλέπουν. Οι ίδιοι ρωτάνε φίλους και εχθρούς μήπως η άλλη πλευρά ενισχύεται με χρυσό...

Κάποιοι μιλάνε με 30 ξένους για να οργανώσουν τα Τ. Ταυτόχρονα μιλάνε και με 5 MoD, ενδεχομένως και τον Πρόεδρο της Τουρκίας και της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας.

Κάποιοι δεν προλαβαίνουν να μιλήσουν ούτε με τους κολλητούς τους, λόγω όλων των παραπάνω.

Κάποιοι προδίδονται, κάποιοι απογοητεύονται, κάποιοι υπερενθουσιάζονται. Κάποιοι χάνουν το μετάλλιο για 1000 πόντους, ενώ έδωσαν το e-αίμα τους.

Κάποιοι δεν κοιμούνται από την πίκρα τους, κάποιοι χαμογελάνε με τις νίκες.

Κάποιοι διαμαρτύρονται για την κατάντια του μικρομεσαίου (δίκιο έχουν), κάποιοι τον εκμεταλλεύονται για να βγάλουν 3 ψωμιά παραπάνω...

Αυτή είναι μιά μέρα πολέμου. Μπορεί ο καθένας να λέει ότι θέλει για κάποιους. Κάποιοι όμως αξίζουν μιά ελάχιστη αναγνώριση. Την πάρτη τους κάνουν σε ένα εικονικό κόσμο, φυσικά, κανένας δεν τους υποχρέωσε. Όμως μαζί με την πάρτη τους, κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να παίζουν και να ξεσκάνε λίγο από τη μιζέρια μέσα και γύρω μας...

Κάποιοι νοιάζονται για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, όχι για την εικονική χώρα.

Όλοι παίζουμε...

Με εκτίμηση,

exohoritis/Κώστας.